foto: Sirotti

Over een week gaat in Porto-Vecchio de Tour de France van start. De ‘Grand Départ’ van de Franse rittenkoers is altijd iets om naar uit te kijken, maar dit jaar is hij extra speciaal. De grootste wielerwedstrijd ter wereld is namelijk toe aan zijn honderdste editie, en het parcours zit dan ook vol van monumenten én nieuwigheden. WielerFlits blikt uitgebreid vooruit.

Zaterdag 29 juni: etappe 1, Porto-Vecchio > Bastia (213 km)

De ouverture van de 100ste Tour is in twee opzichten speciaal. Ten eerste vindt hij plaats op Corsica. Nooit eerder deed de Tour dit idyllische eiland in de Middellandse Zee aan. Ten tweede wordt er niet begonnen met een proloog, maar met een normale rit in lijn. “Zo willen wij maximaal van Corsica genieten”, verklaart parcoursbouwer Jean-Francois Pescheux deze keuze. In de recente geschiedenis kenden openingsritten in lijn telkens een aankomst heuvelop – 2008 in Plumelec met als winnaar Alejandro Valverde en 2011 in Mont-Allouettes met winnaar Philippe Gilbert – maar dat is dit jaar niet het geval. Tweehonderddertien nagenoeg vlakke kilometers voeren de renners langs de kust. Een massale sprint om het eerste geel lijkt onvermijdelijk. Bij renners als Mark Cavendish, André Greipel en Marcel Kittel moet het water al in de mond lopen.

Uiteraard wordt vandaag ook de eerste bolletjestrui uitgereikt. Deze gaat naar de renner die als eerste bovenkomt op de enige geklasseerde beklimming van de dag, die van de Côte de Sotta (1,1 km aan 5,9%). Al na vijfenveertig kilometer zal het peloton hier doorkomen. Spreidt Johnny Hoogerland zijn aanvalslust hier al tentoon?

Vorig jaar pakte Cancellara het eerste geel, maar hij stuur dit jaar zijn kat (foto: Sirotti)

Zondag 30 juni, etappe 2, Bastia > Ajaccio (156 km)

De eerste rit was een cadeautje van de organisatie voor de sprinters. Een dag later is het echter volledig andere koek. Vanuit startplaats Bastia wordt het mediterrane Corsica diagonaal doorkruist, en dat gaat uiteraard niet zonder de nodige hoogtemeters. Echt steil wordt het niet, maar in de eerste honderd kilometer stijgt men wel van zeeniveau naar de 1163 meter hoge Col de Vizzanova. Na een lange afdaling ligt op twaalf kilometer voor de aankomst in Ajaccio nog de korte maar wel gemiddeld 8,9% steile Côte du Salario. De rassprinters hoeven geen ambities te koesteren voor vandaag. Een unieke kans voor Peter Sagan om zijn eerste gele trui te veroveren, als hij dat de dag voordien nog niet gedaan heeft.

Maandag 1 juli: etappe 3, Ajaccio > Calvi (145,5 km)

Ook etappe drie is ongewoon zwaar voor de eerste Tourweek. Hij voert de renners langs de westkust van Corsica, maar trekt regelmatig eventjes het binnenland in, wat zorgt voor enkele niet extreem lange, maar wel venijnige beklimmingen. Voor een klassementsrenner met een slechte dag wordt het al flink aanpoten, terwijl de sprinters wederom kansloos zijn. Scherprechter van de dag is de Col de Marsolino (3,3 km aan 8,1%) op slechts dertien kilometer van de aankomst. Als Alberto Contador en Joaquin Rodriguez topfavoriet Chris Froome écht onder druk willen zetten, gooien ze hier al een eerste bommetje.

Dinsdag 2 juli: etappe 4, Nice > Nice (25 km – TTT)

Na de derde rit is het peloton met het vliegtuig van Corsica vertrokken richting de Zuid-Franse badplaats Nice. Hier staat vandaag een echt serieuze test voor de klassementsmannen op het programma, namelijk een ploegentijdrit. Het vijfentwintig kilometer lange parcours is verre van technisch, met finish op de befaamde en ellenlange boulevard Promenade des Anglais. Voer voor de ploegen met echte hardrijders in hun gelederen dus. Omega Pharma-Quick Step is de grote favoriet voor de dagzege, maar waar het vandaag vooral over zal gaan is de strijd tussen de sterrenensembles van Sky (Froome) en Saxo-Tinkoff (Contador). Hoe groot zijn de tikken die uitgedeeld gaan worden?

De Sky-ploeg van Chris Froome hoopt hier op tijdwinst (foto: Sirotti)

Woensdag 3 juli: etappe 5, Cagnes-sur-Mer > Marseille (228,5 km)

Na drie zware dagen biedt de vijfde rit eindelijk weer een mogelijkheid om op adem te komen. Het wedstrijdverloop lijkt voorspelbaar: een vroege vlucht die de punten voor het bergklassement meepikt, en vervolgens een koninklijke massasprint in de straten van Marseille. In 1991 won Jean-Paul van Poppel een rit in Parijs-Nice met aankomst in Marseille. Zijn zoons Boy en Danny staan dit jaar allebei voor hun debuut in de Tour. Het zou een gigantische stunt zijn mocht één van hen in de voetsporen van zijn vader treden.

Donderdag 4 juli: etappe 6, Aix-en-Provence > Montpellier (176,5 km)

De zesde etappe is zowaar nog vlakker dan de vijfde, en dus wederom geknipt voor een massasprint. Toch ligt er een klein addertje onder het gras, zoals bleek in de Tour van 2009. Toen reed het peloton door dezelfde streek, leek alles te wijzen op een massasprint, maar werd in de slotfase het hele veld in verschillende waaiers uiteen getrokken. Alberto Contador verloor destijds net als enkele andere klassementsrenners kostbare seconden. Dit jaar ligt het parcours weliswaar verder van de kust af, maar met een gunstige wind is een herhaling van het bovenstaande scenario niet ondenkbaar. Opletten dus voor de klassementsmannen.

Montpellier lijkt zich op te maken voor een koninklijke massasprint (foto: Wouter Roosenboom)

Vrijdag 5 juli: etappe 7, Montpellier > Albi (205,5 km)

Na hem zes dagen lang zelden uit het oog verloren te hebben, verlaten de renners vandaag de Middellandse Zee. Men trekt het binnenland in richting de zuidelijke uitlopers van het Centraal Massief, en dat betekent natuurlijk dat er weer meer geklommen moet worden. Toch is de rit niet dusdanig lastig dat een massasprint onwaarschijnlijk wordt, maar mannen als Peter Sagan en John Degenkolb zullen ietwat meer in het voordeel zijn dan in echt vlakke ritten het geval is. Interessant voor de strijd om de groene trui!

Zaterdag 6 juli: etappe 8, Castres > Ax 3 Domaines (195 km)

In de eerste Tourweek zullen door de lastige ritten op Corsica en de ploegentijdrit rond Nice de eerste verschillen in het klassement al zichtbaar zijn, maar vandaag barst de strijd om de eindzege pas echt los. De aankomstlijn van de achtste rit is namelijk getrokken in het op 1375 meter hoog gelegen Ax 3 Domaines, na een beklimming van een kleine acht kilometer aan gemiddeld 8,2%. De laatste keer dat de Tour dit plaatsje aandeed was in 2010, toen Christophe Riblon met de bloemen mocht zwaaien. Meer memorabel die dag was echter de strijd tussen klassementstenoren Andy Schleck en Alberto Contador. De Luxemburger en de Spanjaard keken elkaar het licht uit de ogen en stonden op een gegeven moment zelfs in sur place naast elkaar.

Voordat men aan de slotklim begint moet al de eerste Pyreneeëncol van deze Tour overwonnen worden, de Col de Pailhères (15,3 km aan 8%). Klimmers die al een achterstand in het klassement hebben opgelopen zullen daar wellicht al ten strijde trekken, terwijl de echte kopmannen waarschijnlijk wachten tot de slotklim om hun vuurwerk te ontsteken. Legt Chris Froome met zijn Sky-ploeg al meteen in deze eerste bergrit het peloton zijn wil op, of vertoont hij juist tekenen van zwakte die zijn concurrentie hoop kunnen geven?

Zondag 7 juli: etappe 9, Saint-Girons > Bagnères-de-Bigorre (168,5 km)

De tweede Pyreneeënrit van de honderdste Tour loopt van start tot finish dwars door het gebergte. Maar liefst vijf cols moeten er vandaag overwonnen worden. Geen enkele hiervan is echt lang, maar de opeenvolging ervan maakt de negende etappe tot een bijzonder zware uitdaging. De bekendste beklimming van de dag is de Col de Peyresoude, waarvan de top na negentig kilometer koers gepasseerd wordt. Minder bekend maar minstens zo zwaar is de laatste col, de La Hourquette d’Anzican (9,9 km aan 7,5%). Als deze eenmaal overwonnen is, volgt een afdaling van dertig kilometer naar finishplaats Bagnères-de-Bigorre, met daarin enkele lastige passages. Met name als de weg nat is, kan hier voor verschil gezorgd worden door de waaghalzen in het peloton. Bauke Mollema toonde in de Ronde van Zwitserland al aan dat hij daar niet voor terugdeinst, en ook Alberto Contador is niet vies van wat risico’s.

Of de klassementsrenners ook voor de ritzege gaan strijden is maar zeer de vraag. Het parcours leent zich uitstekend voor sterke klimmers zonder echte klassementsambities, die in het beging van de rit meesluipen met een vroege vlucht en een voorsprong opbouwen die groot genoeg is om de titelfavorieten voor te blijven. Voor Thomas Voeckler zou het niet de eerste keer zijn dat zoiets hem lukt…

De beklimmingen van de dag
– Col de Portet d’Aspet (1069m), 2de categorie, 5,4km aan 6,9%, top op 140km van de aankomst
– Col de Menté (1349m), 1ste categorie, 7km aan 7,7%, top op 124km van de aankomst
– Col de Peyresoude (1569m), 1ste categorie, 13,2km aan 7%, top op 78km van de aankomst
– Col de Val Louron-Azet (1580m), 1ste categorie, 7,4km aan 7,9%, top op 58km van de aankomst
– La Hourquette d’Anzican (1564m), 1ste categorie, 9,9km aan 7,5%, top op 30km van de aankomst

Langs de wegen zal weer veel oranje te zien zijn (foto: Sirotti)

Dinsdag 9 juli: etappe 10, Saint-Gildas-des-Bois > Saint-Malo (197 km)

Een dag na de rustdag staat een overwegend vlakke rit op het programma, die de renners over de historische grond van Bretagne voert. Voor de klassementsrenners een dag om uit te puffen van de twee Pyreneeënritten. Sommigen likken hun wonden, anderen tellen hun zegeningen. Bretagne is voor wielrenners uiteraard bekend als de thuishaven van wielerlegendes als Bernard Hinault en Louison Bobet, die beide een eerbetoon zullen krijgen. De finishlijn is getrokken in Saint-Malo aan de ruige kust van Het Kanaal. Hier zal de kijker hoogstwaarschijnlijk getrakteerd worden op een gevecht tussen de snelle mannen. Wordt het Cavendish, Greipel, Kittel, Sagan of Goss? Of kan er iemand verrassen, zoals bijvoorbeeld de piepjonge Fransman Brian Cocquard, die geboren is op een steenworp afstand van startplaats Saint-Gilad-des-Bois.

Woensdag 10 juli: etappe 11, Avranches > Mont-Saint-Michel (33 km, ITT)

De elfde rit zal ongetwijfeld zorgen voor fantastische plaatjes. De aankomst van de eerste individuele tijdrit van deze Tour ligt namelijk in Mont-Saint-Michel, het wereldberoemde kloosterdorpje op een heuvel in zee die alleen bij laagwater bereikbaar is. Historisch en spectaculair, maar uiteindelijk gaat het gesprek van de dag natuurlijk over de koers, want jezelf als klassementsman verstoppen gaat vandaag niet lukken. Voor Tourbegrippen is de tijdrit met drieëndertig kilometer uitzonderlijk kort, maar verschillen zullen er zeker gemaakt worden. Met name Chris Froome kan hier een grote tik uitdelen aan concurrenten als Alberto Contador, Joaquim Rodriguez, Alejandro Valverde en Andy Schleck. Met deze tijdrit is de honderdste Tour inmiddels halverwege. Er zullen zeker renners zijn die hun klassementsambities al moeten opbergen, maar voor een definitieve beslissing is het nog veel te vroeg. In de komende tien dagen staan namelijk nog onder meer de Mont Ventoux en twee keer de Alpe d’Huez op het programma. Oh ja, de ritzege vandaag is natuurlijk voor Tony Martin, zoveel lijkt in ieder geval zeker.

Tony Martin van de dagzege houden zal niet gemakkelijk zijn (foto: Sirotti)

Links
Officiële website
Tournieuws

Morgen volgt het tweede deel van de vooruitblik op het parcours van de 100ste Tour de France