Sinds Bauke Mollema zijn klassementsambities in de Tour de France opzij zette, ging hij op zoek naar etappezeges. Het leverde hem al een derde plek in de Ventoux-etappe op. Maar de etappe naar Quillan werd het orgelpunt van zijn aanvalslust. Na een solo van veertig kilometer mocht de Nederlander zijn beide armen juichend in de lucht steken.

Proberen, proberen, proberen was het credo bij Trek-Segafredo. And if you fail, try again. Het was alweer drie jaar geleden dat de Amerikaanse ploeg voor het laatst een etappe won in de Tour. Het was John Degenkolb die destijds in de stoffige Roubaix-etappe de dagzege pakte, vóór Greg Van Avermaet en Yves Lampaert. Dit jaar was het team er al dichtbij met de tweede plaats van Jasper Stuyven in Le Creusot waar Matej Mohorič zegevierde, en een tweede en derde plek in de rit over de Mont Ventoux.

Uiteindelijk wist Bauke Mollema de droogte te doorbreken door met nog ruim veertig kilometer te gaan weg te rijden uit de kopgroep en solo de overwinning naar zich toe te trekken in Quillan. “Dit is supermooi, geweldig om weer een etappe te winnen. Ik ben superblij. De ploeg reed echt heel strijdbaar de afgelopen week en we gingen helemaal voor die zege. We doen niet meer mee voor het klassement, dus in ritten als deze wilden we zeker mee zitten. Ik moet de jongens bedanken, vooral voor de beginfase. Ze deden geweldig werk en we misten geen enkele ontsnapping.”

🇳🇱 @BaukeMollema attacked from the break to claim a wonderful solo victory in Quillan!

See the last KM below⬇️

Après avoir résisté au retour de ses poursuivants, 🇳🇱 @BaukeMollema s'offre une fantastique victoire en solitaire à Quillan !

Son dernier KM ⬇️#TDF2021 pic.twitter.com/GPiWaIg4d6

— Tour de France™ (@LeTour) July 10, 2021

Google Maps
Toen de Nederlander aan het begin van de Tour in het routeboek keek, wist hij al dat vluchters een goede kans op succes hadden. “Omdat het de hele dag op en af ging en aan het eind een zware klim met een verraderlijke afdaling lag, wist ik dat het goed voor mij was. Een paar dagen geleden bekeek ik de laatste vijftig, zestig kilometer van het parcours op Google Maps, dus ik wist min of meer wat ik kon verwachten. Ik wist dat er een lastige afdaling was en daarna wachtte ik tot het juiste moment om aan te vallen.”

“Ik voelde mij goed en ik wist dat ik een lange solo tot aan de aankomst kon volhouden. Het was belangrijk om op het steile deel van de laatste klim vol gas te gaan en niet te veel te verliezen. Toen ik eenmaal op de top meer dan vijftig seconden had, was ik er vrij zeker van dat ik het zou halen.” De televisiekijker zag de 34-jarige winnaar van onder meer de Clásica San Sebastián en de Ronde van Lombardije al ver voor de finish een vuistje maken en na 183,7 lastige kilometers over onder meer het spectaculaire Escargot-viaduct was de buit binnen.

Mollema op weg naar de overwinning in Quillan – foto: Cor Vos

Mollema is een van de jongens in de ploeg bij Trek-Segafredo die weten hoe ze een ontsnapping kunnen omzetten in een overwinning. “Je hebt op het juiste moment de benen nodig en in de wedstrijd moet je de juiste beslissingen maken. Je moet de etappes uitzoeken; in sommige doe je het wat rustiger aan – zo verspeelde ik in de vorige twee niet te veel energie en probeerde ik wat te herstellen van de Ventoux – maar vandaag had ik de motivatie om ervoor te gaan. Ik probeerde alles goed te doen, eigenlijk de avond ervoor al. Je bent meer bezig met de details zoals voeding in een zware etappe als deze, wat aan het eind het verschil kan maken.”

Tweede etappezege
Voor de Nederlander was het zijn tweede etappezege in de Tour nadat hij ook in 2017 al eens de beste was in de heuveletappe door de Aubrac naar Le Puy-en-Velay. Ook toen was hij mee in de ontsnapping van de dag. Net na de Col de Peyra Taillade van de eerste categorie, met nog dertig kilometer te gaan, sprong hij weg uit de kopgroep en reed hij een kleine minuut voorsprong bij elkaar. Op het laatste klimmetje van de dag liep dat nog terug tot twintig seconden, maar dichter kwamen zijn achtervolgers niet meer.

Na zijn zege in Le Puy-en-Velay in 2017 – foto: Cor Vos

“Welke overwinning meer voor mij betekent? Het is moeilijk om deze zege met die van 2017 te vergelijken omdat het mijn eerste zege in de Tour was. Dus dat was misschien nog wel specialer. Maar deze is ook supermooi, vooral na zo’n lange solo. Ik ben geen renner die per jaar vijf tot tien wedstrijden wint, dus elke overwinning is speciaal voor mij, vooral om te winnen in de Tour. En om vier jaar later weer een etappe te winnen is ongelooflijk”, aldus Mollema, die naast zijn zege ook de prijs voor de strijdlust opstreek.