Wout van Aert past vandaag voor de Superprestigemanche in Boom en focust vol op de Wereldbeker, morgen in Bern. Het gros van zijn concurrenten doet wel de dubbel. WielerFlits trok in recreatiedomein De Schorre op pad en zocht uit hoe de andere toppers de verplaatsing maken. Blijkt dat er drie wegen naar Zwitserland leiden…

1. Toon Aerts: Boom – Zaventem – Amsterdam – Bazel – Bern  ✈️
Voor Toon Aerts wordt het toch een uurtje stressen, straks. De voormalige Europese kampioen is de enige die het traject op deze manier afwerkt. “Na de wedstrijd zal ik me inderdaad moeten haasten naar de luchthaven. De cross is gedaan om vier uur, terwijl mijn eerste vlucht (vanuit Brussel naar Schiphol, red) al kwart na zes vertrekt. Dat wordt krap, ja. Zo krap dat ik zelfs rekening hou met een noodscenario. Als ik het niet red, moet ik alsnog met de wagen naar Zwitserland.”

Eenmaal in Schiphol heeft Aerts – die samen met vader Raf reist – een uurtje tijd om op het vliegtuig naar Bazel te stappen. “In de luchthaven van Bazel zal broer Thijs, die vandaag niet croste, maar reeds met de camper de oversteek maakte, me komen oppikken. Daarna zijn we best snel in ons hotel. Ik vermoed dat dit ergens tussen half tien en tien uur zal zijn. Dan is het morgenvroeg nog een uurtje rijden tot in de Zwitserse hoofdstad.”

Aerts heeft er naar eigen zeggen nooit aan getwijfeld om Boom te laten schieten. “Nee, want ik ga vol voor alle klassementen. Ideaal is het zeker niet, maar gelukkig zijn er zo maar twee weekends.”

2. Mathieu en David van der Poel: Boom – Zaventem – Zürich – Bern   ✈️
Ook de broers Van der Poel nemen vanavond het vliegtuig. In vergelijking met Aerts heeft Van der Poel het wel iets comfortabeler wat timing betreft. “Mijn schema voor vanavond? Als ik het podium haal, zal ik rond vijf uur terug in de camper zijn”, vertelt Mathieu. “Een half uurtje later vertrekken we naar de luchthaven, waar we tussen zes en halfzeven aankomen. Ideaal, want mijn vlucht is om acht uur. Een uurtje later landen we in Zürich, om dan nog anderhalf uur te rijden tot in ons hotel in de buurt van het parcours in Bern.  Dat betekent dat ik iets na elf uur vanavond in bed lig, niet later dan anders.”

Van der Poel vindt de trip haalbaar. “Het hoeft niet elke week een verplaatsing te zijn als deze, maar voor een of twee keer per seizoen kan het wel. Ik vind de combinatie Tabor-Hamme van volgende maand trouwens een stuk lastiger, omdat dan met Ryanair moet gevlogen worden en een aantal vluchten reeds zijn gecancelled. Dat wordt nog puzzelen.”

“Eigenlijk zijn we als crosser in de watten gelegd. We rijden wekelijks in onze eigen regio. Ik snap wel de kritiek, maar we moeten het ook niet erger maken dan het is. Al kan het natuurlijk wel zijn dat ik daar morgen in Bern wat last van heb. Reizen is vermoeiend. Hoeveel dat scheelt? Goh, ik wil niet vergelijken met jongens die er niet reden. Wel met mezelf. En dan kan het zijn dat ik tien procent minder ben. Al is dat zo moeilijk meetbaar, hé. En al zeker niet tegenover de concurrentie. Niet iedereen zijn lichaam reageert op dezelfde manier.”

3. Lars van der Haar, Michael Vanthourenhout, Laurens Sweeck, Daan Soete, Michael Boros: met de camper  
De rest van het pak dat vandaag in Boom aan de slag is, stapt straks in de camper of de wagen. Een deel (Jens Adams, Laurens Sweeck, Michael Boros, Daan Soete, …) rijdt tot in het Franse Colmar om daar in de buurt te overnachten. Enkele anderen (waaronder Lars van der Haar) rijden al door tot aan de grens met Zwitserland. Kevin Pauwels, Gianni Vermeersch en de broers Vanthourenhout verkiezen zelfs om een eind óver de grens te rijden. “Dan vermijden we morgen in elk geval eventueel tijdverlies aan de grens”, klinkt het.

Opvallend: ook voor deze jongens is het nooit een optie geweest om Boom links te laten liggen. “Natuurlijk is dit door de UCI slecht ingepland”, aldus Adams en Soete. “Maar wij moeten ook onze verantwoordelijkheid opnemen, vind ik. Zo slecht hebben we het niet. Tabor wordt trouwens een stuk erger, want dan moeten we nog twee uur langer rijden.”

Lars van der Haar: “Ook ik heb er nooit aan gedacht om te passen voor Boom. Dit is wedstrijd van de Superprestige. Toch een belangrijk klassement. Maar ik snap de commotie, want dit slaat nergens op, natuurlijk. Ik dacht trouwens dat de UCI zijn wereldbekers alleen op zondag wou? Dat is nog steeds niet het geval.” Ook Van der Haar begint spontaan over het weekend Tabor-Hamme (half november). “Dat wordt echt een probleem. Ik vernam deze week dat onze terugvlucht uit Tsjechië niet doorgaat. Maar Boom-Bern, dat redden we wel. Ik hoop rond half twaalf vannacht in ons hotel te zijn, ergens aan de Duits-Zwitserse grens. Dat is al bij al nog aanvaardbaar.”