Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Dit is het gewijzigde parcours van het WK veldrijden 2023 in Hoogerheide
De Wereldbeker in Hoogerheide voelt vaak als een warm welkom voor de crossers en zal dat nu ook als WK-omloop zijn. Het is een wedstrijd aan een hoge intensiteit, vanwege het snelle karakter van de omloop. De Brabantse Wal is het decor voor de GP Adrie van der Poel. WielerFlits vroeg de parcoursbouwer en naamgever van de cross naar de wijzigingen voor het WK-parcours.
De ronde is uitgetekend door Van der Poel senior zelf, met hulp van Marc Dierickx, en in de loop der jaren is het ook nauwelijks veranderd. Er zitten de nodige bochten in de omloop, maar ook een aantal rechte stukken. Het voornaamste doel dat de organisatie stelt: overzicht bieden aan het publiek.
Kenmerkend voor het rondje zijn de passages door het bos over de Brabantse Wal, de bekende U-bocht om de boom en de trappen – die de naam Stairway to Heaven draagt, vernoemd naar het iconische nummer van rockband Led Zeppelin – vlak voor het einde van de ronde op de hellende Scheldeweg. Daar waar Mathieu van der Poel in 2018 ook Nederlandse kampioen op de weg werd.
De totale lengte herbergt ruim drie kilometer. In vergelijking met het parcours van de Wereldbeker (de UCI roept Hoogerheide al jaren uit tot de best georganiseerde Wereldbeker van de cyclus) tekenen we een aantal wijzigingen op.
De iconische trappen in Hoogerheide – foto: Cor Vos
Om de laatste stand van zaken door te nemen, laten we parcoursbouwer Adrie zelf aan het woord. “De fietsbrug na de startstrook is teruggekeerd. Die zat er altijd in, maar vorig jaar was deze niet nodig omdat er geen publiek welkom was. Daarna is er tot na de eerste materiaalpost weinig veranderd. Daarna wel.”
“We maken nu een extra lus voor het bos langs. Dat heeft te maken met de ondergrond, omdat het de laatste tijd veel geregend heeft. Ik wil niet dat de renners te veel achter elkaar moeten lopen. Liever vier keer vijftig meter, dan één keer tweehonderd meter. Daarnaast rijden ze dit keer niet meer door de onderste wei aan de bovenkant van het middenterrein.”
Veiligheid
Daardoor ligt er nu een extra derde lus voor de VIP-tent. “Dat is uiteraard voor hen interessanter, maar dat heeft vooral te maken met veiligheid”, legt Van der Poel uit. “Het publiek kan zich daardoor vrijer bewegen en we hebben bijna geen doorgangen meer op het parcours, alleen twee voor de veiligheidsdiensten. Dat hebben we opgelost door drie bruggen te plaatsen, waar het publiek dan onder door kan.”
“Ook is er een loopbrug over het parcours, waardoor mensen van de VIP-tent het veld in kunnen en vice versa. De toeschouwers mogen nu ook helemaal rond lopen. Dat hebben we met Natuurmonumenten – die eigenaar zijn van de grond en zeer welwillend zijn geweest – kunnen regelen. Voor ieders is er dus wat wils, en de risico’s zijn geminimaliseerd.”
Het noordelijke deel van het parcours met de trappen en de schuine kant vlak voor de finish, zijn onberoerd gebleven. “Maar net daarvoor is wel iets veranderd”, wijst Adrie van der Poel aan. “De balken lagen voordien voor de VIP-tent, maar die leggen we nu in het rechte stuk voor het podium voor mindervaliden en parallel aan de schuine kant na de trappen.”
“We wilden er 100% zeker van zijn dat de ondergrond bij de balken geen modder wordt (vorig jaar was dat wel het geval met een aantal valpartijen tot gevolg, red.). Nu liggen die dus zo’n 500 meter voor de finish, gevolgd door de trappen en dan de schuine kant, voor de hellende laatste rechte lijn naar de eindstreep.”
‘Het mooie is dat je overal het verschil kunt maken’
Van der Poel zelf is blij met hoe de omloop is uitgetekend en opgebouwd, maar laat het aan de renners om erover te oordelen. “Ik denk dat het afwijkend is, omdat het een beetje lijkt op een cross van vroeger. Er zitten niet te veel 180-graden-bochten in, die we de laatste jaren wel in veelvoud zien. Hier zie je meer doortrapbochten.”
“Het mooie en gelijk ook uitdagende aan deze ronde is dat je overal het verschil kunt maken. Al zijn we wel verschrikkelijk afhankelijk van het weer. Regent het, dan is het veel lopen in de modder in de onderste wei. Daar komen we nu terug uit het bos, echt een lastig stuk. Ik vind dat een heel mooie en spectaculaire meerwaarde.”
Blijft het droog, zoals de voorspellingen zeggen, dan verwacht de parcoursbouwer een snelle cross zoals we die kennen in Hoogerheide. “Maar ook dan zullen in dat nieuwe stukje naar de tweede materiaalpost toe verschillen ontstaan, zeker met die twee bruggen. We hopen er iets moois van gemaakt te hebben en ik denk dat we de lat weer een stukje hoger hebben gelegd, qua veiligheid.”
“Op 95% van de ronde zijn veiligheidszones ingebouwd, waardoor het publiek daar twee meter van het parcours af blijft. Gekke taferelen gaan we daardoor hopelijk niet zien. Ik hoop gewoon op een mooi WK-weekend. Voor mij is het geslaagd als er geen ongelukken gebeuren.”
Adrie van der Poel is naar hartelust het WK-parcours aan het aanpassen in het voordeel van zijn zoon & geen haan (UCI, Belgische Wielerbond, Niels Albert en vooral media als Sporza & Wielerflits) die er naar kraait? Ronduit degoutant.
Want laat ons even serieus blijven:
* de balken vlakbij de finish plaatsen? -> natuurlijk is dit in het voordeel van Mathieu. Mochten ze in de laatste ronde nog samen zitten, kan VDP daar natuurlijk een paar meters/seconden nemen op van Aert. Hij gaat nu eenmaal net iets gezwinder over de balken. “We wilden er 100% zeker van zijn dat de ondergrond bij de balken geen modder wordt." Natuurlijk wil jij dat niet Adrie. Je wil er immers zeker van zijn dat er over die balken gesprongen kan worden. Wanneer het te modderig is, moeten de renners afstappen en dat is natuurlijk niet meer in het voordeel van je zoon. Dat er vorig jaar bij die balken een aantal valpartijen waren, doet verder niets ter zake; beste red.. Het is immers de keuze van de renners of ze het op de fiets proberen of niet. Iedereen is vrij om van zijn fiets te springen.
* de looppassages inkorten? -> natuurlijk is dat in het voordeel van Van Der Poel. Het is net in die passages dat van Aert wel eens van hem wegsnelt. Vader lost het wel op door die zones weg te nemen en in te korten.
* verder hoor ik op Sporza door Ruben Van Gucht vertellen dat er naast het A-parcours een B-parcours zou worden aangelegd om op te trainen. Of het klopt zien we over enkele dagen, maar als het zo is kadert ook dit in het masterplan van de papa. Het parcours moet zo snel en goed bereidbaar mogelijk blijven, want net dan stijgen de winstkansen van de zoon. Hoe zwaarder het wordt, hoe meer er getrokken, gesnokt en gesleurd moet worden, hoe moeilijker Mathieu het zal krijgen.
En kom me nu niet vertellen dat dit allemaal niets uitmaakt. Ik lees overal hoe gewaagd van Aert en van der Poel aan elkaar zijn. Dat details het verschil zullen maken over winst- & verlies. Wel; hier heb je ze; je details. Een balkje vlak voor de finish om een gaatje te slaan, een loopstrook die er niet meer is en waar je dus niet gelost wordt, een goed berijdbaar parcours waar je je snelheid en explosiviteit op kan loslaten… Beste Adrie; degoutant.
Want me net zo hard stoort, is de gelatenheid waarmee de pers hier naar kijkt. Blijkbaar is alles prima. Of moeten de goede banden met de clan-van der Poel misschien goed gehouden worden? Zijn onze journalisten bang om met kritische vragen & opmerkingen de rechtstreekse lijn naar Kapellen te verspelen? Een kritische houding, net dat maakt een goede journalist. Wie durft de juiste vragen stellen?