Interview Na ritzeges in de Dauphiné én de Tour, pakte Dylan Teuns nu de rode leiderstrui in de Vuelta. “Ik had graag de dubbel gepakt. Ritwinst én rood. Maar in de finale had ik geen zin om te pokeren. Ken je het spreekwoord ‘beter één vogel in de hand dan tien in de lucht’? Ik wilde vooral niet met lege handen achterblijven.”

Zondag probeerde hij het al eens op de Alto de Puig Llorença, maar Dylan Teuns had naar eigen zeggen nog wat last van de hitte. In de etappe met finish op de Alto de Javalambre mikte hij op de vroege vlucht, maar slaagde hij niet in zijn opzet. Een dag later lukt het hem dan toch. Samen met tien andere dappere vluchters mocht hij in Ares del Maestrat wél een gooi doen naar de ritzege.

Vier kilometer all in
“In de finale keek ik een tijdlang de kat uit de boom”, vertelt Teuns na afloop in gesprek met WielerFlits. Ik gokte een beetje. Tot het bordje van de laatste vier kilometer. Daar ben ik all in gegaan. Ik wist dat ik die afstand op dit moment van het seizoen in de benen had.”

Tussen de Tour de France en deze Vuelta trok de Limburger op hoogtestage naar Livigno. Twaalf dagen trainde hij er in functie van zijn tweede grote ronde dit jaar. Met als doel: ritwinst én… “Een keertje de rode leiderstrui dragen. In de Tour was ik er ook niet zo veraf. Ik voelde me daar klaar voor. Ik ben dan ook super blij dat het mij vandaag gelukt is.”

“Herrada speelt het hard”
Toch kon Teuns na de rit niet ontkennen dat hij een klein beetje met een dubbel gevoel kampt. “Het wringt wat, ja. Ik had zo graag de dubbel gepakt. Vorig jaar eindigde ik in deze Vuelta liefst vijf keer in de top vijf, maar de overwinning bleef uit. Vandaag hoopte ik daar in te slagen. Jammer genoeg was er eentje slimmer én sterker.”

Teuns op weg naar Ares del Maestrat – foto: Cor Vos 

Had de Bahrain-kopman het dan in de laatste kilometers niet anders moeten aanpakken? “Hoe dan? Herrada speelde het hard, hoor. Hij deed geen meter kopwerk. En in alle eerlijkheid, ik had geen zin om nog te pokeren in de slotfase. Ken je het spreekwoord? Liever één vogel in de hand dan tien in de lucht. Stel dat ik begon te pokeren, kon het zomaar zijn dat ik zowel naast de ritzege als de leiderstrui greep. Dat was het laatste wat ik wilde. Maar daardoor had ik jammer genoeg geen sprint meer in de benen in de laatste hectometers.”

“Wil ook nog een etappe winnen”
Teuns wil die rode leiderstrui nu met hand en tand verdedigen, vertelt hij. “Absoluut! Ik hoop die een paar dagen te mogen dragen. Hoe lang? Dat weet ik niet. Het zal morgen (etappe met aankomst op de Alto Mas de la Costa, red) al niet evident zijn. En binnen twee dagen trekken we naar Andorra, ook op grote hoogte. Maar ik ga er alles aan doen. Zeker weten. En daarna probeer ik ook nog voor etappewinst te gaan. Want een eerste plaats is het enige wat ik nog mis in deze Vuelta.”

Naar een degelijk eindklassement in Madrid streeft Teuns in geen geval. “Nee nee. Want deze Ronde van Spanje dient ook als voorbereiding op onder meer het WK en de Ronde van Lombardije. Als je dan drie weken alles geeft, gaat dat ten koste van die voorbereiding. In het tweede deel zal ik sowieso af en toe eens wat moeten recupereren om de frisheid te bewaren.”