Het was een droevig beeld: de vroege aftocht van Eli Iserbyt tijdens de wereldbekerveldrit van Namen. Een dag later gaat het alweer iets beter, zo vertelt hij aan Sporza. Helemaal hersteld is hij echter nog niet. “Mijn benen voelen nog verkrampt aan en dat zal toch nog twee dagen duren.” Hij hoopt op beterschap in de aankomende crossen van Heusden-Zolder en Loenhout.

“Ik heb geprobeerd om aan de start zo lang mogelijk warm te blijven, maar meteen na de start voelde ik al snel dat het niet goed zat”, blikte de West-Vlaming gisteren al terug op de veelbesproken cross. “Mijn benen blokkeerden al snel van de koude, ik kreeg mijn hartslag ook niet boven mijn omslagpunt. Ik hoopte dat het nog zou verbeteren tijdens de wedstrijd, maar dat gebeurde niet.” Ook het aantrekken van een thermovest hielp niet meer, waardoor hij er even na halfcross de brui aan moest geven.

“Zat niets anders op”
“Het laatste waar je als renner aan denkt, is opgeven. Nu zat er echt niets anders op”, herhaalt Iserbyt vandaag. “Als ik bij een val iets zou breken, dan zou ik nog meer verliezen. Als ik nog verder had gereden, dan had ik ergens moeten gaan liggen.” Zijn voortijdige opgave betekende wel dat hij de leidende positie kwijtraakte aan Toon Aerts.

Het is niet de eerste maal dat Iserbyt tijdens een cross te kampen heeft met onderkoeling. Het gebeurde hem ook al eens tijdens het WK veldrijden van Bieles. “Er zijn niet zo veel wedstrijden in zulke weersomstandigheden. Maar ik moet proberen om mij in de toekomst er beter tegen te wapenen. Het is wel moeilijk om vooraf te weten welke kledij of welke opwarming goed is. Ik heb er ook beetje het raden naar, misschien moet ik gewoon taaier worden.”

Mentale tik
Na een nacht waarin de crosser van Pauwels Sauzen-Bingoal maar moeilijk kon vatten voelt hij dat hij nog altijd niet is bekomen: “Mijn benen voelen nog verkrampt aan en dat zal toch nog twee dagen duren”, schat de 22-jarige in. “Ik probeer mijn spieren wat op te warmen met een training op de rollen, massages en wat oefeningen.”

In deze traditioneel drukke crossperiode is er weinig tijd om bij de pakken neer te gaan zitten. Dat doet Iserbyt dan ook niet: “In het begin was mijn opgave mentaal toch wel een zware tik, maar nu is het al beter. Ik hoop goed te presteren in Heusden-Zolder en Loenhout. Als daar het gevoel weer goed is, dan is alles weer vergeten.”