Eli Iserbyt stond vanmiddag op de hoogste trede van het eindpodium van de Superprestige. De Belg eindigde vandaag in Gavere, waar de slotmanche van de wedstrijdreeks plaatsvond, als tweede en trok zo het klassement naar zich toe. Door een valpartij liep het echter nog bijna mis, aldus Iserbyt in het flash-interview na afloop.

“Ik dacht even: het zal weeral niet zijn”, vertelt de renner van Pauwels Sauzen-Bingoal, die de Superprestige dit jaar voor het eerst wist te winnen. “Het was al twee jaar mijn zwart beest. Altijd net niet, dus nu ben ik wel blij dat het gelukt is.”

Iserbyt moest wel alles geven om het te laten lukken. “Na mijn valpartij was het niet evident meer. Ik nam een spoor, hing een beetje naar rechts en denk dat ik in dat lint of in dat kussen vastzat, waarna ik dan viel. Daardoor was ik even groggy, maar ik pakte gelijk mijn fiets om verder te gaan. Daar ging ik misschien wat over mijn toeren om terug te komen.”

“Lars was de sterkste”
“Ik moest wel snel terugkomen. Ik denk dat ik toen zevende of achtste lag, geen paniek, maar hoe rapper vooraan, hoe beter. Maar Lars (van der Haar, red.) was zeker de sterkste”, aldus een eerlijk Iserbyt, die aangaf dat het echt vechten was om dat uur rond te maken.

Zijn naaste belager in de strijd om de Superprestige was Toon Aerts, die vandaag als derde eindigde. “Ik denk dat hij (Toon Aerts, red.) zich de voorlaatste ronde volledig opblaast, ik voelde dat ik ook wel op m’n tandvlees zat, maar ik was blij dat ik de laatste ronde nog bij hem weg kon rijden voor de tweede plaats en de eindwinst mee kon nemen.”