Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Europees kampioen Jente Michels: “De stap van Thibau is straf, wie weet haal ik over vijf jaar hetzelfde niveau”
Interview Jente Michels (20) heeft sinds vorige week zijn eerste internationale titel bij de beloften beet. De 20-jarige Europese kampioen timmert bij Alpecin-Deceuninck rustig naar zijn weg naar de top, maar ziet voor zichzelf nog voldoende verbeterpunten. “Misschien dat een stevige wegcampagne me nog sterker maakt”, zegt hij bij WielerFlits.
De nieuwe edtie van RIDE Magazine is nu verkrijgbaar! Onze nieuwe 188 pagina’s dikke voorjaars-editie staat vol met schitterende wielerverhalen over o.a. Mathieu van der Poel, Lotte Kopecky, Demi Vollering, Sepp Kuss en Matej Mohoric. Verzeker je van jouw exemplaar en bestel hem nu online voor slechts € 9,95. Wil je RIDE extra voordelig ontvangen? Neem dan nu een abonnement en ontvang 20% korting!Naar eigen zeggen was het EK in het Franse Pontchâteau pas het eerste kampioenschap waar Michels op zijn beste niveau was. En dat had niets met zijn fysieke capaciteiten te maken. “Ik ben iemand die voor een kampioenschap vaak nogal veel stress heeft. Het zat me ook nooit mee. Een slechte start, pech… Ik kwam altijd wel iets tegen. Qua niveau wist ik dat ik tot de beste U23-renners behoorde en dus in staat was om de titel te pakken, maar je weet nooit of de stress weer de bovenhand neemt.”
Mental coach
Michels was wel gewapend. “Wat mijn vermogens betreft, voelde ik me elk jaar een beetje beter worden, maar mentaal moest ik die stap nog zetten. Dat is dit seizoen gebeurd, in de eerste plaats dankzij mijn mental coach. De dag voor een belangrijk kampioenschap laat hij mij oefeningen doen, om extra gefocust te zijn op de cross zelf.”
“Vroeger ging ik op die momenten naar mijn ouders bellen. Vaak om mezelf de grond in te praten: het gaat niet lukken, ik ga niet goed zijn morgen. Dat gaat nu beter en resulteert in betere uitslagen. Ik ben ervan overtuigd dat het mentale aspect een groot verschil kan maken. Het was de ploeg die me die mental coach aanraadde. Ze zeiden: we zien dat je de wattages kunt rijden, maar het komt er niet helemaal uit in de koers. Die tip is dus van goudwaarde geweest.”
Wat een titel voor Michels – foto: Cor Vos
Ook op andere vlakken ziet de derdejaarsbelofte nog verbetering mogelijk. “Ik heb de afgelopen zomer ingezet op de mountainbike, en verder slechts twee rondjes op de weg. Ik voelde achteraf dat het misschien iets te weinig was. Intussen heb ik met de ploeg besproken dat ik volgend jaar een ruimer aanbod mag rijden op de weg. Ik heb het profiel van een ronderenner, dus waarom zou ik niet voor een klassement gaan in rondjes als de Tour d’Alsace en Valle d’Aosta? Bij de junioren was ik goed op de weg, dus moet ik in beide disciplines een hoog niveau kunnen halen.”
Europese titel smaakt naar meer
Al blijft de hoofdfocus van de kersverse Europese kampioen vooralsnog op de cross liggen. Nu zijn eerste trui binnen is, smaakt dat natuurlijk naar meer. “De mensen kijken bij de beloften toch vooral naar de titels die je behaald hebt. Anderzijds, een trui dragen is één ding, maar nu wil ik hem ook graag tonen. Ik rijd nog een twaalftal keer bij de beloften dit jaar, en daar zou ik eigenlijk altijd voor de overwinningen willen meedoen. De Wereldbeker wil ik graag winnen, en mijn ultieme doel is om tijdens mijn belofteperiode zowel het Belgisch, Europees als wereldkampioenschap te winnen.”
Bij de profs zijn de ambities voorlopig laagdrempeliger. “Vooraf had ik gezegd dat ik in de elitecrossen een top-15-renner wilde worden. Dat is achteraf gezien een realistische doelstelling geweest. Zeker omdat ik nog altijd maar 20 jaar ben”, vindt Michels die eerder dit seizoen de profcrossen in het Ierse Clonmel en het Britse Thornton in Craven ging winnen. In de klassementscrossen bij de profs is een negende plaats in de Druivencross vooralsnog zijn beste resultaat van het seizoen.
In de voetsporen van Nys
Terwijl Michels Europees kampioen bij de beloften werd, zag hij Thibau Nys – amper vier maanden ouder – schitteren bij de profs. “Maar daar laat ik me niet door opjagen”, zegt Michels. “Thibau is een voorbeeld hoe het kán zijn. Kijk, evolutie is iets heel persoonlijks. Het is duidelijk dat Thibau nu een grote stap op korte tijd heeft gezet, maar misschien zet ik meerdere kleine stappen. Dan ben ik binnen vijf of zes jaar pas op het niveau van Thibau.”
Bij Alpecin-Deceuninck zit Michels op rozen – foto: Cor Vos
Al is het respect voor de kopman van Baloise Trek Lions natuurlijk groot. “Het is uiteraard met grote ogen dat we kijken naar het huidige niveau van Thibau, het is ongelooflijk welke stap hij heeft gezet. Maar als ik dat zie, denk ik ook: de invloed van een goed wegprogramma moet immens zijn. Hij was actief in wedstrijden op WorldTour-niveau, streed zelfs mee voor overwinningen. Misschien dat een beter wegprogramma mij ook makkelijker die stap doet zetten. Daarom wil ik er de komende jaren ook zo graag op inzetten.”
“Relatie met Anna Kay is fantastisch”
We spreken Michels in de camper van zijn ploeg, maar die heeft hij – in tegenstelling tot veel van zijn collega’s – niet volledig voor zichzelf. Daar is een goede reden voor. “Ik deel de camper met mijn vriendin Anna Kay”, legt Michels ons uit. Zij komt uit voor de Cyclocross Reds. “Sinds vorig jaar in december zijn we samen. Het is ideaal dat we voor dezelfde ploeg rijden. We kunnen samen naar de trainingen gaan, en ook op de crossen zelf hebben we vaak veel aan elkaar.”
“We hebben elkaar leren kennen op het trainingskamp met de ploeg. Voordien had ik Anna nog nooit gesproken, maar daar zijn we goed aan de praat geraakt. Het is fantastisch om dezelfde sport met je vriendin te delen. We verstaan elkaar, we weten hoe we moeten eten, slapen en trainen. Er is een leeftijdsverschil (Kay is 24, red.), maar misschien is samenwonen de volgende stap. We voelen geen druk, maar het zit in ons hoofd.”
Om te reageren moet je ingelogd zijn.