Hoewel hij de negende etappe met een prima vijfde plaats afsloot en het klassement er nog altijd goed uitziet, was Robert Gesink niet onverdeeld positief over de rit. Dat was hij ook niet na de rit, toen Cadel Evans zijn woede op de Nederlander richtte.

“Hij was wel agressief, maar ja, daar kan ik weinig mee”, blijft Gesink er rustig onder. “Hij zal wel een slecht verliezer zijn. Ik rijd natuurlijk net als hij voor mijn eigen hachje en probeerde een zo goed mogelijke uitslag te rijden. Ik wil er in elk geval niet te veel energie aan verspelen. Die heb ik later immers nog hard nodig”, vertelt hij aan Rabosport.

In de sprint voor de derde plaats, waar 8 bonificatiestonden op stonden, wilde Evans niet verliezen van Valverde. Dat op zich was al niet makkelijk, maar de opvliegende Australiër raakte ook nog eens ingesloten tussen Gesink en de scheve boarding. “Op 500 meter kom ik aansluiten en van kop af ging ik de sprint aan. Valverde gaat buitenom, maar Evans wilde binnendoor. Helaas kwam de boarding iets naar binnen, waardoor hij tussen mij en de boarding kwam te zitten en in moest houden. Na afloop was hij boos, omdat hij daardoor de trui niet kon verdedigen. Maar daar kon ik weinig aan doen.”

Ook in de beklimming van de slotklim was Gesink onfortuinlijk. Toen Valverde aanging moest hij zijn eigen tempo zoeken, en dat ging niet zonder slag of stoot. De ploegleiderswagens werden stilgezet op de smalle weg. “Dat was echt een drama, want het zijn niet alleen de auto’s. De motoren met fotografen moeten er ook langs en dat geeft een nog grotere opstopping. Nu had ik de versnelling sowieso niet direct kunnen beantwoorden, maar ik werd nu ook in mijn ritme gestoord. En juist van het vasthouden van mijn ritme moet ik het hebben. Maar ik sta nu derde en dat is hartstikke mooi.”