Wilco Kelderman is met nog drie etappes te gaan de nieuwe leider in de Giro d’Italia. De renner van Team Sunweb moest lossen op de legendarische Passo dello Stelvio, maar wist in de finale de schade te beperken en heeft in het klassement nu een beperkte voorsprong op zijn naaste belagers. De ritzege ging naar zijn ploeggenoot Jai Hindley.

Vincenzo Nibali benadrukte vanochtend nog maar eens het belang van de achttiende etappe van de Giro d’Italia richting het meer van Cancano. “Het is duidelijk dat, met de aangekondigde wijzigingen van zaterdag en het feit dat João Almeida nog steeds leider is, de rit van donderdag nu echt de koninginnenrit is.” In de zwaarste etappe van deze Giro kregen de renners vier lastige cols voor hun kiezen, goed voor 5.400 hoogtemeters.

Ritwinnaar O’Connor laat zich opnieuw zien 
Onderweg kregen de coureurs te maken met de stijgingspercentages van de Passo Castrin, de legendarische Passo dello Stelvio en de slotklim richting het meer van Cancano. Maar eerst ging het vanuit het vertrek direct omhoog op weg naar de top van de Campo Carlo Magno op 1.681 meter hoogte. Er ontstond al snel een kopgroep van 24 renners en opnieuw was Ben O’Connor een van de drijvende krachten achter de omvangrijke vlucht.

In het peloton lag het tempo ook bijzonder hoog. De sprinters, knechten en mindere goden moesten overboord en de groep der favorieten bestond nog maar uit een twintigtal renners op de top van de Campo Carlo Magno. Deze groep, met de voornaamste klassementsrenners, wist in de afdaling weer aan te sluiten bij de koplopers. Er was sprake van een samensmelting, maar net op dat moment besloten zes renners om er vanonder te muizen.

Razendsnelle openingsfase
Daniel Navarro, de onvermoeibare Thomas De Gendt, drievoudig ritwinnaar Filippo Ganna, Stéphane Rossetto, Dario Cataldo en Fabio Felline hadden een gezamenlijk belang en wisten al snel een mooie voorsprong bij elkaar te fietsen. O’Connor rook het gevaar en de ritwinnaar op Madonna di Campiglio wist samen met Hector Carretero, Ben Swift en Alessandro Tonelli de oversteek te maken, net voor het opdraaien van de overigens zeer pittige Passo Castrin.

Deceuninck-Quick-Step, de ploeg van rozetruidrager Almeida, was zinnens om er een gecontroleerde etappe van te maken, maar moest toch lijdzaam toezien hoe steeds meer renners naar de kopgroep probeerden te springen. Bergkoning Ruben Guerreiro liet zijn ploeggenoten van EF Pro Cycling op kop rijden in de achtervolgende groep. De Portugees zag zijn twee grootste concurrenten (na het afhaken van Giovanni Visconti) voor de bergtrui, De Gendt en O’Connor, vooruit rijden.

Samenstelling kopgroep

Stéphane Rossetto (Cofidis), Thomas De Gendt en Matthew Holmes (Lotto Soudal), Filippo Ganna en Ben Swift (INEOS Grenadiers), Daniel Navarrro (Israel Start-Up Nation), Dario Cataldo, Sergio Samitier en Antonio Pedrero (Movistar), Fabio Felline (Astana), Louis Meintjes en Ben O’Connor (NTT Pro Cycling), Alessandro Tonelli (Bardiani-CSF-Faizanè), Joe Dombrowski (UAE Emirates) en Ruben Guerreiro (EF Pro Cycling).

Sergio Samitier was de best geplaatste renner in de kopgroep, op iets meer dan twaalf minuten van roze trui João Almeida.

foto: Cor Vos

Vijftien vluchters koersen richting Passo dello Stelvio 
Guerreiro besloot op een gegeven moment zelf de sprong te maken en hij nam onder meer Matthew Holmes, Joe Dombrowski, Louis Meintjes, Sergio Samitier en Antonio Pedrero mee in zijn spoor. Deze achtervolgers wisten het laatste gaatje te dichten en zo begonnen we met een kopgroep van vijftien avonturiers aan de afzink van de Passo Castrin. De Gendt kwam overigens als eerste boven op de klim van eerste categorie, voor Guerreiro.

In het peloton namen de mannen van Team Sunweb het initiatief voor Wilco Kelderman en Jai Hindley, maar het verschil met de kopgroep was inmiddels wel opgelopen tot goed twee minuten. De Duitse formatie besloot de vroege vlucht wat ademruimte te geven, aangezien de renners nog een lange weg te gaan hadden richting de voet van de Stelvio. Na vijftig licht oplopende kilometers was de voorsprong opgelopen naar ongeveer vier minuten.

Vuurwerk op de klim met de vele haarspeldbochten 
Op de bijna 25 kilometer lange Stelvio, met zijn 48 haarspeldbochten, moest het gebeuren in deze 103e Giro d’Italia. Vooraan werd het tempo opgedreven door Louis Meintjes, die zich volledig opofferde voor zijn ploeggenoot O’Connor. De Zuid-Afrikaanse klimmer wist zo Thomas De Gendt te lossen. Die laatste wist acht jaar geleden nog op een glansrijke manier te winnen op de Stelvio, maar bleek vandaag niet over dezelfde benen te beschikken.

De ritwinnaar van woensdag, Ben O’Connor, bleek geen last te hebben van vermoeide benen. De jonge Australiër voelde zich blijkbaar zo goed dat hij al snel voor de aanval koos en niemand bleek in staat om de renner van NTT te volgen. In het peloton reden de knechten van Team Sunweb zich volledig leeg voor de kopmannen, waardoor de groep der favorieten stevig werd uitgedund tot twintig matadoren. Na het wegsturen van Chad Haga was het de beurt aan Martijn Tusveld.

Team Sunweb maakt indruk, leider Almeida kraakt
Koploper O’Connor reed intussen steeds verder weg van zijn medevluchters en begon met bijna twee minuten voorsprong (op de groep der favorieten) aan de laatste veertien, nog steilere kilometers van de Stelvio. In de groep met klassementsrenners werd de wedstrijd bepaald door een heuse Team Sunweb-trein met Tusveld, Sam Oomen, Chris Hamilton, Hindley en Kelderman. In het laatste wiel zagen we Domenico Pozzovivo al naar adem happen.

De Italiaan werd als eerste klassementsrenner overboord gekieperd en dit inspireerde Oomen misschien wel tot een nieuwe tempoversnelling in de groep der favorieten. De Brabander, die deze Giro rondrijdt met enkele gekneusde ribben, bleek sterk genoeg voor een enorme kopbeurt en wist Almeida flink onder druk te zetten. De Portugees begon steeds meer te schokschouderen en moest de favorieten definitief laten gaan op elf kilometer van de top van de Stelvio.

foto: Cor Vos

Groep der favorieten spat volledig uiteen, Kelderman haakt af
Almeida werd opgewacht door zijn ploegmaat Fausto Masnada, maar zag de groep voor zich wel steeds kleiner worden. Intussen waren het de mannen van INEOS Grenadiers die het commando overnamen in dienst van Tao Geoghegan Hart. Een beresterke Rohan Dennis zette zich op kop van de groep en alleen Hart, Hindley en Kelderman bleken in staat om de Australische tempoklimmer te volgen. Nibali, Jakob Fuglsang, Rafal Majka: de toppers, ze vielen bij bosjes.

Voor Kelderman, die vandaag een gouden zaak kon doen, was het van levensbelang om aan te haken, maar de nummer twee in het klassement werd onverbiddelijk uit de wielen gereden op de steilste stroken van de Stelvio. Dennis, Hart en Hindley reden naar de eenzame vluchter O’Connor toe, Kelderman probeerde in de achtergrond de schade te beperken. De voor zijn roze trui vechtende Almeida reed inmiddels al op bijna twee minuten van Dennis, Hart en Hindley.

De beste klimmers in deze Giro moesten nog zes kilometer afzien naar de top van de Stelvio. Dennis tastte nog maar eens diep in zijn onuitputtelijk krachtenarsenaal en nam Hart en Hindley op sleeptouw. Kelderman volgde op een halve minuut, Pello Bilbao, Nibali en Fuglsang reden één minuut in het krijt en de achterstand van Almeida groeide richting de tweeënhalve minuut. In de slotkilometers van de Stelvio zagen we geen versnellingen meer, maar werden de verschillen wel groter.

Al slaagde Kelderman er wel in om de schade te beperken tot een veertigtal seconden, waardoor hij nog altijd de voornaamste kandidaat was om de roze trui van Almeida over te nemen. Met nog ruim 37 kilometer te gaan kwam Rohan Dennis als eerste over de top van de Stelvio, met in zijn wiel gevolgd door Hart en Hindley. Die laatste leek meer last te hebben van zijn regenjasje dan van zijn INEOS-tegenstanders.

Almeida moest de roze trui inleveren – foto: Cor Vos

In een razende vaart naar de voet van de slotklim
In de razendsnelle en bij momenten technische afdaling van de Stelvio verloren de drie koplopers wat terrein, maar in de wat vlakkere kilometers richting de slotklim van Torri di Fraele (9 km aan 6,8%) wist de verbazingwekkend sterke Dennis de voorsprong weer uit te diepen. Kelderman zat helemaal alleen en reed inmiddels op meer dan een minuut. De roze droom van Almeida was inmiddels uiteengespat: zijn achterstand was opgelopen tot vier minuten.

Hindley liet zich bij de laatste tussensprint ringeloren en zag Hart enkele belangrijke bonificatieseconden pakken. Die andere renner van Team Sunweb, Kelderman, werd inmiddels ingerekend door Bilbao en Fuglsang en begon bijna twee minuten later aan de laatste klim van de dag. Hart moest het inmiddels zelf opknappen, aangezien het werk van een indrukwekkende Dennis dan eindelijk gedaan was.

Kelderman ziet af, maar blijft vechten en pakt de roze trui
Hart en Hindley begonnen gezamenlijk aan de laatste klimmende kilometers naar de finish, terwijl Kelderman door een kleine sportieve crisis ging. De Nederlander moest Fuglsang en Bilbao laten gaan, maar weigerde te plooien en wist zijn achterstand op de twee koplopers te beperken tot iets meer dan anderhalve minuut. Vooraan leek Hart met enige reserve te koersen. De Brit leek zich te ergeren aan zijn vluchtgezel Hindley, die in het wiel bleef plakken.

De jonge Australiër nam niet aangezien zijn ploeggenoot Kelderman nog altijd vocht voor de roze trui. Hart en Hindley reden gezamenlijk naar de laatste laatste kilometer en in de sprint voor de ritzege bleek Hindley over de meest frisse benen te beschikken. Hart finishte als tweede, Pello Bilbao kwam na een sterke slotklim als derde over de streep. Na de finish van Fuglsang was het uitkijken naar de binnenkomst van Kelderman.

foto: Cor Vos

De Nederlander moest zich nog reppen richting de finish, maar bleek aan de streep nog genoeg over te hebben. Kelderman veroverde de roze trui, al is het verschil met Hindley na achttien etappes slechts twaalf seconden. Hart volgt op vijftien seconden en maakt ook nog altijd kans op de Giro-zege. Bilbao (+1:19) staat nu vierde, Almeida zakt naar een vijfde plek in het klassement.