foto: Sirotti

De voorbereidingsperiode van Tom Boonen (32) lijkt op een routeprofiel van een lastige bergrit in de Tour de France. Veel hoogte- en dieptepunten. Een hardnekkige darminfectie weerhield Boonen begin december van deelname aan zijn eigen goede doelenveldrit. Ook het survivalkamp met de ploeg moest hij missen. Een stijgende lijn werd half januari opnieuw onderbroken door een acute elleboogoperatie na een valpartij met de mountainbike. Tussen alle kwetsuren door sprak WielerFlits met de klassiekerkoning.

Na een geplande afwezigheid in de Ronde van San Luis mis je nu ook – voor het eerst in tien jaar – de Ronde van Qatar. Gaat de late aanvang van het seizoen consequenties hebben?
“Dat denk ik niet. Het is niet zo dat begin februari beginnen (in de Tour of Oman red.) te laat is. Vroeger dacht men dat wel hè. Het is nu een ander niveau. Veel meer goede ploegen en renners. Het is onmogelijk om een heel seizoen overal te rijden en mee te doen voor de overwinning. Meefietsen tussen de wielen is er ook niet bij. Je moet overal klaar staan als je aan de start verschijnt. Daarom wil ik niet forceren. Volledig herstellen is het belangrijkste.”

De jaren vorderen. Is het in de winter moeilijker om intensief te trainen?
“De trainingen vind ik makkelijker. Door de ervaring rollen er geen verrassingen meer uit de bus. Al is het weggaan van huis om naar een trainingskamp of koers te gaan moeilijker geworden. Dat stramien van weer naar een hotel, altijd maar datzelfde, knaagt weleens. Het plezier van het fietsen is nog altijd groter dan de tegendrang thuis te blijven. Als dat omkeert stop ik.”

Is het plezier op de fiets nooit afgenomen?
“Het is misschien zelfs sterker geworden. Ik heb altijd heel graag gefietst.”

foto: Sirotti

Vorig jaar ben je opnieuw verhuisd. Van Monaco terug naar Vlaanderen. Is veel veranderd in de voorbereiding nu je weer thuis bent?
“Trainen is lastiger geworden. Het weer in België is minder goed en het is in Vlaander moeilijker om bergop te rijden. Deze winter ben ik voor het eerst in m’n leven naar de Ardennen gegaan met de koersfiets. Had ik nog nooit gedaan, dat hoefde voorheen niet.”

Hoe kijk terug op de periode in Monaco?
“Ik heb daar altijd heel graag gewoond. Als het aan mij had gelegen was er ik gebleven. Voor mijn fietscarrière hè. Ik ben nooit van plan geweest daar langer te blijven. In Monaco is het gemakkelijker trainen. Je zit daar met de top van de wielrennerij. Met de bergen heb je altijd goede trainingen.”

Wat was de reden om terug te keren?
“Mijn vriendin Lore vroeg dat.”

Is zij de houvast? Nog meer dan ploegbaas Patrick Lefevere?
“Patrick is wel m’n baas hè (lacht). Een houvast heb ik niet echt nodig. Natuurlijk, ik heb iemand nodig om mee te leven en te amuseren, maar niet om het hart te luchten.”

Mark Cavendish

In 2011 kende Philippe Gilbert een extreem succesvol seizoen. Vorig jaar kwam hij daar niet in de buurt. Het leverde hem veel kritiek op in de pers. Ben jij bang dat jou hetzelfde overkomt bij een ‘minder’ succesvol 2013?
“Je kan ieder jaar hetzelfde programma rijden, en hetzelfde doen en laten. Soms ben je goed, soms ben je slecht. Zo is dat gewoon. Als je van jezelf weet: ik heb er alles aan gedaan, dan kan je jezelf niets verwijten. Ik heb daar altijd heel weinig problemen mee. Heb alleen zelf de waarheid. Als ze de familie erbij betrekken vind ik dat vervelend, maar dat is vaak niet de wielermedia.”

Is de komst van Mark Cavendish een extra stimulans?
“De komst van Cav heeft veel veranderd. Ik denk dus dat je wel kan spreken van een stimulans. De Tour de France was voor mij over and out. Dat is nu weer een mogelijkheid. Als ik de Tour rijd, ligt de druk niet meer bij mij, maar bij Cavendish. Mijn taak is alles in goede banen leiden, de laatste man voor Cav in de sprint. Ik ben van alle jongens in de ploeg de man met de meeste ervaring. Als Cavendish bij mij in het wiel zit, is het als een locomotief. Een betere positie bestaat niet. In het peloton is geen andere coureur met betere een leadout dan hij. Op het trainingskamp is een aantal keer getraind op de eindsprint. Cavendish hoeft helemaal niet te trappen, die wordt gewoon meegezogen. Probleem was dat dat vroeger ook zo was. (lacht)”

Wat was je eerste reactie toen Patrick Lefevere vertelde geïnteresseerd te zijn in Mark Cavendish?
“Ik ben nooit weigerachtig geweest. Natuurlijk heb ik gevraagd of ik er over na mocht denken. Maar een paar dagen later heb ik Patrick teruggebeld en gezegd: ‘Eigenlijk is dat een fantastisch goed idee.’ Uit eigen ervaring weet ik: wanneer je iemand in de ploeg hebt die meteen een etappe kan winnen, geeft dat enorm veel rust in de ploeg. Het is ook een reden om je nog beter te verzorgen, nog beter te trainen om in die selecties te komen. Het gaat ook om geld. Vergeet niet, als je vijf of zes zes etappes in een ronde wint zoals Mark dat doet, is dat enorm veel geld voor sommige mannen. Dan proberen ze ook rapper bij de selectie te zitten.”

foto: Marcel Koch

Heb je iets geleerd van Cavendish?
“Ik heb een paar trucjes van hem opgestoken. Hoe die mannen bij HTC-Highroad werkten. Je leert altijd bij. Als je denkt dat je niet meer bijleert zijt ge een dommerik. Wat hij van mij geleerd heeft, goh?”

“Cav heeft veel afgezien op trainingskamp, maar dat maakt hem sterker. Die mannen haal je er zo uit. Op zondag zitten die af te zien, dan denk je: ‘och arme manneke.’ Maar hij klaagt niet, hij zaagt niet. Dat is al veel waard. De week erna is hij eigenlijk al bij de beteren. Oké, hij zal nooit een goede klimmer worden, maar de progressie die hij boekt in een week is indrukwekkend.”

Wereldkampioenschap 2013

Wat zijn je ambities op het wereldkampioenschap?
“Wanneer ik zie dat het parcours haalbaar voor mij is, ga ik ervoor. Niet dat als het gaat stormen en ze allemaal van de baan vliegen, dat ik dán pas kan winnen. Het hangt erom. Als ik geen kans heb, ga ik ook, maar dan zal ik niet 300% voor het WK trainen. Dan rijd ik de Tour, de Vuelta én het WK. Mocht ik kansen voor mezelf zien sla ik de Tour over, en ga ik voor Vuelta en WK.

Vorig jaar reed je geen grote ronde. Dit jaar in ieder geval een drieweekse?
“Dat denk ik wel.”

In een interview zei je alles te willen winnen. Verklaar die uitspraak.
“Ik wil inderdaad al die koersen in het voorjaar winnen. Tot nu toe denk ik tot half april. Dan zien we wel hoe we het tweede deel van het seizoen aanpakken. De klassiekers zijn en blijven voor mij het belangrijkst.”

Je stuit hoogstwaarschijnlijk op een herboren Philippe Gilbert. Wat verwacht je van de concurrentie?
“Vuurwerk! Phil heb ik sinds het wereldkampioenschap niet meer gezien. Ik weet nog niet of hij al goed is. Wat betreft de andere concurrentie moet je letten op Peter Sagan. Hij zit er sowieso bij. Fabian Cancellara zal er terug bij zijn. Allessandro Ballan zijn we helaas kwijt, dat is altijd een welkome steun. Die rijdt meestal mee in de aanval. Het zijn nog altijd dezelfde namen. Maar toch, ik ben niet iemand die zijn koers op anderen afstemt. Op cruciale momenten in de koers denk je niet: Oh die zit er wel of die zit er niet bij, dan rijd je op instinct.”

Vroeger zag je die geschiedenis voor je. Nu ben je een deel uit de wielergeschiedenis. Heb je dat gevoel ook?
“Ik probeer dat gevoel te minimaliseren. Maar het is wel zo. Mijn vader gaf me met Oud en Nieuw een boek over de top honderd van het Belgische wielrennen. Ik geloof dat ik op plaats vijf sta, dat is immens. Alleen al het feit dat je er tussenstaat, tussen die namen.”