Nico Dick

• dinsdag 27 oktober 2020 om 07:00

Interview In zijn eerste grote ronde doet Kobe Goossens (24) het uitstekend. De neoprof van Lotto Soudal prijkt na zes dagen Vuelta op een 25ste plaats in het klassement. “Eén grote ontdekkingstocht”, noemt hij het. “Onder het motto: niets moét, alles mag.”

Rustdag in de Ronde van Spanje. Als debutant is ook dát nieuw voor Kobe Goossens. “Hoe mijn dag er uitziet? Bijzonder spectaculair”, lacht hij. “Opstaan, ontbijten, losrijden, middageten, een paar uur op bed liggen, naar de kine, avondeten en dan is het alweer bedtijd. We hebben een luxeleven, hé.”

Goossens heeft de rustdag verdiend. Na zes etappes, met daarin al behoorlijk wat klimwerk, staat hij op een verdienstelijke 25ste plaats in het algemene klassement. Niet dat hij Richard Carapaz of Primož Roglič het vuur aan de schenen legt, maar als neoprof mag hij toch tevreden terugblikken.

Vuelta in plaats van Giro
Dat hij oorspronkelijk voorzien was voor deelname aan de Ronde van Italië, vertelt hij. “Maar in de tweede rit van Tirreno-Adriatico ben ik zwaar gevallen, met een ferme kneuzing aan de elleboog als gevolg. En het vocht in het bot van diezelfde elleboog bezorgde me meer pijn dan me lief was. De Giro kwam te vroeg, dus werd het deze Vuelta. Ik slaagde er snel in om de knop om te draaien.”

En Kobe Goossens krijgt van Lotto Soudal de volledige vrijheid om zichzelf te ontdekken. “Tot wat ben ik in staat? Hoe lang kan ik de klimmers volgen? Een paar keer proberen meegaan in een ontsnapping staat ook nog op mijn lijstje. Onder het motto: niets moét, alles mag. Resultaten spelen niet echt een rol. Dat ‘aanklampen’ lukt me voorlopig vrij aardig. Alleen de eerste dag verloor ik best veel tijd. Het ging gewoon te snel, terwijl ik het gevoel had dat ik nog in mijn ritme moest geraken.”

Twee moeilijke jaren
“Ik had die bevestiging wel nodig”, is Goossens eerlijk. “Niet dat ik aan mezelf was beginnen twijfelen, maar ik heb toch twee moeilijke jaren achter de rug. Vorig jaar geraakte ik overtraind en moest ik een lange rustperiode inlassen om alles weer onder controle te krijgen. En het jaar voordien heb ik een half seizoen gerevalideerd van een enkelbreuk.”

Ook dit jaar kon het jonge klimtalent nog geen ophefmakende resultaten voorleggen. “In de Ruta del Sol ging ik een paar keer mee in de vroege vlucht. Ik was goed, hoor. Maar dan word je teruggepakt aan de voet van de slotklim en mag je een mooie uitslag vergeten. In de Tirreno wilde ik dan goed zijn, maar viel ik. Dan is gewoon leuk om nu vast te stellen dat ik het nog wel in mij heb.”

Liever rittenkoers dan klassieker
En als het van hemzelf afhangt, is deze Vuelta nog maar een een begin. “Ik heb de ambitie om een goede ronderenner te worden, ja. Dat is de richting die ik uit wil. Omdat dat beter bij mijn capaciteiten past dan pakweg de Waalse Pijl of Luik-Bastenaken-Luik. Volgens mijn testen zou ik ook een degelijke tijdrit in de benen moeten hebben. Alleen heb ik het nog niet kunnen proberen. In de Tirreno wilde ik een keer voluit gaan, maar die pijnlijke elleboog was dat gewoon niet mogelijk. Dus ik ben ook benieuwd hoe ik hier de individuele tijdrit afwerk.”

In Aramón Formigal –  foto: Cor Vos

Met het vertrouwen dat Goossens de voorbije zes dagen heeft opgedaan, kan hij in elk geval verder bouwen. “Ik vermoed dat ik nog progressie kan maken, al is dat moeilijk te voorspellen. Maar er zijn toch een aantal dingen die mij vooruit kunnen helpen. Ik denk dan aan hoogtestages en trainen in de bergen. Ik ga wel naar de Ardennen, maar dat is toch niet hetzelfde. En in een hogedruktent slapen staat ook niet helemaal synoniem met een hoogtestage als je overdag gewoon langs het kanaal gaat trainen.”

Opties
Goossens blijft vooral realistisch. “Voor hetzelfde geld heeft een hoogtestage bij mij een averechts effect, en ook in deze Ronde van Spanje wil ik niet te hoog van de toren blazen. We zijn nog maar zes dagen ver. Ik kan er de volgende weken ook zomaar doorzakken. Bang ben ik niet, nee. Maar wel benieuwd.”

Maar zijn uitgangspositie om de tweede week aan te vatten, vindt hij zelf wel interessant. “Ik sta 25ste, dus ik zou graag proberen dat goede klassement te behouden. Maar omdat ik in die positie toch al op bijna een kwartier van de leider sta, zal ik wellicht ook wel de vrijheid krijgen om mee te gaan in ontsnappingen. Dat biedt toch opties. Het ideale scenario zou zijn dat ik samen met een ploegmaat vooruit geraak in een interessante ontsnapping…”

Crosser
“Ik kan op die manier nog wat tijd terugpakken en in de finale die ploegmaat helpen om voor ritwinst te gaan”, redeneert hij. “Zo’n ritzege voor mezelf is wellicht nog te hoog gegrepen. Omdat ik voor dat klassement blijf gaan, zal ik ook nooit de meest frisse zijn in zo’n kopgroep.”

Nog dit: ook Kobe Goossens komt uit het veldrijden. “Ah ja. Maar in mijn geval is dat eerder toeval, hoor. Ik zat in dat veldrijden gewoon niet op mijn plaats. En had ik meer geluisterd naar iedereen, was ik er nooit zo lang gebleven (Goossens was als belofte nog fulltime crosser, red). Ik denk dat ik als klimmer niet echt veel voordeel uit het veldrijden gehaald heb.”