De coronapandemie heeft Larry Warbasse de ogen geopend. Dat vertelt de 31-jarige Amerikaanse renner van AG2R Citroën in gesprek met Cyclingnews. “COVID vergrootte gewoon het leven dat ik al leidde. Het deed me nadenken en beseffen: dit werkt niet.”

Al voor de coronapandemie zat Warbasse, als hij niet aan het fietsen was, meestal op de bank. Zo nu en dan stond hij op om naar het voedsel in de koelkast te staren dat hij van zichzelf niet mocht opeten. Verder keek hij alleen op van de televisie om een blik te werpen op zijn telefoon die hem zou vertellen welke renners die dag verder en sneller dan hij hadden gereden. “Als je binnen zit, denk je alleen maar aan fietsen, fietsen, fietsen. Het is eigenlijk echt gevaarlijk.”

De Amerikaan, nationaal wegkampioen in 2017, kwam erachter dat het roer om moest. “Ik denk dat ik mijn hele carrière al op het randje van burn-out balanceer”, vertelt hij in het interview. “Het wielrennen is erg veranderd sinds de tijd dat ik prof werd (in 2013, red.). Vroeger waren er veel meer jongens zoals ik. Ik ben erg sociaal, extravert, en zo ben ik er ook in terecht gekomen; het is een sociale sport. Maar deze nieuwe generatie is hyper gefocust.”

Warbasse verloor vervolgens zichzelf en probeerde een van de renners van de nieuwe generatie te zijn. “Ik probeerde te leven zoals ik dacht dat een wielrenner zou moeten leven, ook al was dat een beetje in tegenspraak met wie ik ben als persoon. Het leek alsof ik me moest afsluiten en een supergeïsoleerd monnikenleven moest leiden, waarin ik alles afmeet, alles bereken en alles tot in de puntjes doe.”

Warbasse in 2018 in zijn Amerikaanse kampioenstrui – foto: Cor Vos

“Misschien betekent dat dat je niet met vrienden uit eten gaat omdat je je zorgen maakt over wat voor eten je krijgt in het restaurant dat zij hebben uitgekozen, of dat je bang bent om twee dagen vrij te nemen om met vrienden ergens heen te gaan”, zegt hij.

Mentaal en fysiek uitgeput
Tijdens de eerste coronagolf bereikte deze situatie bij Warbasse zijn dieptepunt. “Mijn manier om met de onzekerheid van COVID om te gaan was om als een gek te trainen.” Daardoor raakte hij echter ‘mentaal en fysiek uitgeput’, wat zijn weerslag had op afgelopen seizoen. “Tijdens de tweede helft van dit jaar, en deze off season-periode, heb ik echt nagedacht over dingen, over mijn leven. Ik besefte dat ik wat meer balans nodig had, en dat heb ik geprobeerd te vinden.”

“Ik ben begonnen met wielrennen omdat ik ervan hou”, gaat de renner die vier jaar geleden een etappe in de Ronde van Zwitserland wist te winnen, verder. “Ik doe het niet om rijk te worden, ik verdien niet hetzelfde als sommige van de grote renners. Ik rij op mijn fiets omdat ik ervan hou om te fietsen. Ik was echt veel van dat plezier in mijn leven aan het verliezen. Ik was te serieus en genoot er niet van. Halverwege dit jaar zei ik ‘ik moet iets veranderen’.”

In de periode na de Giro d’Italia nam Warbasse dan ook een pauze. “En probeerde ik me echt af te sluiten van de wielerwereld, van social media, en dat heeft echt geholpen. Dit off season heb ik meer gereisd dan ik ooit heb gedaan, omdat ik daar zo’n behoefte aan had na een jaar van geslotenheid. Ik heb de kans genomen om dingen te doen waar ik normaal de kans niet voor krijg en heb er echt van genoten. Het was gewoon een leuke ontspannende tijd.”

Tour de France
De Amerikaanse allrounder keek ook alvast kort vooruit op het nieuwe seizoen. Daarin is een plek in de Tour de France-selectie van AG2R Citroën zijn grote doel. In zowel de Giro d’Italia als de Vuelta a España verscheen hij al vier keer aan de start, maar de Franse ronde deed hij nog nooit. “Het zal echt moeilijk worden, maar het is vrij belangrijk voor mij om de Tour te doen voor het einde van mijn carrière, en ik word er niet jonger op.”