Patrick Lefevere, de teammanager van Soudal Quick-Step, zag gisteren hoe kopman Remco Evenepoel maar liefst twee keer onderuit ging in de vijfde etappe van de Giro d’Italia. Evenepoel kent momenteel veel pijn. “We moeten nu dag per dag bekijken hoe hij zich voelt”, geeft Lefevere aan in De Ochtend op Radio 1.

Evenepoel beleefde op weg naar Salerno een ware baaldag. De wereldkampioen ging na goed 25 kilometer koers een eerste keer onderuit door een loslopende hond en ook in de ultieme finale maakte hij kennis met het Zuid-Italiaanse asfalt. Omdat de tweede valpartij in de laatste drie kilometer gebeurde, verloor hij geen tijd in het algemeen klassement, maar de wereldkampioen heeft wel veel pijn.

Evenepoel zal vandaag wel gewoon van start gaan voor de zesde rit van en naar Napels. “We zullen zien hoe het loopt, het wordt zeker geen makkelijke rit. De hele dag zal het weer zweten worden om je plaats in het peloton te behouden. Vrijdag is er dan de bergrit. We moeten dag per dag bekijken hoe hij zich voelt. Voor de eerste rustdag (komende maandag, red.) moeten we alleen maar hopen dat de schade niet erger wordt”, aldus Lefevere.

“Het is natuurlijk niet leuk als je zoiets meemaakt, want Remco was goed. Iedereen was aan het panikeren over de ploeg die slecht was, maar hij bleef sereen en zei: ‘zolang ik niet in de problemen kom, is er geen probleem.’ De ploeg was dinsdag zogezegd afwezig, gisteren waren we echt goed. We zijn vertrouwd met de streek, want in het verleden zijn hier ook al gelijkaardige valpartijen geweest.”

• 

  11 mei

  Lees ook Evenepoel kent veel pijn: "Etappe zes wordt een zware dag voor hem"

  11 mei

“Ik zag zeker 15 loslopende honden langs het parcours”
Lefevere heeft ook wel een mening over de eerste valpartij, die werd veroorzaakt door een loslopende hond. “Ik wil nu niet overdrijven, maar ik was eerder al op het parcours en ik waande mij in Colombia. Ik heb zeker vijftien loslopende honden gezien langs de straten. Dit soort toestanden kun je meemaken in Zuid-Italië. Dat is niet op te lossen. Als renner kun je daar geen rekening mee houden, maar je moet een beetje rekenen op de goodwill van de mensen: de politie en het publiek, dat ze begrijpen wat het gevaar van een hond kan zijn en dat ze hem wegjagen.”