Youri IJnsen

• vrijdag 27 augustus 2021 om 19:45

Interview Remco Evenepoel heeft zich herpakt na de voor hem moeizaam verlopen Olympische Spelen in Tokio. In zowel de Ronde van Denemarken als in de Druivenkoers rondde hij lange solo’s af. Daarbij kwamen de nodige emoties los. Een gevolg van twijfels, vertelt hij in een Zoom-meting waarbij WielerFlits aanwezig was. “Het was ontlading na weken van opgekropte stress en drukte. We waren aan het worstelen en in de koers kwam het er dan steeds niet uit”, legt de 21-jarige Belg uit.

De periode met twijfels begon vanaf 15 augustus 2020, de dag dat de renner van Deceuninck-Quick-Step over een talud in een ravijn viel tijdens de Ronde van Lombardije. “Ik heb daarna heel hard moeten werken om mijn spieren weer stevig te maken, om vervolgens in december een terugval in mijn herstel te krijgen. Dat duurde tot begin februari. Zonder vrijheid in mijn hoofd moest ik daarna gaan werken in opbouw naar de Giro d’Italia, met slechts anderhalve maand training. Ik begon er goed, maar ik voelde per dag mijn conditie achteruitgaan. Dan ben ik toch beginnen vragen stellen over hoe dat kon.”

“Was ik gewoonweg niet goed genoeg of kon het niet op de manier waarop we het gedaan hebben?”, geeft hij voorbeelden van de vragen die hij zichzelf stelde. “Ik ben dan uit de Giro gevallen en won daarna weliswaar de Ronde van België, maar ik voelde dat ik nog niet was waar ik wilde zijn. Neem die eerste rit waarin ik tweede werd. Normaal – met de benen die ik nu heb – moet ik kunnen wegrijden bij de overblijvers van de vlucht. Het was niet slecht en zelfs goed, maar het was nog niet de Remco zoals we hem de afgelopen weken weer een paar keer hebben gezien. Al was mijn moraal na de Ronde van België dan wel vrij hoog.”

Evenepoel als eindwinnaar in de Baloise Belgium Tour – foto: Cor Vos

Op het BK tijdrijden eindigde hij vervolgens als tweede achter Yves Lampaert. “Dat kon ik nog wel vrij snel een plaats geven, omdat Yves uitermate sterk was en ik een veel mindere dag had. Bovendien: als een ploegmaat de titel pakt, mag je daar niet echt triest om zijn. Op het BK op de weg had ik weer goede benen en het gevoel dat ik de trui kon pakken. Daar heb ik dan de pech dat ik met veel snellere jongens op pad was, die ik er op dat parcours maar moeilijk kon afkrijgen. Maar zodoende sloot ik de maand juni wel met een positieve noot af. Daarna werkte ik een heel goede hoogtestage af en ging ik op dat elan door naar de Spelen.”

Nieuwe mindset na Spelen
Op dat moment denkt Evenepoel dat het eindelijk goed lijkt te komen. “Ik voelde me er bij aankomst erg goed. Je begint dan aan de wedstrijd en na vier uur was het bobijntje letterlijk uit. Het zal wel met een mindere dag of minder inhoud te maken hebben, dacht ik toen. Mijn tijdrit ging daarna dan voor mijn gevoel vrij oké, maar andere jongens waren gewoonweg veel beter die dag. Toen dacht ik: ‘Misschien komt het er dit jaar dan toch niet meer uit’. Ik heb de knop omgedraaid en ben daarna met een hele andere mindset naar mijn volgende koersen gegaan, de Ronde van Denemarken en de Druivenkoers van woensdag in Overijse.”

“Net dat was misschien wel een heel goede keuze”, denkt hij. “Ik heb mezelf niet meer de druk opgelegd en ik heb ervoor gezorgd om ook niet bepaalde verwachtingen te creëren. Zo kon ik terug meer op mijn gevoel gaan koersen. Dat heeft me denk ik wel geholpen. Zo ga ik de rest van het seizoen ook blijven doen, denk ik. Ik kan nu ook moeilijk zeggen dat ik binnen nu en twee weken het EK ga winnen. In wedstrijden op een heel hoog niveau, heb ik gewoonweg nog niet kunnen bewijzen dat ik met de besten mee kon. Ik kwam er steeds nog wat te kort. Ik ga daarom ook geen uitspraken over ambities op het EK in Italië doen.”

Toch hebben de twijfels intussen plaats gemaakt voor meer en meer vertrouwen. “Ik heb de afgelopen twee weken heel goede cijfers kunnen overleggen aan mijn trainers. We zien ook dat ik bepaalde zaken nu weer kan, die ik aan het begin van het seizoen helemaal niet kon. Dat zorgt voor iets meer geruststelling en zelfvertrouwen. Daardoor kun je weer iets meer gaan nadenken over bepaalde prestaties en echt een doel stellen. Het is te veel gezegd dat ik nu rond koers zonder verwachtingen, anders zou ik gisteren niet zo rondgereden hebben. Maar wat komt, komt nog dit jaar. Vanaf 2022 gaan we weer concrete doelen stellen en weer met druk op mijn schouders rijden. Maar dit jaar is dat niet meer de goede oplossing.”

Emoties komen los bij Evenepoel na zijn winst in Overijse – foto: Cor Vos

Benelux Tour, EK en WK
Toch is er de komende weken nog genoeg om voor te rijden voor Evenepoel. Te beginnen maandag met de Benelux Tour. “De chrono tegen de klok en de laatste twee etappes zijn de drie belangrijkste ritten. Ik moet het nog zien wat we met de ploeg gaan beslissen. Ofwel ga ik voor het klassement, of dat ik mijn dagen ga uitkiezen om fris op het EK te arriveren. Het zou niet slim zijn om volledig mijn nek af te rijden in de Benelux Tour, om dan op het EK niets waard te zijn. Als alles veilig verloopt in de hectische sprintritten en we kunnen een plan maken om deze koers te winnen, dan laten we dat niet liggen. Ik vind het een heel mooie ronde om te winnen. Hij staat mooi op het palmares. Het is sowieso een goede koers om weer een grote stap vooruit te zetten en zo goed de winter in te gaan en fris op te bouwen.”

Daarna volgen dus nog het EK – waar REV zijn tijdrittitel uit 2019 hoopt te heroveren – en WK. “Ik denk dat iedere Belg graag het WK in eigen land zou rijden. Ook ik. Maar ik zou ook begrijpen als bondscoach Sven Vanthourenhout me niet zou meenemen. We hebben tijdens de Druivenkoers dan wel de ronde in Overijse gedaan, maar hier zal het WK zich niet echt afspelen. Dat is meer in Leuven het geval. Dat parcours is een pak minder lastig dan hier. Natuurlijk kunnen we hier de koers wel schiften, maar koersbepalend zal het niet zijn. Wat betreft het EK: er zijn sterke, andere jongens die daar veel meer kans maken op de titel.”

Hij houdt dus duidelijk de boot af en dat heeft alles te maken met die nieuwe mindset. Maar toch brandt het heilige vuur nog altijd. “Koers per koers wil ik tonen dat ik er stilletjes aan terug ben en op mijn oude niveau aan het rijden ben. Dat ik ook weer kan meedoen voor de winst. Dat is een heel fijn gevoel. Als je ooit een winnaar bent geweest, dan moet je dat zo snel mogelijk opnieuw zijn. Maar dat is niet altijd even gemakkelijk en slim om dat ook daadwerkelijk zo snel mogelijk te willen zijn. Ik denk alleen dat we nu de perfecte manier gevonden hebben om die winnaar in mij weer terug naar boven te halen. Zonder druk.”