De vijfde kassei was dichtbij, maar Tom Boonen zag Mathew Hayman als eerste de finish overkomen in Roubaix. In een meeslepende wedstrijd speelde de ervaren Vlaming een grote rol. “Ik heb het maximum gegeven en mag trots zijn op mezelf”, sprak hij na afloop tegen Sporza.

130 kilometer koers
“We hebben de koers in handen genomen en de hele ploeg opgeofferd. Het was een heel lange finale, het was 130 kilometer koers. Op het einde zat iedereen op zijn tandvlees”, zo herhaalt hij de woorden die Sep Vanmarcke (vierde) ook al aanhaalde.

“Het was heel moeilijk om in de laatste kilometers weg te geraken”, erkent Boonen. “Er was toch een momentje dat ik kon wegsluipen, maar het lukte niet om voorop te blijven. Toen Hayman wegreed, moest ik superdiep gaan om terug te keren. Toen dacht ik: misschien is het vat af. Maar dat was bij alle vijf in het leidersgroepje het geval.”

Weinig ruimte in de sprint
Op de wielerbaan van Roubaix kwam de kopgroep van vijf weer samen, nadat Hayman en Boonen met twee de baan opreden. “Ik ben vol vertrouwen de sprint tegemoet gegaan”, zegt Tornado Tom. “Op het moment dat ik wou komen, kwam Vanmarcke en die bleef wat hangen. Dat kostte me dertig meter dat ik langer moest wachten om aan te zetten. Ik heb geen fout gemaakt, ik had alleen de pech dat ik de ruimte niet had om te passeren.”

Het laatste jaar? ‘Geef me een weekje’
Er gaan wilde geruchten: was dit de laatste Parijs-Roubaix voor Boonen? “Ik heb nooit aan mezelf getwijfeld, dat was ook niet nodig”, vertelt de kopman van Etixx-Quick-Step, die geen overhaaste conclusies wil trekken. “Geef me een weekje om daarover na te denken. Ik moet alles even laten bezinken.”