• zaterdag 1 juli 2023 om 06:15

Tour 2023: Voorbeschouwing favorieten bergklassement – Aanvallers tegen topfavorieten

De bergtrui, de bolletjestrui… Naast de strijd om het geel, het groen en het wit is het bergklassement van de Tour de France 2023 een altijd interesse strijd. Voor wie de winnaar van dit klassement wil voorspellen, is het bollenklassement een kriem. Klassementsrenners én aanvallers, allemaal maken ze kans op de witte trui met rode stippen. Is het een voorbode dat de laatste drie jaar de Tourwinnaar ook de bollentrui won? WielerFlits blikt vooruit!

De nieuwe edtie van RIDE Magazine is nu verkrijgbaar! Onze nieuwe 188 pagina’s dikke voorjaars-editie staat vol met schitterende wielerverhalen over o.a. Mathieu van der Poel, Lotte Kopecky, Demi Vollering, Sepp Kuss en Matej Mohoric. Verzeker je van jouw exemplaar en bestel hem nu online voor slechts € 9,95. Wil je RIDE extra voordelig ontvangen? Neem dan nu een abonnement en ontvang 20% korting!

Historie

Waar al sinds 1903 de Ronde van Frankrijk verreden wordt, is er pas sprake van een bergklassement sinds 1933. Na dertig jaar La Grande Boucle was het de Spanjaard Vicente Trueba die de eer van de eerste winst in het bergklassement ten deel viel. Daar zou het voor hem ook bij blijven. In 1937 was het de Belg Félicien Vervaecke die het klassement als eerste renner tweemaal op zijn naam wist te schrijven.

Toch is Vervaecke bij lange na niet de recordhouder. In de jaren ’50 en ’60 maakte de Spanjaard Federico Bahamontes namelijk furore door liefst zes keer het klassement te winnen. Een lange tijd zou hij alleenheerser zijn, maar Lucien Van Impe had andere plannen. De Belg evenaarde Bahamontes door in dertien jaar tijd ook zesmaal te winnen. Beide heren zullen het echter moeten doen met een tweede plek. De Fransman Richard Virenque toonde zich baas boven baas en won in 2004 zijn zevende bergklassement.

Richard Virenque wint in 1997 de bollentrui voor de vierde keer op een rij – foto: Cor Vos

Van Impe mag dan niet de recordhouder zijn, wel was hij de eerste winnaar van de beroemde bolletjestrui. In 1975 werd de opvallende trui met rode bollen ingevoerd op verzoek van de toenmalige sponsor Chocolat Poulain. Tourbaas Félix Lévitan kwam op het idee om met de trui de Franse baanwielrenner Henri Lemoine te eren. Deze Fransman reed om op te vallen namelijk altijd in een wit shirt met – jawel – rode bollen.

Toch kan men beter de paardensport bedanken voor de typische leiderstrui van het bergklassement. Henri Lemoine had het ontwerp voor zijn tricot namelijk afgekeken van de ruiters bij het paardenrennen. Zo kunnen de toeschouwers van de Tour de France hedendaags de leidende berggeit net zo goed herkennen als de jockeys in het paardenrennen.

Maar goed, genoeg over de fashion keuzes. Van Impe is namelijk niet de enige Belg die het bergklassement op zijn naam schreef. Hij is in het goede gezelschap van Félicien Vervaecke (1935, 1937), Sylvere Maes (1939) en Eddy Merckx (1969, 1970). Daarmee vergeleken doet Nederland het een stuk minder. Slechts twee opeenvolgende jaren waren de Nederlanders het sterkste. Steven Rooks en Gert-Jan Theunisse hielden in respectievelijk 1988 en 1989 de Nederlandse eer hoog.

Lucien van Impe was de eerste drager ooit van de bolletjestrui – foto: Cor Vos

Dit was direct ook de laatste zege van een renner uit de Lage Landen. Bekende namen die recentelijk wél de bolletjestrui in ontvangst mochten nemen zijn Warren Barguil (2017), Julian Alaphilippe (2018), Tadej Pogačar (2020, 2021) en Jonas Vingegaard (2022). De twee laatstgenoemden wonnen in het jaar dat zij de bergtrui veroverden ook het algemeen klassement. De laatste drie jaar zet deze trend zich nu al voort. Mag de renner met het geel ook dit jaar de bollentrui mee naar huis?

Laatste tien winnaars bergklassement Tour de France
2022: Jonas Vingegaard
2021: Tadej Pogačar
2020: Tadej Pogačar
2019: Romain Bardet
2018: Julian Alaphilippe
2017: Warren Barguil
2016: Rafał Majka
2015: Chris Froome
2014: Rafał Majka
2013: Nairo Quintana

Vorig jaar

In 2022 konden de Nederlanders hun kunststukje van 2021 niet herhalen. Twee jaar geleden reden liefst drie Nederlanders in de iconische trui met rode bollen. Vorig jaar mocht geen enkele Nederlander de trui in ontvangst nemen. Het waren de Denen die de boventoon voerden. Zowel de eerste als de laatste bolletjestrui ging naar een Deen. Magnus Cort (EF Education-EasyPost) was de eerste gelukkige, maar Jonas Vingegaard (Jumbo-Visma) lachte het laatst.

De eerste week, de week van Magnus Cort
Hoewel die andere Deen dus de uiteindelijke winnaar van de bolletjestrui was, zorgde Magnus Cort voor Deens spektakel in zijn thuisland in de eerste week van de Tour van 2022. Op de tweede dag van de Tour ging de renner met de bekende snor gesteund door het thuispubliek op avontuur met Sven Erik Bystrøm in de rit naar Nyborg. Op ieder van de drie klimmetjes kwam hij als eerste boven, waardoor hij de eerste bergtrui in ontvangst mocht nemen.

Ook op dag drie was het een Deens feestje. Cort sprong ditmaal in zijn eentje weg uit het peloton en kwam wederom op drie klimmetjes als eerste boven. Zo bouwde hij – luid toegejuicht door zijn fans – zijn voorsprong uit. Ook eenmaal terug in Frankrijk sprong de Deen op dag vier en vijf mee in de vlucht. Zo bracht hij zijn puntentotaal na vijf etappes op 11 punten.

Magnus Cort geniet van zijn thuispubliek – foto: Cor Vos

In totaal zou Magnus Cort de trui tot en met etappe acht om zijn schouders dragen. In etappe negen moest hij zich dan toch gewonnen geven. Later in de Tour zou de Deen ook nog moeten opgeven vanwege een covid-19 besmetting, maar de prestatie in zijn thuisland kon niemand hem meer afpakken.

Simon Geschke aan zet
Terug naar etappe negen. In de rit naar Châtel les portes du Soleil reed een omvangrijke groep met onder andere Wout van Aert weg uit het peloton. In de vlucht van de dag werd het een spannende strijd tussen Simon Geschke (Cofidis) en Bob Jungels (AG2R Citroën) om de eer van de bolletjestrui. De Duitser wist Jungels één puntje voor te blijven. De Luxemburger hoefde niet te treuren. Hij pakte de ritzege.

Twee etappes later was het weer Simon Geschke die zich van voren liet zien. De drager van de bolletjestrui wist in de rit naar Col de Granon de nieuwe concurrentie, Pierre Latour en Warren Barguil, af te houden. Later in de Tour zou de Duitser in etappe veertien en zestien ook nog strijd leveren vanuit de vlucht van de dag. In deze ritten wist hij viermaal punten voor het bergklassement te veroveren. Zo kwam de renner van Cofidis op een puntentotaal van 58. Het zou niet genoeg blijken voor de strijdlustige Duitser.

Simon Geschke in etappe 16 van de Tour 2022 – foto: Cor Vos

Het geel en de bollen
Op zijn laatste dag in de ontsnapping wist Simon Geschke nog nét zijn trui te behouden. Etappe zeventien was een bergrit naar Peyragudes met drie cols van de eerste categorie en één van de tweede categorie. Vanuit de vlucht wist Geschke op de Col d’Aspin nog zes puntjes te pakken. Na deze col was het klaar voor Geschke. De laatste twee beklimmingen namen de klassementsmannen voor hun rekening. Zo schreven Tadej Pogačar en Jonas Vingegaard respectievelijk twintig en zestien punten bij.

De kopman van Jumbo-Visma naderde zo tot op twaalf punten van de leider. Met nog één fikse bergrit te gaan, werd het voor Geschke een lastige opgave. Een dag later bleek dat het te lastig werd. Op de slotklim naar Hautacam pakte Vingegaard nog eens twintig punten en veroverde zo de bergtrui. In de resterende etappes kwam zijn positie niet meer in gevaar. Zo werd hij de derde geletruidrager op rij die ook het bergklassement won.

Eindklassement bergklassement Tour de France 2022
1. Jonas Vingegaard (Jumbo-Visma) met 72 punten
2. Simon Geschke (Cofidis) met 65 punten
3. Giulio Ciccone (Trek-Segafredo) met 61 punten
4. Tadej Pogačar (UAE Emirates) met 61 punten
5. Wout van Aert (Jumbo-Visma) met 59 punten

Puntentelling

Het bergklassement wordt bepaald door alle punten die zijn behaald op beklimmingen, bij elkaar op te tellen. Alle beklimmingen zijn ingedeeld in vijf categorieën, variërend van buitencategorie (zwaar) tot vierde categorie (licht). Op de zware en lange beklimmingen zijn meer punten te verdienen dan op de lichte en korte.

In tegenstelling tot 2021 (toen Tadej Pogačar won dankzij twee ritzeges tijdens aankomsten bergop) zijn er dit jaar geen beklimmingen waar dubbele punten te pakken zijn. Die puntentelling kon van grote invloed zijn op de uiteindelijke einduitslag, maar de verandering – die vorig jaar in ging – zal vooral de vroege aanvallers voordeel geven. Al bewees Vingegaard dat je ook met de nieuwe puntentelling als klassementsrenner kan winnen, al waren de verschillen klein.

Het hoogste punt van deze Tour de France? De Col de la Loze (buitencategorie) met de top op 2.304 meter boven zeeniveau en daarom zijn daar ook dubbele punten te verdienen daar. Daarnaast valt de terugkeer van de Puy de Dôme (buitencategorie) op na een afwezigheid van liefst 35 jaar in de Tour. Overigens kiest de ASO er dit jaar voor om alle vijf de bergketens van Frankrijk aan te doen. Naast de Alpen zijn dit ook de Pyreneeën, het Centraal Massief, de Jura en de Vogezen.

foto: Cor Vos

In het geval van gelijke punten wordt de renner met de meeste eerste plaatsen op beklimmingen of aankomsten bergop van buitencategorie tot de winnaar uitgeroepen. Als de stand dan nog steeds gelijk is, wordt het aantal eerste plaatsen op beklimmingen of aankomsten bergop van eerste categorie opgeteld. Daarna wordt het aantal eerste plaatsen op beklimmingen van tweede, derde en vierde categorie bekeken. In het uiterste geval is de positie in het algemeen klassement doorslaggevend.

Alleen renners die uitrijden, worden opgenomen in het klassement. Als een renner buiten tijd over de streep komt maar van de wedstrijdjury in koers mag blijven, dan verliest hij wel al zijn punten in het bergklassement.

Tot slot, de opbrengsten. Wat verdient de winnaar van het bergklassement, naast eeuwige roem? Allereerst spekt hij met de eindzege in het bollenklassement de ploegpot met 25.000 euro. Daarnaast ontvangt hij 210 UCI-punten. De nummers twee en drie krijgen respectievelijk 150 en 110 punten.

27 okt

Lees ook E.Leclerc blijft tot en met 2028 sponsor bolletjestrui Tour de France

27 okt

Dak van de Tour: eerste 8 renners (Col de la Loze)
40 – 30 – 23 – 20 – 16 – 12 – 8 – 4 punten

Klim van buitencategorie: eerste 8 renners (Col de Soudet, Col du Tourmalet, Puy de Dôme, Grand Colombier, Col de Joux Plane)
20 – 15 – 12 – 10 – 8 – 6 – 4 – 2 punten

Klim van 1e categorie: eerste 6 renners (Col de Marie Blanque, Col d’Aspin, Cauterets-Cambasque, Col de Cou, Col du Feu, Col de la Ramaz, Col de la Forclaz de Montmin, Col de la Croix Fry, Saint-Gervais Mont-Blanc, Col des Saisies, Cormet de Roselend, Petit Ballon, Col du Platzerwasel)
10 – 8 – 6 – 4 – 2 – 1 punt

Klim van 2e categorie: eerste 4 renners (Côte de Vivero, Jaizkibel, Col de la Croix Saint-Robert, Col de la Croix Montmain, Col de la Croix Rosier, Côte des Amerands, Côte de Domancy, Côte de Longefoy, Ballon d’Alsace, Col de la Croix des Moinats, Col de Grosse Pierre)
5 – 3 – 2 – 1 punt

Klim van 3e categorie: eerste 2 renners (Côte de Laukiz, Côte de San Juan de Gaztelugatxe, Côte de Pike, Col d’Udana, Côte d’Alkiza, Côte de Trabakua, Col d’Itziar, Côte d’Orioko Benta, Col d’Ichère, Côte de Capvern-les-Bains, Côte de Champs-Romain, Côte de Pontaumur, Col de la Moréno, Col de Guéry, Côte de Saint-Victor-la-Rivière, Côte de la Chapelle-Marcousse, Côte de Thizy-les-Bourgs, Col des Écorbans, Col de la Casse Froide, Col de Saxel, Col des Aravis, Côte d’Ivory, Col de la Schlucht)
2 – 1 punt

Klim van 4e categorie: eerste renner (Col de Morga, Côte d’Aztiria, Côte de Gurutze, Côte de Milloi, Côte de Dému, Côte de Béguey, Côte de Masmont, Côte de Condat-sur-Vienne, Côte de Felletin, Côte de Pontcharraud, Côte de Chaptuzat-Haut, Côte du Mercurol, Côte de la Croix Blanche, Côte de Chambéry-le-Haut, Côte de Boissieu, Côte du Bois de Lionge, Côte du Pavé des Gardes)
1 punt

Favorieten

Het is elk jaar weer een van de moeilijkst te voorspellen klassementen in de grote rondes, en dan vooral in de Tour de France. Want veel is – zoals zovaak – afhankelijk van het koersverloop. Een renner kan de Tour beginnen als kopman, maar na tijdverlies zijn focus verleggen op ritzeges én de bollentrui. Een renner kan een knecht zijn, maar als je kopman wegvalt, is er opeens de ruimte. Je kan als aanvaller starten zonder bergtrui-ambities, maar na een bergrit plots hoog in dat klassement staan. Ga zo maar door.

En dan zijn er nog de klassementsrenners, die – als puntje bij paaltje komt – altijd wel hoog in het bergklassement eindigen. In de bergen wordt op het scherpst van de snede gestreden om tijdswinst, soms ook voor bonificatieseconden, en dan liggen er en passant ook nog bergpunten op de top van de klim. Want om eerlijk te zijn, voor die topfavorieten is de bergtrui een extra in hun jacht op het geel. Het overkwam de eindwinnaars van de Tour in 2020, 2021 en 2022, die elkaar dit jaar weer gaan treffen.

Jonas Vingegaard – foto: Cor Vos

Jonas Vingegaard mocht vorig jaar shinen in Parijs met de gele trui én de bolletjestrui. Door zijn ritwinst op Hautacam in de laatste bergrit wist de Deense kopman van Jumbo-Visma afgelopen jaar de trui af te snoepen van aanvaller Simon Geschke. Maar niet voor niets is de witte trui met rode stippen ondergeschikt aan de gele trui die Vingegaard uiteindelijk won. Dit jaar is hij weer een grote kanshebber op de bergtrui. Aan zijn voorbereiding lag het niet. Van de vier rittenkoersen die hij dit voorjaar reed, won hij er drie (en boekte hij nog eens acht ritzeges). Alleen in Parijs-Nice niet, daar werd hij derde. Maar in de Dauphiné was hij erg overtuigend.

Bergop kan Vingegaard duidelijk wedijveren met zijn grote concurrent om de eindzege, Tadej Pogačar. Door een polsbreuk lag de kopman van UAE Emirates er maanden uit, maar met twee Sloveense titels liet hij zien weer helemaal terug te zijn. De vraag is hoe zijn vorm is voor een Tourzege. En in dit geval natuurlijk in het bergklassement. De start van de Tour in het Baskenland is heel lastig, dus daar moeten Vingegaard en Pogačar meteen op hun hoede zijn en worden al veel punten verdeeld. Pogačar heeft zijn eindschot mee, wat hem een voordeel geeft in de strijd om de bollen.

Maar het wedstrijdverloop gaat allesbepalend zijn. Wie staat er na de eerste week (met bergetappes in Baskenland, over de Col de Soudet, de Tourmalet, Cauterets en naar de Puy de Dôme) het beste voor: Vingegaard of Pogačar? Dat betekent dat de ander in de tweede en de derde week de aanval moet kiezen. De kans dat zij dan ook gaan strijden om ritzeges en bonificaties, maakt de kans groter dat ze ook veel bergpunten opeisen. Toch gaan we hier voor Vingegaard, omdat we in hem de absolute topfavoriet voor de eindzege zien. Wil hij die status waarmaken, dan moet hij in de zwaarste bergetappes het verschil maken en dan haalt hij geheid een sloot aan punten binnen.

Tadej Pogačar – foto: Cor Vos

De laatste jaren is wel een patroon zichtbaar. Renners die meestrijden in de top van het algemeen klassement, maar niet om de eerste drie plekken, doen eigenlijk niet mee in het bergklassement. Voor hen is aanklampen en tijdsverlies beperken op de topfavorieten van groter belang dan het strijden om bergpunten. Romain Bardet, Jai Hindley, Richard Carapaz, David Gaudu, Ben O’Connor, Enric Mas willen we wel noemen, maar geven we geen serieuze kans op de eindzege in het bergklassement. In eerste instantie dan, want mocht een van hen vroeg wegvallen in het klassement, dan kunnen zij vanuit de aanval zeker een gooi doen naar de bollen. Bardet won in 2019 nog de bergtrui.

Met wie we meer rekening houden? Toch met aanvallend ingestelde klimmers die zonder klassementsambities naar de Tour 2023 zijn gekomen. De eerste naam is Thibaut Pinot, publiekslieveling van Groupama-FDJ en dit jaar bezig aan zijn afscheidstournee. Hij stopt namelijk na dit seizoen met wielrennen. In de voorbije Giro d’Italia won hij zelfs het bergklassement en was hij twee keer tweede in een rit. Het neusje voor de juiste aanval heeft hij dus wel, en wie gunt het Pinot niet in zijn laatste jaar? Door zijn sterke Giro reed hij zich in de Tourploeg. Enige kanttekening: in principe zet Groupama-FDJ alles op kopman Gaudu. Maar in principe ging Pinot in de Giro ook niet voor de bergtrui…

Zeg geen Trek-Segafredo meer als je het over de ploeg van Giulio Ciccone hebt, maar zeg Lidl-Trek. De Italiaan mag je ook opschrijven in de strijd om de bergtrui in deze Tour de France. Door een coronabesmetting miste hij zijn thuisronde en daarom zal hij zich in de Tour graag willen laten zien. En hij heeft zich al uitgesproken. “Mijn doelen voor de Tour zijn simpel: een etappezege boeken en de bolletjestrui winnen. Ik wil vooral bergop sterk voor de dag komen. Ik weet dat ik dat kan”, zei hij begin juni. In de Dauphiné bevestigde hij zijn aankomende topvorm met ritwinst in de zware slotetappe.

Thibaut Pinot – foto: Cor Vos

Vanuit Franse hoek moeten we ook de Cofidis-ploeg in de gaten houden. De vraag is of Guillaume Martin eindelijk eens durft te kiezen tussen het algemeen klassement en het bergklassement. De Franse klimmer wil vaak wel in de aanval, maar rijdt ook behoudend om zijn plekje in de top van het klassement vast te houden. Of hij verliest vroeg in de ronde veel tijd en keert dan in een overgangsrit terug in de buurt van de top-10. Vaak is het dan net-niet voor de filosoof. Durft hij volledig in te zetten op de bergtrui? Bij Cofidis moeten ook Ion Izagirre en Simon Geschke dat wel kunnen. De ervaren Bask kan rittenkapen en zich ook smijten in de strijd om de bergtrui, want een goed klassement na drie weken is niet aan hem besteed.

Bij Arkéa-Samsic kijken we naar Warren Barguil, de bolletjestruiwinnaar van 2017. Dat jaar won de Fransman ook twee etappes in zijn thuisronde. In de voorbije Giro reed hij anoniem naar een zeventiende plek in het eindklassement en was hij twee keer dicht bij ritwinst vanuit de vlucht. Die jacht op ritzeges zal Barguil ook deze Tour willen voortzetten. Bergop is hij nog steeds een van de beteren, zeker in grote vluchtersgroepen. Kan hij voor de tweede keer de bergtrui binnenslepen?

De vrijbuitersploeg van Movistar heeft met onder meer Ruben Guerreiro en Jumbo-Visma-target Matteo Jorgenson twee kanshebbers, terwijl bij Astana Qazaqstan naar David De la Cruz en Harold Tejada gekeken moet worden.

Giulio Ciccone – foto: Cor Vos

In de Ronde van Zwitserland was Felix Gall indrukwekkend sterk bergop. De Oostenrijker won een zware bergrit na een lange solo en stond tot de slotdag op de tweede plaats in het klassement. Een slechte tijdrit deed hem echter terugvallen naar plek acht. Gall heeft in deze Tour bij AG2R Citroën Ben O’Connor aan zijn zijde. Samen kunnen zij voor het klassement gaan, maar een Gall met deze klimmersbenen moet ook de bergtrui kunnen pakken. Zeker als de tijdrit zo’n achilleshiel is voor hem. Gaat de Franse ploeg hem toestaan om voor eigen kansen te rijden voor ritzeges en de bollentrui? Houd ook rekening met Aurélien Paret-Peintre, in mei nog ritwinnaar in de Giro.

Reken er maar op dat we EF Education-EasyPost veelvuldig in de aanval gaan zien deze Tour de France. Het Amerikaanse team wil maar wat graag een rit winnen, en dan vooral Neilson Powless. De 26-jarige Amerikaan groeit ieder jaar en was vorig jaar twee keer dicht bij ritwinst, in de kasseienrit en op Alpe d’Huez. Dat toont ook gelijk zijn veelzijdigheid aan. Powless kan bergop zijn mannetje staan en is ook een type dat op klassieke parcoursen overweg kan. Vorig jaar stond hij na drie weken op de achtste plaats in het eindklassement; doet hij dit jaar beter? Esteban Chaves is een andere kandidaat bij het EF-team.

Lotto Dstny heeft niets te verliezen deze Tour. Met Caleb Ewan heeft het een sprinter in huis die potentieel etappes kan winnen, maar voor het klassement zijn er geen serieuze kandidaten. Klimmers? Van de acht renners stoppen we alleen Maxim Van Gils in dat hokje. De 23-jarige Belg krijgt dus alle vrijheid om zich uit te leven op de lastige terreinen. Dit voorjaar was hij nog zevende in de Amstel Gold Race, achtste in de Waalse Pijl en elfde in Luik. Niet slecht, en deze Tour kan hij zijn klimmersbenen al eens testen vanuit de aanval.

En waarom niet de bergtrui? De laatste Belgische winnaar van deze trui was Lucien Van Impe in 1983… Andere Belgen die voor dit nevenklassement in aanmerking zouden kunnen komen, zijn vrijbuiters Steff Cras (TotalEnergies) en Mauri Vansevenant (Soudal Quick-Step).

Felix Gall – foto: Cor Vos

Vanuit Nederlands oogpunt is het vooral uitkijken naar Wout Poels, die in 2021 op een haar na de bergtrui won. Het was echter Pogačar die in de laatste bergrit alles van hem afsnoepte. Dit jaar krijgt Poels een vrije rol bij het Bahrain Victorious van de betreurde Gino Mäder. De Limburger kende geen vlekkeloze voorbereiding, maar werd – in de schaduw van het overlijden van Mäder – wel negende in de Ronde van Slovenië. Daarnaast heeft Poels een helpende rol voor kopman Mikel Landa.

Dat andere ProTeam zal zich ook maar wat graag willen laten zien aan Tourorganisatie ASO, Israel-Premier Tech. De formatie reist zonder Chris Froome af naar Bilbao en heeft verder vooral vrijbuiters in de selectie opgenomen. Michael Woods is nog de beste klimmer van het gezelschap, maar een goed klassement hoeven we van hem niet te verwachten. Wel beschikt de Canadees over een ferme sprint en kan hij dus vanuit de aanval een gooi doen naar bergpunten. Dylan Teuns is een andere kandidaat binnen Israel-Premier Tech.

ProTeams Lotto Dstny en Israel-Premier Tech kregen automatisch een wildcard van de Tour de France, wegens hun prestaties in 2022. De laatste twee wildcardteams kregen hem van ASO zelf en zullen de organisatie dus graag willen terugbetalen. Dan hebben we het over het Franse TotalEnergies en het debuterende Uno-X uit Noorwegen.

Bij TotalEnergies zal het in de bergetappes moeten komen van rasaanvaller Pierre Latour, die je vaak al van mijlenver ziet aankomen in zijn karakteristieke stijl. Een etappe winnen in de Tour lukte hem nog niet, dus daar zal hij vooral op mikken. De bergtrui kan dan een mooi extraatje zijn voor Latour. Uno-X heeft meerdere klimmers in de gelederen, met talent Tobias Halland Johannessen, Torstein Traeen, Anthon Charmig en Jonas Gregaard. Van Johannessen en Traeen verwachten we het meest in het klassement, maar ze zullen ook de vrijgeleide krijgen als ze aanvallen, omdat ze niet als groot gevaar gezien zullen worden.