Rohan Dennis is niet de enige die met eetproblemen kampt tijdens zijn actieve loopbaan. Jurgen Van den Broeck erkent ook moeite gehad te hebben met het vermageren tijdens het seizoen. “Voor elke coureur is gewicht een cruciaal element. Voor klassementsrenners nog meer. Ik herken zijn gevecht”, zegt Van den Broeck.

“Ik had het ook altijd heel moeilijk om mijn streefgewicht te behalen. Dat lukte me maar één keer per jaar, tijdens de Tour. Zo’n tweede piek in het voorjaar lukte me niet, het was gewoon te moeilijk”, legt de oud-wielrenner van Lotto Soudal en LottoNL-Jumbo uit aan Het Laatste Nieuws. “Had ik in mijn topperiode kunnen tekenen voor een leven zonder eten, dan had ik het gedaan. Alles om toch maar die halve kilometer per uur sneller bergop te kunnen fietsen.”

“Ik ging tot op de limiet, en soms ook erover”, weet Van den Broeck nog. “In 2014 reed ik een heel goeie Dauphiné, ik werd derde, maar in de Tour blokkeerde mijn lichaam. Al mijn bloedwaarden waren om zeep. Ik was zo mager dat mijn hormoonproductie was stilgevallen. Dat effect was nog maanden in mijn bloed te zien, zelf ben ik ervan overtuigd dat mijn lichaam daar nooit van bekomen is. Ik woog in die Tour 64 kilo, ik was een skelet.”

Obsessie en verslaving
In 2013 vond Van den Broeck bij een sportdiëtist het ideale middel om af te vallen. Hij noemt zijn wens van destijds om kilo’s kwijt te raken een obsessie en wellicht een verslaving. “Ik luisterde niet meer naar mijn diëtist en ging zelf telkens een stapje verder, want het ging toch zo goed. Tot die Tour. Mijn vetpercentage lag nog tussen 3 en 4 procent”, aldus VDB, die jonge renners wil behoeden voor hetzelfde probleem.

De oud-klimmer uit Herentals ziet tegenwoordig een verandering binnen de grote ploegen, waar veel aandacht is voor voeding. “Vandaag is er een wetenschappelijke omkadering en die is nodig, want een coureur die serieus met zijn vak bezig is, is een coureur die met zijn gewicht bezig is. En elke kilo eraf is een kilo winst. Tot je dat omslagpunt bereikt”, zegt Van den Broeck.