Mathieu van der Poel krijgt zondag een unieke kans om zijn offday van de Koppenberg te verwerken. In het Nederlandse Rosmalen kan onze landgenoot zijn tweede opeenvolgende Europese titel op zijn palmares bijschrijven, iets wat in de – weliswaar korte – geschiedenis van de Europese kampioenschappen voor profs uniek is. WielerFlits blikt vooruit op de Europese titelstrijd in eigen land.

Historie
Het EK veldrijden voor profs is dit jaar toe aan zijn vierde editie. De afgelopen jaren leren ons dat de topfavorieten de titel absoluut niet cadeau krijgen. Integendeel, met name de eerste twee edities was het een outsider – Lars van der Haar in 2015 en Toon Aerts in 2016 – die met de wit-blauwe trui aan de haal ging. Vorig jaar haalde de topfavoriet, in persoon van Mathieu van der Poel, het wél.

Echt spannend kan je de titelstrijd van vorig jaar, toen in het Tsjechische Tabor, bezwaarlijk noemen. Wereldkampioen Wout van Aert was een opvallende afwezige. Hij laste, ter voorbereiding van zijn eerste voorjaarscampagne op de weg, een rustperiode in en moest het EK aan zich voorbij laten gaan. De grootste concurrentie voor topfavoriet Van der Poel moest dus uit eigen land komen. Lars van der Haar deed zijn uiterste best om het spoor van Van der Poel te volgen, maar hij moest telkens aan de balken – die MvdP uiteraard al springend nam – enkele meters prijsgeven. Twee keer kon Van der Haar dat kloofje nog dichten, maar dan was de vogel gaan vliegen. De eerste Europese titel voor Van der Poel was een feit. Van der Haar mocht als tweede mee op het podium, voor uittredende Toon Aerts.

Foto: Orange Pictures / Dick Soepenberg

Bij de vrouwen, voor wie de Europese titelstrijd al sinds 2003 bestaat, was Sanne Cant voor de derde keer in vier jaar de beste. In een spannende sprint met onze landgenote Lucinda Brand, mocht Cant haar handen in de lucht gooien. Het Italiaanse jonkie Alice Maria Arzuffi mocht de bronzen plak ophalen.

Toch is Rosmalen niet de eerste Nederlandse gemeente die zich gastheer van het EK veldrijden mag noemen. In 2006 – toen het kampioenschap alleen nog maar voor jeugd en vrouwen werd georganiseerd – en bij de eerste editie voor profs in 2015 ging de titelstrijd telkens door in Huijbergen.

Erelijst
2015: Lars van der Haar
2016: Toon Aerts
2017: Mathieu van der Poel

2013: Helen Wyman
2014: Sanne Cant
2015: Sanne Cant
2016: Thalita de Jong
2017: Sanne Cant

Parcours
Het parcours in Rosmalen is de meeste renners niet onbekend. Sinds 2016 organiseert men er immers de Grote Prijs van Brabant. In de twee voorgaande edities was Mathieu van der Poel er telkens de beste, al gaven sommige andere grote namen vaak forfait. In 2016 bleef Van der Poel er Corné van Kessel en belofte Joris Nieuwenhuis voor, vorig jaar de Belg Toon Aerts en wederom Corné van Kessel.

Het parcours van dit Europees kampioenschap is voor negentig procent gelijk aan dat van de GP van Brabant in de afgelopen twee jaar. Parcoursbouwer en voormalig wereldkampioen Richard Groenendaal verklaarde dat hij wel enkele extraatjes heeft voorzien: “een bijkomende zandbak, een schuine kant en een gedeelte met vlonders waar je over het water rijdt. Dat laatste is vooral mooi voor het plaatje. Het had ook langs de waterkant gekund, maar het oog wil ook wat.” Dat maakt dat de renners elke ronde drie bruggen, twee zandstroken en balken zullen moeten overwinnen.

Kortom, technisch en snel. “Het is een modern parcours, waarop je aan een hoge snelheid van hindernis naar hindernis rijdt. De combinatie van snelheid en techniek maakt het ideaal voor Van der Poel, maar toch verwacht ik dat de favorieten in elke categorie lang bij elkaar blijven.”

Parcoursplan

Favorieten (mannen)

Wie de eerste veldritmaand van seizoen 2018-2019 onder de loep neemt, kan maar één conclusie trekken: als je Europees kampioen wil worden, dan moet je voorbij uittredend kampioen Mathieu van der Poel. Van de acht crossen waar MvdP aan het vertrek kwam, wist hij slechts twee keer niet te winnen: in Lokeren na een zware valpartij waarbij hij zijn enkel blesseerde, en op de Koppenberg na een offday. In de crossen die hij won, domineerde hij en liet hij de tegenstand zelfs niet in de buurt komen. Ook op het technische parcours van Rosmalen zou Van der Poel de rest geen schijn van kans mogen geven, ware het niet dat hij allicht toch met twijfels naar Rosmalen afzakt na zijn dramatische prestatie op de Koppenberg. Slechts een offday of sluipt er een ziekte in het lijf van Van der Poel? Benieuwd hoe hij hiermee omgaat.

Foto: Photopress.be

Wout van Aert is de eeuwige uitdager van Van der Poel, en vermoedelijk zal dat op het komende Europees kampioenschap niet anders zijn. Qua vermogen moet de Kempenaar misschien zelfs niet zo heel veel onderdoen voor Van der Poel, maar vooral qua techniciteit heeft hij nog stappen te zetten. In Rosmalen is juist die techniciteit zo belangrijk, en dat pleit niet in het voordeel van Van Aert. De wereldkampioen heeft wel aangegeven dat hij er alles aan gedaan heeft om klaar te zijn voor de Europese titelstrijd, zijn grootste doel van de eerste seizoenshelft. Een wit-blauwe trui heeft Van Aert – sinds hij prof is – namelijk nog niet in zijn kast hangen, en daar wil hij verandering in brengen.

Man in vorm is ongetwijfeld Toon Aerts, eerder deze week nog winnaar op de Koppenberg. Eerder schreef hij ook al de eerste twee wereldbekermanches op zijn naam, wat hem klaarblijkelijk een boost van vertrouwen heeft gegeven. Aerts durft initiatief nemen en heeft een enorm uithoudingsvermogen, iets wat hem zondag sowieso zal helpen. Qua techniciteit moet hij binnen de Belgische selectie – overigens zonder Tom Meeusen en Kevin Pauwels – misschien wel zijn meerdere erkennen in Michael Vanthourenhout. De West-Vlaming bewees dat nog maar eens met enkele indrukwekkende afdalingen op de Koppenberg en weet zeker wat pieken is. Op het meest recente WK behaalde hij namelijk zilver.

Foto: Photopress.be

Nog zo’n pieker is Lars van der Haar, maar die lijkt dit seizoen een beetje achter de feiten aan te hollen. Ondanks een knappe overwinning in de seizoensopener in Geraardsbergen en de minder bezette Nacht van Woerden, zagen we Van der Haar daarnaast geen enkele keer op het podium. Afschrijven doen we de kleine Woudenberger zeker niet, maar winnen lijkt op dit moment toch vrij veraf. Datzelfde geldt voor Laurens Sweeck, recent nog winnaar in Neerpelt. De Belg heeft een hoge basissnelheid en kan technisch sterk uit de voeten, maar is dat voldoende om mee te kunnen strijden voor het podium? Andere zuiderburen met podiumkansen: Daan Soete, Quinten Hermans en Gianni Vermeersch.

Buitenlandse concurrentie moeten we zoeken in het kamp van Duitser Marcel Meisen. De ploegmaat van Van der Poel bij Corendon-Circus crosst met pieken en dalen, maar bewees eerder al dat hij in zo’n piek heel hoge ogen kan gooien. Kijk maar naar zijn tweede plaats in de technische wereldbeker in Fiuggi, twee jaar geleden, of recenter nog in Neerpelt. Fransman Steve Chainel – onlangs tiende in de wereldbeker in Bern – is een andere buitenlander die mag mikken op een mooie prestatie, net als de Tsjech Michael Boros. Jammer trouwens dat de Spaanse federatie geen selectie naar Rosmalen afvaardigt. Felipe Orts, de achtste van de wereldbeker in Bern, had zeker niet misstaan in dit startveld.

Favorieten volgens WielerFlits
*** Mathieu van der Poel
** Wout van Aert, Toon Aerts
* Michael Vanthourenhout, Lars van der Haar, Laurens Sweeck

Favorieten (vrouwen)

Ook bij de vrouwen hebben we één duidelijke topfavoriete: Marianne Vos. De zevenvoudige wereldkampioene werkt voor het eerst een volledig veldritseizoen af en dat legt haar duidelijk geen windeieren. Ook zij kan indrukwekkende cijfers voorleggen: vijf overwinningen op zeven crossen, alleen in Waterloo en Gieten waren respectievelijk Kaitlin Keough en Annemarie Worst een tikkeltje sterker. Vos rijdt momenteel dominant rond en lijkt bij momenten op de Vos van haar hoogdagen. Een trui zou haar een nieuwe boost kunnen geven, want daarin hoort een kampioene als Vos wel te rijden.

Foto: Photopress.be

Uitdaagster nummer één lijkt gezien de meest recente ontwikkelingen Annemarie Worst te worden. Worst is – zoals net gezegd – een van de weinigen die kan zeggen dat ze Vos dit seizoen al heeft geklopt en is bovendien niet vies van wat initiatief nemen. Worst is weliswaar nog altijd maar 22 – tien jaar jonger dan Vos dus – maar lijkt nu al op een punt in haar carrière gekomen te zijn dat denken aan de Europese trui realistisch is. Maar dan zal ze wel voorbij wereldkampioene Sanne Cant moeten. De Belgische kent weliswaar niet haar beste seizoen, maar op kampioenschappen heeft Cant toch altijd dat tikkeltje extra. Kijk maar naar de erelijst van dit EK, waar ze de voorbije vier jaar liefst drie keer won. Bovendien: Cant is technisch allicht de sterkste van het hele pak, dat is zondag niet onbelangrijk.

Alice Maria Arzuffi mag in het dagelijkse leven dan wel een ploegmate – bij Steylaerts-777 – zijn van Worst, op het EK strijden de twee gewoon tegen elkaar. De Italiaanse en de Nederlandse vormen een sterk duo, maar zien die combinatie zondag dus in duigen vallen. Een extra motivatie voor Arzuffi: ze wist dit seizoen nog niet te winnen. De Italiaanse grossiert in ereplaatsen, maar wil nu eindelijk eens die hoofdvogel. De Belgische Kim Van de Steene kan met een iets geruster gemoed naar Rosmalen afzakken, want zij heeft met Boom en de Koppenberg twee streepjes achter haar naam. De technische omloop in Rosmalen is echter niet haar geliefkoosde terrein. Kan deze veterane zichzelf overstijgen?

Foto: Photopress.be

Tot slot verdient Denise Betsema nog een vermelding. De 25-jarige Nederlandse is van oorsprong mountainbikester, maar werkt – in de schaduw van Vos en Worst – een meer dan verdienstelijk crossseizoen af. In Neerpelt werd dat bekroond met een overwinning in een tv-cross. Benieuwd of ze zich zondag ten dienste van de Nederlandse ploeg moet stellen, of toch zelf eens haar kans mag gaan.

Favorieten volgens WielerFlits
*** Marianne Vos
** Annemarie Worst, Sanne Cant
* Alice Maria Arzuffi, Kim Van de Steene, Denise Betsema

Programma

Zondag 4 november 2018
9.15 uur: Junioren, mannen
10.30 uur: Beloften, vrouwen
12.00 uur: Beloften, mannen
13.45 uur: Elite, vrouwen
15.15 uur: Elite, mannen

Startlijst mannen elite
Startlijst vrouwen elite

TV

Sporza, Eurosport en de NOS zullen dit weekend de live-uitzendingen van zowel de mannen als de vrouwen elite voor hun rekening nemen.