Matthijs Büchli mag zich voor de rest van zijn leven de winnaar van de zilveren medaille noemen op de keirin van de Olympische Spelen 2016. De Nederlandse baanwielrenner wist na een hectische finale de tweede plek voor zich op te eisen achter de topfavoriet Jason Kenny. “Ik gooide alles op die laatste bocht”, zei hij na afloop tegen de NOS.

Kamikaze
Tegen de Brit Kenny was Büchli niet opgewassen. “Hij is de man van het toernooi. Als je dan tweede wordt achter hem, dan is dat voor mij winnen”, erkent hij. “Ik gooide alles op die laatste bocht. Ik ging er als een kamikaze-piloot in, vol onderlangs. Er was weinig ruimte, maar ik dacht: het maakt niet uit. Of ik ga vol op mijn bek of ik haal een medaille. Ik kan het moeilijk geloven, waanzinnig!”

“Dit is een levensdoel dat ik nu al kan afvinken. Op mijn allereerste Olympische Spelen zilver halen. Nu moet ik voor goud gaan in Tokio”, kijkt hij al vier jaar vooruit.

Dubbele herstart
De finale werd tot twee keer toe afgeschoten. Beide keren was minstens één renner te vroeg voorbij de gangmaker gereden. De jury deed beide keren lang over de beslissing, maar durfde niemand uit de finale te knikkeren. “Dat is dus wat er kan gebeuren in een olympische finale, waar de druk hoog is. Dat konden ze (de jury, red.) niet aan, tot twee keer toe. Bizar eigenlijk dat iedereen mocht doorrijden”, zegt Büchli. “Normaal word je eruitgehaald.”

Of het klassenjustitie is, durft hij niet direct te bevestigen. “Ik denk dat ze in de eerste rit, omdat het er twee of drie waren, dachten: ‘We halen er niemand uit, anders rij je een finale met z’n vieren of met z’n drieën zelfs’. Dat is niks. En in de tweede rit gebeurde het weer. Toen dachten ze: ‘We moeten consequent zijn met onze eerste beslissing.'”

“Het is twijfelachtig”, zegt Büchli. “Maar het maakt mij nu niets uit.”