Voor het eerst sinds de GP Industria & Artigianato van 2017 mocht Adam Yates nog eens juichen in een eendagswedstrijd. In de Grote Prijs van Montréal was er weinig te doen aan de Brit van UAE Emirates. “Het was nochtans een lastige koers: zes uur voluit met veel klimkilometers”, zei Yates in het flashinterview.

De ploeg bedanken in het eerste interview is meestal een cliché, maar bij Yates kwam het compliment oprecht. Ploegmaats als Ivo Oliveira, Marc Hirschi, Brandon McNulty en vooral Rafal Majka deden er immers alles aan om de koers hard te maken. “Ze hebben geweldig werk gedaan. Met vier ronden te gaan hebben we het tempo enorm opgedreven. Ik ben niet super explosief, maar ik kon op de laatste zware klim wel nog versnellen. Vanaf daar was het full gas naar de finish.”

Wat hem misschien heeft gelopen, is het feit dat Yates niet aan zijn proefstuk toe was in Montréal. In 2015 moest hij alleen Tim Wellens laten voorgaan, en vorig jaar kwam hij als vierde over de streep. “Ik probeer hier al zo lang te winnen. 2015 lijkt al een eeuwigheid geleden, maar toen was het ook een regenachtige dag. Deze keer ook, en gelukkig kon ik nu wel winnen.”

Met dank ook aan Pavel Sivakov, zijn toekomstige ploeggenoot bij UAE-Emirates, die tot op het einde gewillig bleef samenwerken. “Ik had een goede verstandhouding met Pavel. Ik ging heel snel op de klim, maar dat hij kon aanpikken bewijst dat hij ook enorm goed was vandaag. Ik ben gelukkig snel in de sprint en kon vanuit tweede positie op het juiste moment aanzetten. Ik kijk er naar uit om deze zege te vieren, en daarna wil ik misschien nog wat Italiaanse koersen meepikken.”