We hebben de eerste duels tussen Mathieu van der Poel en Wout van Aert gehad. En zondag sloeg het crosspeloton zijn tenten op en rond de Hotondberg op. Dan heb je het gevoel dat het veldritseizoen echt gestart is. En toch… Omdat Van der Poel en Van Aert nog niet op hun best zijn en té veel toppers het voorbije weekend een wedstrijd lieten schieten, kunnen we nog weinig conclusies trekken. Toon Aerts paste zelfs twee keer. Verder complimenteren we Marianne Vos en hebben we extra aandacht voor de jeugd.

Lokeren en Gieten worden eerste waardemeter…
Mathieu van der Poel startte zijn veldritseizoen zoals hij zijn vorige beëindigde. Zowel zaterdag als zondag toonde hij zich de sterkste, twee keer bekroond met de overwinning. Toch zijn we het voorbije weekend niet écht veel wijzer geworden wat de waardeverhoudingen betreft. ‘Ik ben de enige die geen jetlag achter de rug heeft’, leek Van der Poel zich zondag op de top van de Hotond bijna te verontschuldigen. ‘Ik stond frisser aan de start dan de anderen. Onderschat die trip naar de VS niet. Tel daar de kopzorgen Van Aert bij.’ Van der Poel heeft een punt. Maar daar staat dan weer tegenover dat hij drie weken zonder competitie is geweest en dus in principe wat koersritme zou moeten missen.

In elk geval, het voorbije weekend mogen we niet als betrouwbare waardemeter beschouwen. Laurens Sweeck en Quinten Hermans kwam alleen zaterdag in actie. Toon Aerts – de grote winnaar in de VS – zelfs helemaal niet. Wout van Aert miste zondag in het laatste wedstrijdkwart duidelijk frisheid. En, zoals Van der Poel ook zelf aanhaalde, veel overschot had hij niet op Van Aert en co. Afwachten dus tot zaterdag in Lokeren (Brico Cross) en – vooral –  zondag in Gieten, waar de openingsmanche van de Superprestige op het programma staat. Als Toon Aerts zijn jetlag tegen dan wél verwerkt heeft, Laurens Sweeck niet zo rampzalig start als zaterdag, Wout van Aert echt een week heeft gerust en Van der Poel, Vanthourenhout en Van der Haar minstens hetzelfde niveau als het voorbije weekend halen. Tot dan hopen we alvast dat komend seizoen ons iets meer spanning kan bieden dan dat van een jaar geleden.

Marianne Vos krikt het niveau van het damesveldrijden verder op
Marianne Vos is terug. En geloof ons, daar is iedereen in het veldrijden blij mee. Vos schrok, toen ze zondag in Ronse na afloop van de podiumceremonie een NOS-radiocollega die naar de Vlaamse Ardennen was afgezakt, te woord moest staan. Het damesveldrijden wordt al een paar winters naar waarde geschat. Met de terugkeer van Marianne Vos zal het er alleen maar beter op worden.

Dat ze deze winter niet focust op klassementen, vergeven we haar graag. We zijn al lang blij dat ze er in de winter opnieuw bij is en van het Europees kampioenschap in eigen land een eerste doel maakt, om daarna – na een rustpauze – stilaan weer op te bouwen richting NK en WK.

In de Superprestige rijden voortaan de U23 samen met de profs
Vanavond werd de Superprestige editie 2018-2019 voorgesteld. De grootste wijziging in het oudste regelmatigheidscriterium: er zijn voortaan geen beloftenwedstrijden meer, al krijgen ze wel nog hun eigen klassement. Maar de jongeren moeten dus opnieuw de wei in met de profs. Zoals in vervlogen tijden.

Daar doet vooral de organisatie zijn voordeel mee, want Tom Pidcock werd gecontracteerd en die start dus bij de profs. Iserbyt deed dat vorig jaar sowieso al. Met dit talentvolle duo hopen de organisatoren nieuwe duels te creëren. Misschien slagen ze wel in hun opzet om het publiek nu al voorzichtig voor te bereiden op de toekomst, als Van der Poel en Van Aert het veldrijden beetje bij beetje gaan afbouwen. Al blijft dan nog de vraag hoe lang we Pidcock in de cross zullen zien. Extra voordeel: de laatstejaarsbeloften – en de teammanagers – zullen in de Superprestigewedstrijden perfect kunnen inschatten of ze al dan niet profwaardig zijn.

De wijziging heeft ook een paar minpunten. Dat de jongens die net overkomen uit de juniorencategorie het meteen moeten opnemen tegen de toppers, is geen cadeau. Wat als Van der Poel en Van Aert opnieuw domineren en de concurrerende profs toch op minuten rijden? Hoeveel rondjes zullen die 18-jarigen dan gereden hebben? Andere vaststelling: de beloften tellen daardoor acht kansen minder om UCI-punten te scoren en sneller op te klimmen in de ranking.

Twee junioren zorgden voor mooiste finishfoto van het voorbije weekend
We doen het zelden, aandacht besteden aan de jeugd. Maar voor deze twee junioren maken we even een uitzondering … Vrank en vrij koersen, deden Pim Ronhaar en Witse Meeussen op de Hotondberg, zondag. Goed dat Meeussen vanuit de ploegleiding van het jongerenteam van Jurgen Mettepenningen (Angelo De Clercq, zoon van Mario) niet de orders kreeg om de benen stil te houden toen Ronhaar alleen vooruit reed.

Maar vooral goed dat de twee elkaar bekampten op het scherpst van de snee tot diep in de finale. Een België-Nederland duel in eigen team, pas beslecht óp de streep. Het leverde ongetwijfeld de mooiste finishfoto van het voorbije weekend op. De Belg Meeussen haalde het met een banddikte verschil.