Annemarie Worst na zege in Zonhoven: “Het was alles of niets in de sprint”
foto: Cor Vos
zondag 8 december 2019 om 14:53

Annemarie Worst na zege in Zonhoven: “Het was alles of niets in de sprint”

Annemarie Worst was in de slotfase van de Superprestige van Zonhoven bang dat ze Ceylin del Carmen Alvarado niet meer terug zag. Door achterblijvers op het parcours werd het chaotisch in de laatste zandstrook. “We kwamen bij de achterblijvers en Ceylin had een gaatje, maar ik kwam wel weer terug. Het was daarna alles of niets in de sprint en ik kwam er nog langs”, blikt Worst terug.

Doordat Worst en Alvarado in volle finale de achterblijvers moesten ontwijken, kwamen ze ook nog met de sturen in elkaar. “We moesten keihard in de remmen en we bleven even in elkaar haken, gelukkig hadden we geen pech. Vooral het laatste rondje moesten we wel rekening houden met die achterblijvers, maar ik moest ook Ceylin nog in de gaten houden en de rest”, zegt Worst in het flashtinterview.

“Ik heb eindelijk eens in de Superprestige gewonnen. Ik ben blij en kom steeds dichter in de buurt”, doelt ze op het klassement, waarin ze nu opgeklommen is naar de vijfde plek. Haar achterstand op koploper Alvarado is zeventien punten.

Alvarado: “Jammer dat de organisatie de achterblijvers er niet op tijd uit haalt”
Ceylin del Carmen Alvarado kon leven met haar tweede plek. “Het was heel zwaar. We bleven lang bij elkaar, maar Annemarie en ik waren wel de sterkere”, concludeert ze na afloop. “We konden op de fiets blijven, maar het werd telkens zwaarder. Uiteindelijk won de beste.”

Ook de renster van Corendon-Circus baalde van de achterblijvers die in de slotronde voor hinder zorgden. “Het heeft ons wel gestoord, ze zaten in de weg. Het is jammer dat de organisatie ze niet op tijd eruit haalt. Het is wel vervelend, maar het heeft niet echt invloed gehad op de uitslag.”

Kastelijn na inhaalrace: “Ik was een beetje bang in het zand”
“Ik zag het niet goed zitten voor de start en voelde mij niet zo goed. Alles liep mis”, zegt Kastelijn na afloop. “Ik kwam als tiende door na de eerste ronde en hoorde van de kant dat ik lichter moest fietsen. Toen ik daarna op mijn gezicht ging (in de kuil, red.), zag ik het al helemaal niet meer zitten. Ik ben wel heel blij met mijn derde plek.”

“Ik was wel een beetje bang in het zand, dat zag je ook in Koksijde. Maar ik rem en dat moet ik niet doen. Dat kan ik niet goed omzetten”, zegt de Europees kampioene, die in de slotronde nog bijna aansloot bij Worst en Alvarado. “Ik kon op een klein paadje omhoog fietsen en daar kwam ik terug, maar door al die fouten zat er niet meer in dan de derde plek.”

RIDE Magazine

Om te reageren moet je ingelogd zijn.