Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Bob Jungels soleert naar winst in Luik-Bastenaken-Luik
Bob Jungels heeft Luik-Bastenaken-Luik 2018 gewonnen. De Luxemburgse kampioen van Quick-Step Floors kwam solo over de streep in Ans na een koers van 258 kilometer. Hij sloeg zijn beslissende slag na La Roche-aux-Faucons. Michael Woods (EF Education First-Drapac) sprintte op 37 seconden naar de tweede plek. Romain Bardet (AG2R La Mondiale) werd derde. Sunweb-renner Sam Oomen was op de twaalfde plek de beste Nederlander.
Traditionele vroege vlucht
De ProContinentale ploegen hadden een duidelijke boodschap meegekregen. Elk team had een renner in de vroege vlucht, evenals BMC. Loïc Vliegen (BMC), Jérôme Baugnies (Wanty-Groupe Gobert), Antoine Warnier (WB Aqua Protect Veranclassic), Mathias Van Gompel (Sport Vlaanderen-Baloise), Anthony Perez (Cofidis), Paul Ourselin (Direct Energie), Florian Vachon (Fortuneo-Samsic), Mark Christian en Casper Pedersen (Aqua Blue). De voorsprong werd maximaal zes minuten, waarna Quick-Step Floors, Movistar en UAE Emirates het controleerden rond de vijf minuten.
In de zone van de Côte de Pont, Côte de Bellevaux en de loeisteile Côte de la Ferme Libert (gemiddeld meer dan 12%) brokkelde de kopgroep uit elkaar. Pedersen, Perez, Ourselin en Baugnies bleken de sterksten. In aanloop naar Côte de la Redoute, ongeveer 35 kilometer voor de meet, stormden de ploegen naar voren om hun kopmannen van voren te laten beginnen. Zij gingen in de achtervolging op Baugnies, die zijn kompanen op de eerste meters van de Redoute achtergelaten had.
Quick-Step Floors neemt controle over
Onder aanvoering van Quick-Step Floors moest onder meer oud-winnaar Wout Poels op de Redoute lossen, maar voor meer spektakel zorgde de fameuze beklimming niet. Het verschil met koploper Baugnies was wel geslonken tot een minuut. Op 22 kilometer van het einde was het sprookje van de Belg ten einde.
Gilbert opent, Jungels reageert na de top
Op La Roche-aux-Faucons nam Bahrain Merida het heft in handen, maar de eerste echte aanval was van Quick-Step Floors. Philippe Gilbert demarreerde en kreeg Tom Dumoulin achter zich aan. Sergio Henao wist met een ferme versnelling de kop te pakken, waarna Bob Jungels het gat dichtte en het peloton in stukken trok. Onder meer Vincenzo Nibali, Tiesj Benoot, Bauke Mollema, Mikel Landa en Michael Matthews losten.
foto: Sirotti
In de afzink vormde een kleine favorietengroep zich achter de ontsnapte Jungels. Het tempo viel stil, waardoor de Luxemburgse kampioen verder kon uitlopen. Julian Alaphilippe probeerde zo goed als hij kon de boel af te stoppen, in dienst van Jungels, die ondertussen al een voorgift van 25 seconden bij elkaar had gereden. Pogingen van Tim Wellens en Daniel Martin strandden in schoonheid.
Vanendert komt niet bij Jungels
Waar Jungels een constant tempo reed, ging het in de achtergrond met horten en stoten. Hij liep daardoor uit naar een voorsprong van vijftig tellen. Op de Saint-Nicholas waagde Jelle Vanendert een ultieme poging om Jungels te achterhalen. De Belg bleef op de trappers staan en halveerde het verschil met de eenzame koploper, maar haalde hem niet direct bij. Sterker nog, Jungels liep richting de laatste oplopende lijn richting de finish in Ans weer uit. Achter Vanendert was de favorietengroep uit elkaar gespat op de Saint-Nicholas, waarbij de Nederlanders de slag gemist hadden.
Jungels rondt het af, Oomen twaalfde
Op de laatste meters richting de streep hield Jungels knap stand. Vanenderts poging strandde in de slotkilometers; hij werd nog bijgehaald door Woods en Bardet, die weggesprongen waren uit de achtervolgende groep. Woods legde Bardet er vervolgens op in de strijd om plek twee. Sam Oomen en Tom Dumoulin sloten vlak voor de slotkilometer nog aan bij de achtervolgers, maar gingen strijdend ten onder. Vlak voor de bekende laatste bocht verloor Oomen contact met de groep-Alaphilippe. Hij werd wel de beste Nederlander op plek twaalf. Dumoulin eindigde als vijftiende.
Jungels volgt op de erelijst Alejandro Valverde op. Hij voegt zich daarna in een schaars lijstje met Luxemburgse winnaars; Andy Schleck was in 2009 de laatste, Marcel Ernzer ging hen nog voor in 1954.
foto: Sirotti
Het budget dat je noemt is volgens mij hoger, maar daarbij moet je meenemen dat die rijke Tsjech een aantal renners uit eigen zak betaald. Dit is niet opgenomen in het teambudget. Dit is te vergelijken met Kramer bij lotto Jumbo. Die wordt van privévermogen betaald door die kan van brand loyalty.
Heb toch al meerdere varianten dit voorjaar gezien, maar die van Sagan en Jungels zijn toch wel klassiekers in het 'kousenvoeten' genre..
En waarom hebben in de achtervolging niet de ploegen die een man meer hadden er 1 opgeofferd? Als die ploegen met 3/4 hadden samengewerkt was alles nog mogelijk geweest. Nu reden alleen Wellens, Astana-gast (edit: Vilella) zich om beurten leeg. Dommig... op zijn zachts gezegd. Bahrain werkte niet eens mee! Flutploegtaktiek.
Sam en Tom echt heel goed. Tom de beste klassementsrenner? Nibali, Thomas, Mollema, allebei moesten ze het al eerder opgeven.
Gesink is denk ik (ver) over zijn top. Matthews viel mij tegen, zeker gezien vorig jaar? Verrassende mannen die niet mee konden, vond ik.
Waarbij Jungels, Terpstra en Nibali uiteraard ook zelf nog wel sterk reden. Alleen Sagan was waarschijnlijk wat minder, die was wel teruggewaaid als hij Dillier niet had gehad.
De laatste 20km kijken bijkt voldoende. Regelmatig de laatste jaren een heruitgave van de AGR toen de finish nog op de Cauberg lag. Tijd voor een rigoreuze verandering.
Mja, de aankomst van de AGR lag dit jaar niet op de Cauberg en heeft dat geholpen? Ik lees overal dat de AGR dit jaar zo buitengewoon tof en spectaculair was, maar ook daar volstond het om enkel de laatste 20 kilometer te kijken, dat feitje wordt nogal vlijtig met de mantel der liefde bedekt.
Het budget van QS is maar de helft (of zelfs dat nog niet) van dat van Sky. Wat QS met jonge renners bereikt is eigenlijk ongekend. Sky wacht wellicht weer tot ze het volgende talent van QS kunnen wegsnoepen, zo'n Mas bijvoorbeeld. Bovendien is de sfeer bij QS ook geweldig. Alaphilippe leek nog blijer met de zege van zijn ploegmaat dan Jungels zelf, terwijl dit misschien Alaphilippes grootste kans uit zijn carrière was om LBL te winnen.
En QS heeft de voorbije jaren wel netjes top tien gereden in verschillende grote rondes (en vooral met mooie ritzeges, zonder machinaal gedrag zoals Sky). Als Martin vorig jaar niet zwaar viel in de Tour, stond QS misschien zelfs op het podium, wat ze met Uran trouwens in de Giro bereikt hebben. Dat is nog niet echt winnen, maar daar moet je team echt op georiënteerd zijn en er zijn maar een handvol renners die een grote ronde kunnen winnen, maar misschien wel twintig à dertig die een klassieker kunnen winnen. In een klassieker moet je niet altijd de sterkste zijn om de koers te winnen, maar vaak de slimste. In een grote ronde spreken gewoon altijd de benen en wint normaal gezien wel de beste.