Niels Bastiaens

• zondag 24 oktober 2021 om 19:00

Interview Als een doorsnee renner wordt opgebeld door Axel Merckx, dan moet hij doorgaans geen tweemaal nadenken. Het overkwam Dries De Pooter (18), de groeibriljant van SEG Racing Academy. Merckx junior had niet veel tijd nodig om de Kempenaar naar zijn Axeon Hagens Berman-ploeg te lokken, en sinds deze week is de deal officieel.

“Toen SEG aankondigde dat ze niet langer met de opleidingsploeg doorgingen, was het even bang afwachten”, vertelt De Pooter aan WielerFlits. “Gelukkig vertelde de staf mij vrij snel: geen paniek, voor jou vinden we wel een plekje in een goede ploeg. Stiekem had ik mijn pijlen toen al wat op Axel Merckx gericht. Voor mij is dat de beste opleidingsploeg ter wereld, maar het leek altijd een onrealistische droom om daar deel van uit te maken.”

Toch had De Pooter bij de onderhandelingen een belangrijke voorwaarde. “Voor mij was het belangrijk dat ik nog steeds mijn eigen ding zou mogen doen in de topkoersen. Pas op, als ik niet goed ben, dan vind ik het ook niet erg om te knechten voor een ploegmaat, hé. Maar die vrije rol was wel belangrijk. Toen bleek dat Axel het daarmee eens was en onze visies goed bij elkaar aansloten, was de deal snel beklonken.”

Ook de geschiedenis van de ploeg, die onder andere Jasper Stuyven, João Almeida, Tao Geoghegan Hart en Jasper Philipsen lanceerde, was uiteraard een stevige troefkaart. “De begeleiding is van het allerhoogste niveau, met naast Axel ook Koos Moerenhout. En je ziet ook op sociale media dat de renners die voor de ploeg hebben gereden nog altijd heel dankbaar zijn naar Axel toe. Dat zegt toch ook iets. Ik zou heel graag in hun voetsporen treden.”

Hoogtepunten op BK en Vredeskoers
Voor wie De Pooter (nog) niet kent: we hebben het hier over de opvolger van Remco Evenepoel en Arnaud De Lie als Belgisch kampioen voor junioren in 2020. Dit jaar sprongen een vierde plek in de lastigste etappe van de Vredeskoers en het BK voor beloften het meest in het oog.

“Als nog altijd maar 18-jarige mag ik heel tevreden zijn van mijn eerste beloftejaar”, aldus de Kempenaar. “Tot de Ronde van Duitsland verliep alles perfect: ik heb altijd mijn ding kunnen doen. Daarna begonnen de valpartijen en fysieke ongemakken hun tol te eisen. Maar ik denk dat ik ten opzichte van de junioren weer een grote stap heb gezet. Ik ben ook met een andere trainer beginnen werken, die me naar een nog hoger niveau heeft gebracht.”

Foto: Cor Vos

Ook SEG Racing Academy heeft daar een aandeel in. “Ze hebben ons aan het begin van het seizoen enorm hard laten afzien op het trainingskamp. Maar dat heeft zeker geloond, we zijn er allemaal sterker uitgekomen. Kijk maar naar mijn tiende plaats op La Planche des Belles Filles in de Tour Alsace. Met de besten mee naar boven rijden met de profs: ik wist niet dat ik dat kon, en ik denk dat het me zonder die stap vooruit ook niet was gelukt. Of die prestatie tijdens de Vredeskoers en GP Jef Scherens. Toch allemaal tekenen dat hard werken wel degelijk loont.”

Stage bij Intermarché-Wanty-Gobert
Als beloning kon De Pooter aan het einde van het seizoen ook nog een stageplaats bij WorldTeam Intermarché-Wanty-Gobert bemachtigen. “Dan merk je toch een groot verschil tussen een koers afwerken in een continentaal team en een WorldTeam. Plots wordt er anders naar je gekeken, heb je meer aanzien en moet je de koers mee dragen. Dat was superleerrijk en heel leuk om eens mee te maken.”

Desondanks is er van een definitieve overstap naar het WorldTeam van Hilaire Van der Schueren nooit sprake geweest. Een bewuste keuze, benadrukt hij. “Ik wilde graag nog voor overwinningen rijden in de grote beloftekoersen. Het doel van die stage was eerder om al eens te proeven van het niveau en de gang van zaken bij een WorldTeam. Meer zat daar eigenlijk niet achter. De ploeg is er wel even mee bezig geweest, maar ik heb zelf redelijk snel aangegeven dat ik nog een jaar of twee belofte wilde blijven. De kans van Axel was ook te mooi om te laten liggen.”

Dat betekent dat we De Pooter volgend jaar minder in 1.1-wedstrijden maar weer vaker bij de beloften aan het werk zullen zien. “Alle grote beloftekoersen gaan op mijn programma staan, en daarin wil ik echt de aansluiting maken met de wereldtop. Ik kwam soms wel kortbij, maar als je echt bij de beste renners wil horen, dan moet je koersen kunnen afmaken. Daarom wil ik in de Baby Giro en de Vlaamse klassiekers bij de beloften graag meedoen voor de zeges. Ook l’Avenir en het WK staan hoog op de verlanglijst. Dat lijkt allemaal hoog gegrepen, maar ik zet graag redelijk hoge doelen.”

Specialisatie?
De renner uit Geel heeft vooralsnog op elk terrein wel iets laten zien. Of het nu op de heuvelachtige wegen van de Vredeskoers, de biljartvlakke BK-omloop van Koksijde of op de lastige La Planche des Belles Filles is: De Pooter lijkt overal wel zijn plan te kunnen trekken. Geen specialisatie hebben: is dat in deze tijden een voordeel of een nadeel? “Absoluut een voordeel. Ik heb ook al aan Axel aangegeven dat ik zo lang mogelijk een allrounder wil blijven. Ik heb schrik dat, als ik me te snel specialiseer, ik misschien foute keuzes maak of zaken ga missen.”

“Om eerlijk te zijn, neig ik voorlopig het meeste richting het Vlaamse en Waalse eendagswerk. Inspanningen rond de twee à drie minuten liggen mij het best: echt de hellingen uit de Ronde van Vlaanderen en Luik-Bastenaken-Luik dus. Ik heb ook een sterk eindschot, maar we moeten er nog hard aan werken om dat volgend jaar tijdens wedstrijden beter te kunnen uitspelen.”

Maar eerst: de winterstop. Die ziet er voor De Pooter net iets anders uit dan de voorbije jaren. “Tijdens mijn laatste koers ben ik hard gevallen. Daarbij heb ik zes breuken in mijn rechterhand opgelopen en zal ik nu drie à vier weken van de fiets moeten blijven. Gelukkig zat mijn seizoen er net op, wat het iets minder erg maakt en me meer rust geeft in mijn herstel. Maar vallen is natuurlijk nooit leuk.”