WielerFlits kijkt in de maand december terug op het wielerjaar 2018 met iedere werkdag een terugblik en poll. Vandaag de tweede aflevering over de beste neoprof van het afgelopen seizoen, waarin we op zoek gaan naar de beste renner in zijn eerste of tweede jaar als beroepscoureur.

De titel neoprof behoeft enige uitleg. Want waar verreweg de meeste mensen bij een neoprof denken aan een eerstejaars beroepsrenner, schrijven de UCI-regels iets anders voor. Voor de internationale wielerbond zijn coureurs in de eerste twee seizoenen namelijk neoprof. In sommige gevallen zelfs twee en een half jaar, wanneer een renner na 30 juni van een desbetreffend jaar een contract tekent. AG2R La Mondiale, BMC en Lotto Soudal zijn voorbeelden van ploegen die deze constructie gebruiken. Zo is Benoît Cosnefroy (sinds 1 augustus 2017 onder contract bij AG2R) ook volgend jaar nog neoprof, maar Amund Grøndahl Jansen (sinds 1 januari 2017 bij LottoNL-Jumbo) niet.

Favorieten

Pascal Ackermann (24)

foto: Sirotti

Bij BORA-hansgrohe krijgen ze in 2019 een probleem. Peter Sagan is een van de beste sprinters ter wereld en de Ier Sam Bennett bewees de afgelopen seizoenen ook steeds vaker belangrijke massaspurts te kunnen winnen. Maar er rijdt nóg iemand bij de Duitse ploeg waar ze komend jaar niet omheen kunnen: Pascal Ackermann. De 24-jarige Duitse snelheidsduivel brak dit seizoen definitief door en is nog altijd maar tweedejaars prof. Alle ingrediënten zijn aanwezig om hem tot een van de topfavorieten in deze categorie te bombarderen!

Na voorbereidingskoersen in Zuid-Amerika en het Midden-Oosten, landde de Duitser in België. Vanaf half maart tot begin april noteerde hij enkele klinkende resultaten. Zo werd hij derde in Handzame Classic, tweede in de Driedaagse Brugge-De Panne en tweede in de Scheldeprijs. Mooi, maar Ackermann wachtte nog steeds op zijn eerste profzege. Die kwam er eind april dan toch: in Genève pakt hij de slotrit in de Ronde van Romandië. Niet met de grootste tegenstand, wel een WorldTour-koers. In de derde rit van het Critérium du Dauphiné, verdubbelde hij begin juni zijn score.

Daarmee was Ackermann goed vertrokken. In Einhausen werd hij op 1 juli namelijk Duits kampioen op de weg, door na 228 kilometer de maat te nemen van John Degenkolb en Max Walscheid. In zijn nieuwe kampioensoutfit won hij met de Prudential RideLondon-Surrey Classic meteen zijn eerstvolgende koers. Wederom op WorldTour-niveau, maar nu wel tegen enkele kleppers. Ackermann verschalkte namelijk Elia Viviani, de ongekroonde beste sprinter van 2018. Een week later was het opnieuw raak voor de Duitser, in de eerste twee ritten van de Ronde van Polen.

Ackermann wint in China voor Jakobsen en Groenewegen – foto: Sirotti

Tijdens de EuroEyes Cyclassics Hamburg gooide een valpartij roet in het eten, maar begin september toonde Ackermann zich andermaal oppermachtig in de Brussels Cycling Classic en de GP de Fourmies. In de Gree-Tour of Guangxi sloot hij zijn seizoen af met zege nummer elf, toen hij in de tweede rit Fabio Jakobsen en Dylan Groenewegen aftroefde. Na zijn laatste koers zei hij dat Sagan, Bennett en hij goed samenwerken. Wel weet hij zeker dat hij mag starten in een grote ronde, iets wat hij nog niet deed. “Maar ik weet nog niet welke”, zei hij in oktober.

Belangrijkste resultaten
1e Duits kampioenschap op de weg
1e in twee ritten Ronde van Polen
1e Prudential RideLondon-Survey Classic
1e in een rit Critérium du Dauphiné
1e in een rit Gree-Tour of Guangxi
1e in een rit Tour de Romandie
1e Brussels Cycling Classic

Richard Carapaz (25)

Carapaz is eerder bovenop de Etna dan Froome (links) en Aru (rechts) – foto: Sirotti

Bij Movistar rekenden ze vanaf dit jaar op Nairo Quintana, Alejandro Valverde én nieuwkomer Mikel Landa. Een hoofdpijndossier van heb ik jou daar, maar ploegbaas Eusebio Unzué loste dat relatief eenvoudig op: El Tridentijnse startte samen in de Tour de France en ook voor de Vuelta a España waren ze voorzien, ware het niet dat Landa door een val in de Clásica San Sebastián niet kon starten. In 2019 zit Unzué helemaal met een luxeprobleem opgezadeld. Afgelopen seizoen wierpen Marc Soler en Richard Carapaz zich op als ‘nieuwe’ kleppers. Die laatste is ook nog eens neoprof.

De 25-jarige Ecuadoraan bleef aanvankelijk onder de radar. Ook in Parijs-Nice, waar zijn elfde plek in het eindklassement niet echt opviel door de zege van ploegmaat Soler. In de Internationale Wielerweek van Coppi en Bartali deed hij dat wel. Na een sterke tijdrit op de slotdag, werd hij derde in het eindklassement achter winnaar Diego Rosa en Bauke Mollema. Hij ging zich vervolgens voorbereiden op de Giro d’Italia, waarvan de Vuelta Asturias de laatste test werd. Op de Alto del Acebo won hij, waarmee hij de basis legde voor zijn eindzege.

Movistar startte met enfant terrible Carlos Betancur als kopman in de Giro. Maar tijdens de eerste bergrit kwam niet hij als eerste Movistar-renner aan de finish, maar Carapaz. Toen de jonge klimmer twee dagen later won op de Montevergine di Mercogliano, was het hek van de dam. De Ecuadoraan bleek een bijter en werd na de veelbesproken rit naar Bardonecchia tweede achter Chris Froome, die door een coupe aldaar de roze trui pakte. Een dag later klom Carapaz vervolgens naar de vierde plek in het eindklassement: “Ik geloofde niet volledig in mijn kwaliteiten, maar de Giro opende mijn ogen.”

Carapaz boekt in de Giro zijn grootste triomf tot nu toe – foto: La Presse

De Movistar-renner pakte na zijn openbaring in Italië rust, ook omdat knieproblemen hem voor de Giro bijna parten speelde. Hij kwam tijdens het Circuito de Getxo terug in competitie, waar hij meteen goed was voor een vijfde plek. Daarna zou hij ook nog als twaalfde en achttiende eindigen in respectievelijk de Ronde van Polen en de Vuelta. Volgend jaar gaat hij als kopman naar de Giro. “Movistar heeft me dat vertrouwen gegeven. Ik wil de roze trui naar Ecuador brengen”, is Carapaz ambitieus. Met zijn goede tweede jaar als neoprof, zou hij het zo maar eens ver kunnen schoppen.

Belangrijkste resultaten
4e Giro d’Italia
1e in een rit Giro d’Italia
1e Vuelta Asturias
3e Internationale Wielerweek Coppi & Bartali
11e Parijs-Nice
18e Vuelta a España

Fabio Jakobsen (22)

Jakobsen straalt na ritzege Tour des Fjords – foto: © Luc Claessen / Getty Images

Geen LottoNL-Jumbo, Roompot-Nederlandse Loterij of Sunweb. Nee, het is de sterrenformatie van Patrick Lefevere die toptalent Fabio Jakobsen het voorbije seizoen in een Quick-Step Floors tenue hees. De 21-jarige renner uit het Gelderse Heukelum begon bij de Belgische WorldTour-ploeg als jonge sprinter, achter toppers als Fernando Gaviria en Elia Viviani. Naar verluidt klopte de jonge hond de Italiaan meermaals tijdens de bordjes sprints op het eerste trainingskamp, tot ontsteltenis van Viviani. Het bleef voor de jonge hond niet alleen bij de kleine ‘overwinningen’, bleek later.

Het is 14 maart wanneer Jakobsen in de stromende regen en bij een lage temperatuur aan de start staat van Nokere Koerse. Tien dagen daarvoor is hij als vierde geëindigd in Dwars door West-Vlaanderen en op die dag met aankomst in Nokere is het aan hem. Op Nokereberg staat er aan het eind van de middag geen maat op Jakobsen: afgetekend pakte hij aldaar zijn eerste profzege. Na afloop stak hij zijn blijdschap logischerwijs niet onder stoelen of banken. “Ik kan niet onder woorden brengen hoe gelukkig ik hiermee ben en hoeveel vertrouwen dit me geeft voor de toekomst”, zei hij.

Dat deed hem goed. Begin april won Jakobsen namelijk ook de Scheldeprijs, het onofficiële WK voor sprinters. Na afloop gaf hij voor de camera van WielerFlits toe dat hij zichzelf in een droom bevond, figuurlijk gezien. Na een paar weken rust en een opgave in Eschborn-Frankfurt, was het opnieuw raak in de openingsrit van de Tour des Fjords. Ook in de weken daarna haalde hij een goed niveau, met een tweede plek in Halle-Ingooigem als beste resultaat. Op het NK had hij hoop de nationale driekleur te kunnen veroveren, maar daar bleek het parcours net te veel van het goede te zijn.

Jakobsen snelt oppermachtig naar eerste profzege – foto: © Luc Claessen / Getty Images

In augustus boekte hij vervolgens in Bolsward zijn eerste WorldTour-zege, door in de massasprint niemand minder dan Marcel Kittel erop te leggen. Na een ritoverwinning in de Ronde van Slowakije en twee ritzeges in de Gree-Tour of Guangxi, mag Jakobsen terugkijken op een uitmuntend debuutjaar als beroepsrenner. “Een geweldig seizoen”, concludeert hij dan ook. Om er maar meteen aan toe te voegen: “Ik hoop me in 2019 nog verder te ontwikkelen, om zodoende nog meer snelheid te hebben en zo nog meer overwinningen te boeken.” Was getekend, Fabio Jakobsen.

Belangrijkste resultaten
1e in een rit BinckBank Tour
1e in twee ritten Gree-Tour og Guangxi
1e Scheldeprijs
1e Nokere Koerse
1e in een rit Tour des Fjords
1e in een rit Okolo Slovenska

Enric Mas (23)

Is Enric Mas de volgende Spaanse grote ronde-topper? – foto: Sirotti

Quick-Step Floors leverde het beste seizoen in haar geschiedenis af. Niet minder dan 73 zeges werden er geboekt en ook de jonge honden gingen gretig mee in het geweld dat de meer ervaren renners binnen de ploeg van Patrick Lefevere afleverden. Niet alleen Jakobsen deelde mee in de feestvreugde, maar ook Enric Mas werd gevierd. En dat is niet raar ook, want de op Mallorca geboren talentvolle ronderenner leverde een veelbelovend jaar op. Dat hij de hoop in bange dagen voor het Spaanse wielrennen is, onderstreept hij vooral in het tweede deel van het wielerseizoen.

Toch begon 2018 relatief stroef voor de 23-jarige Mas. Tijdens de eerste drie maanden van het jaar behaalde hij hier en daar een ereplaatsje, maar zijn relatieve goede jaar als profdebutant leek niet direct een vervolg te krijgen. In de Ronde van het Baskenland draaide hij die rollen echter volledig om: in de slotrit pakte Mas zijn eerste profzege, waarmee hij zesde werd in het eindklassement. Tijdens het Waalse drieluik reed de jonge Spanjaard vervolgens in dienst van de ploeg, waarna een rustperiode begon. Hij hervatte in de door Quick-Step Floors gewonnen Hammer Sportzone Limburg.

Het bleek voor Mas een opmaat naar de Ronde van Zwitserland, ook wel de vierde grote ronde van het seizoen genoemd. In de bergen kon hij met de besten mee, wat resulteerde in een vierde plek in het eindklassement en winst in het jongerenklassement. In de daaropvolgende twee maanden reed hij alleen het Spaans kampioenschap op de weg (achttiende) en de Tour de Wallonie. Eind augustus mocht de jongeling zich opmaken voor zijn tweede Vuelta. In die grote ronde was hij een jaar eerder nog als 71ste geëindigd. In het hooggebergte had hij zonder een echte kopman vrijspel.

Mas straalt op het eindpodium van de Vuelta in Madrid – foto: Sirotti

Naarmate de ronde vorderde, pakte Mas zijn verantwoordelijkheid. Door zijn prestaties eiste hij het kopmanschap op. In een grote ronde met vrijwel louter kleppers, reed hij zichzelf op Les Praeres.Nava de top-10 binnen. Toen hij zei zich op het podium te richten, leek dat ietwat  ambitieus. Na een goede tijdrit, dito bergetappes én een ritzege op de Collada de la Gallina, bewees Mas het tegendeel. Als neoprof werd hij tweede in de Vuelta, op nog geen twee minuten van eindwinnaar Simon Yates. “Hier droom ik al jaren van!”, zei de dolgelukkige klimmer nadien.

Belangrijkste resultaten
2e Vuelta a España
1e in een rit Vuelta a España
1e in een rit Ronde van het Baskenland
4e Ronde van Zwitserland
6e Ronde van het Baskenland

Iván Ramiro Sosa (21)

Een van de beste neoprofs in 2018: Iván Sosa – foto: Sirotti

Al een aantal jaar is Colombia een wielerland in de lift. Na de hoogtijdagen rond Lucho Herrera en Fabio Parra in de jaren tachtig, een opleving rond Santiago Botero en Victor Hugo Peña en de huidige generatie toppers met Rigoberto Urán, Nairo Quintana en Johan Esteban Chaves, doet zich de laatste jaren een nieuwe lichting aan. Miguel Ángel López en supertalent Egan Arley Bernal zijn daar de grootste voorbeelden van, maar er is er nog eentje op komst. De naam is Iván Ramiro Sosa, een gevleugelde jonge klimmer die het afgelopen seizoen doorbrak onder het bewind van Gianni Savio.

De 21-jarige Colombiaan begon het seizoen op eigen continent met een tiende plek in de Venezolaanse Vuelta al Tachira en Bicicleta (met een ritzege) en een zesde stek in de nieuwe Colombia Oro y Paz. Vervolgens ging hij naar Europa, waar hij in het shirt van Androni Giocattoli-Sidermec een spoor van vernieling achter liet. Maar daar leek het in eerste instantie niet op. Een twaalfde plek in de Internationale Wielerweek van Coppi & Bartali en één dag de leiderstrui, gevolgd door een opgave in de Tour of the Alps, waren zijn grootste wapenfeiten. Daarna veranderde dat.

In Roemenië, om precies te zijn. Daar won Sosa namelijk een rit in de Tour of Bihor, waarmee hij zich ook verzekerde van de eindzege. Maar hij maakte pas echt indruk vanaf eind juni. Toen won hij achtereenvolgens een rit in de Adriatica Ionica Race, de Sibiu Cycling Tour (wederom in Roemenië) en de Vuelta a Burgos. In alle drie de rittenkoersen schreef hij ook het eindklassement op zijn naam. Vooral in Burgos (2.HC-koers) maakte hij indruk. Daar was hij namelijk de betere van landgenoot López en David de la Cruz, renners – zeker de eerste – die hun sporen reeds verdiend hebben.

Sosa wint in de Adriatica Ionica Race – foto: Sirotti

Sosa begon vervolgens als huizenhoge favoriet aan de Ronde van de Toekomst. Mede door een heel slechte ploegentijdrit, kwam de klimmer niet verder dan een zesde plek in het eindklassement. Het maakte niet uit, want een dag later kondigde Trek-Segafredo zijn komst aan. Of toch niet? In een wirwar met zaakwaarnemers bleek de overeenkomst tussen de Amerikaanse ploeg en Sosa niet rechtsgeldig. Sky zou zich vervolgens hebben gemeld, maar tot op heden bracht de Britse sterrenformatie het nieuws nog niet naar buiten. Een smet op een verder uitmuntend seizoen.

Belangrijkste resultaten
1e Vuelta a Burgos (+ ritzege)
1e Adriatica Ionica Race (+ ritzege)
1e Sibiu Cycling Tour (+ ritzege)
6e Tour de l’Avenir (+ ritzege)
6e Colombia Oro y Paz
1e Tour of Bihor-Bellotto (+ ritzege)

Outsiders

Wout van Aert (24)

Wout van Aert, de revelatie van het voorjaar – foto: Sirotti

Waar Mathieu van der Poel volgens de UCI-regels pas in 2019 neoprof is, is Wout van Aert die status komend jaar kwijt. Hij is namelijk al twee jaar prof bij Veranda’s Willems-Crelan. Of was, beter gezegd. Net als Sosa is ook de wereldkampioen veldrijden in een contractzaak verwikkeld, want in september van dit jaar verbrak hij zijn verbintenis met de Belgische ProContinental-ploeg. Ook voor de 24-jarige Belg is dat een smetje op een succesvol wielerjaar, waarin hij naast het WK in het veld ook op de weg van zich liet spreken. En niet zo maar. Nee, Van Aert maakte indruk.

Dat begon meteen al in Strade Bianche. In de Italiaanse sterrati-klassieker werd hij in zware omstandigheden derde. Een voorbode van wat komen ging, want ook in Gent-Wevelgem (tiende), de Ronde van Vlaanderen (negende) en Parijs-Roubaix (dertiende) speelde hij tot diep in de finale mee. Na het voorjaar nam hij gas terug, om in augustus opnieuw zijn goede benen boven te halen. Van Aert won een rit in de Ronde van Denemarken. Hij schreef na een goede tijdrit bovendien het eindklassement op zijn naam. Op het EK maakte hij met brons ook veel indruk. Dat belooft!

Belangrijkste resultaten
3e Strade Bianche
3e EK Wielrennen
1e PostNord Danmark Rundt (+ ritzege)
9e Ronde van Vlaanderen
10e Gent-Wevelgem
13e Parijs-Roubaix

Maximillian Schachmann (24)

Schachmann valt aan op Muur van Huy – foto: Sirotti

Het Duitse wielrennen staat er steeds beter op. Niet alleen wat betreft sprinters. Er komen enkele mooie talenten aan en Maximillian Schachmann is er daar eentje van. Dit seizoen kroop hij voorzichtig uit de schulp en zette hij een aantal heel mooie resultaten neer. De 24-jarige jongeling liet zich voor het eerst publiekelijk opmerken tijdens de Waalse Pijl. Diep in de finale trok hij samen met leeftijdsgenoot Jack Haig ten aanval, maar de Muur van Huy bleek een brug te ver. Desalniettemin bleef de renner van – alweer – Quick-Step Floors stug doorrijden. Hij kwam daardoor als achtste boven, best een verrassing.

Schachmann trok via Luik-Bastenaken-Luik naar de Giro. Daar maakte hij in het begin indruk en pas in de derde week zakte hij uit de top-20 van het klassement. Wel boekte hij een schitterende zege op Prato Nevoso, na een beklijvend duel met Rubén Plaza en Mattia Cattaneo. Na een rustperiode en de nationale kampioenschappen, pakte de Duitser verrassend brons op het EK Tijdrijden. Hij bevestigde zijn goede vorm met een vierde plek in de BinckBank Tour, alvorens hij als derde eindigde in de hernieuwde Ronde van Duitsland. Daarna pakte hij ook nog goud tijdens de WK Ploegentijdrit.

Belangrijkste resultaten
1e in een rit Giro d’Italia
1e in een rit Ronde van Catalonië
3e Deutschland Tour (+ ritzege)
3e EK Tijdrijden
4e BinckBank Tour
8e Waalse Pijl

Álvaro José Hodeg (22)

Hodeg bijna paralel aan Jakobsen – foto: © Luc Claessen / Getty Images

Het lijkt wel alleen Quick-Step Floors wat de klok slaat in deze rubriek. Na Jakobsen, Mas en Schachmann, was er nog een jonge soldaat uit het leger van Patrick Lefevere die geen modderfiguur sloeg. De Colombiaanse sparringpartner van de genoemde Nederlander, bleek namelijk ook in staat om veel te winnen in zijn eerste jaar als prof. Want twee dagen na Jakobsens eerste profzege in Nokere Koerse, won Álvaro José Hodeg (uitspraak: Hotsj) óók zijn eerste wedstrijd bij de beroepsrenners. Voor hem was het raak in Handzame Classic. Amper drie dagen later volgde dan ook zijn eerste WorldTour-overwinning.

Dat was tijdens de openingsrit in de Ronde van Catalonië. Net als Jakobsen kreeg hij kort na die koers een rustperiode voorgeschoteld. Via onder meer de Tour of California, Hammer Sportzone Limburg en de Tour de Wallonie, knoopte de Colombiaanse sprinter aan met een ritzege in de Ronde van Polen. Eerder werd hij daar nog twee keer geklopt door Ackermann. Dat was in de ouverture van de Ronde van Duitsland echter omgedraaid, waar Hodeg de betere van de twee was. Hij sloot zijn seizoen af met de Ronde van Turkije, waar hij in Manisa goed was voor een dagsucces.

Belangrijkste resultaten
1e in een rit Ronde van Catalonië
1e in een rit Ronde van Polen
1e in een rit Ronde van Turkije
1e Handzame Classic
1e in een rit Adriatica Ionica Race
1e in een rit Deutschland Tour

Taco van der Hoorn (25)

Een ongelofelijk jaar voor Taco van der Hoorn – foto: Sirotti

Aanvankelijk leek het seizoen 2018 voor Taco van der Hoorn in het water te vallen. De tweedejaars prof van Roompot-Nederlandse Loterij herstelde maar langzaam van een eind 2017 opgelopen hersenschudding. Toch kwam er tijdens de Tour de France licht aan het einde van de duisternis. In augustus zou de jarige Nederlander terugkeren in competitie. Tijdens de Slag om Norg, welteverstaan. Een koers vergelijkbaar met Strade Bianche. Een offroad-profiel, juist het type koers waarin Van der Hoorn in 2017 goed scoorde. In het Drentse eindigde hij als tiende.

Voor de ploegleiding van Roompot was dat de aanleiding om hem toch op te nemen in de selectie voor de BinckBank Tour. Dat vertrouwen betaalde de Rotterdammer terug in de derde rit, toen hij vanuit de vroege vlucht toesloeg in Antwerpen. Hij werd uiteindelijk elfde in het eindklassement. Hij zou daarna nog onder meer als derde eindigen in de Antwerp Port Epic, hij won de Primus Classic (1.HC), hij finishte als negende in Parijs-Tours én Van der Hoorn maakte de overstap naar LottoNL-Jumbo. Een (na)jaar dat ervoor zorgde dat er over zijn 2018 een goed jongensboek kan verschijnen.

Belangrijkste resultaten
1e in een rit BinckBank Tour
1e Primus Classic
3e Antwerp Port Classic
4e Memorial Frank Vandenbroucke
5e Druivenkoers
9e Parijs-Tours
10e Slag om Norg
11e Tacx Pro Classic