In de maand december blikt WielerFlits traditioneel terug op het afgelopen wielerseizoen met de reeks Eindejaarslijstjes. Wat waren de hoogte- en dieptepunten van het afgelopen jaar en welke renners verdienen nog een eervolle vermelding voor 2022? Iedere werkdag is er een nieuwe lijst met bijbehorende poll. Vandaag staat centraal: de mooiste zege van Wout van Aert in 2022.

Omloop Het Nieuwsblad

Wout van Aert trok met veel ambitie naar de Omloop Het Nieuwsblad, zijn eerste koers van het seizoen. De Belg zette dan ook al vroeg op de dag zijn ploeg Jumbo-Visma op kop om de vroege vlucht te controleren. De eerste keer dat we Van Aert echt in beeld zagen, was op de Berendries. Ties Benoot trok daar stevig door met zijn Belgische ploeggenoot in het wiel. Alleen Tom Pidcock, Jhonathan Narvaez en Sonny Colbrelli konden volgen.

Benoot beschikte over goede benen en trok niet veel later opnieuw door. Hij begon in zijn eentje, met een twintigtal seconden voorsprong, aan de Muur van Geraardsbergen. Benoot kon de Muur overleven, maar in de afdaling werd hij dan toch ingerekend. Alles te herdoen met andere woorden. De beslissing kwam uiteindelijk op de Bosberg, waar Van Aert zijn duivels ontbond. De Belg trok verschroeiend door, passeerde de weggereden Oliver Naesen en Victor Campenaerts en begon aan een knappe solo.

Meteen bingo voor Van Aert – foto: Cor Vos

Tien kilometer lang reed Van Aert voor de rest uit. Echt ver wegrijden deed hij nooit, maar de achtervolgers kwamen ook niet echt in de buurt. Van Aert kon in Ninove zijn handen in de lucht steken en juichen na een indrukwekkende zege. De eerste grote overwinning van het seizoen was binnen.

E3 Saxo Bank Classic

Na twee overwinningen in Parijs-Nice trok Van Aert als grote favoriet naar Milaan-San Remo. Daar moest hij vrede nemen met een achtste plaats, maar in de E3 Saxo Bank Classic kreeg hij meer kansen om de koers naar zijn hand te zetten. Dat deed de Vlaming in eerste instantie al op de Taaienberg, op een goede 70 kilometer van de streep. Van Aert trok door en slechts een zevental renners konden hun wagonnetje aanhaken.

Dat was echter nog niet het beslissende moment in de koers. Dat moment volgde een 30 kilometer later. Van Aert zat op dat moment in een grote groep met favorieten en viel samen aan met zijn Franse ploeggenoot Christophe Laporte. Het duo sloeg meteen een mooi gaatje en begon aan de heuvelzone richting de finish. Op de Oude Kwaremont moest Laporte nog alle zeilen bijzetten om zijn ontketende ploeggenoot bij te houden, maar de Fransman had duidelijk ook een goede dag. De twee bleven bij elkaar en zetten koers richting Harelbeke.

Een beeld om in te kaderen – foto: Cor Vos

De dominantie van Jumbo-Visma, met name die van Van Aert, was ontzettend indrukwekkend. De koplopers verloren in het begin geen terrein op de achtervolgers en breidden daarna hun voorsprong zelfs uit. En hoe. Aan de streep in Harelbeke hadden de twee een voorsprong van maar liefst anderhalve minuut. De twee staken mijlenver boven de rest uit en zorgden voor een feestje bij Jumbo-Visma. Waar Van Aert in Parijs-Nice nog de zege gunde aan Laporte, was het nu andersom. Van Aert reed als eerste over de streep en won zo zijn tweede grote eendagskoers van het jaar.

Tour de France – Etappe 4

Van Aert trok in 2022 naar de Tour de France met een duidelijke missie: de groene trui winnen. Na drie keer tweede te eindigen in de eerste drie ritten – waardoor hij wel de gele trui droeg -, wilde Van Aert maar al te graag zegevieren in Frankrijk. Op dag vier kregen de sprinters een nieuwe kans in een voornamelijk vlakke rit naar Calais. Dat dachten ze toch.

In de laatste twintig kilometer ontstond er wat meer spanning in het peloton. In aanloop naar de allerlaatste heuvel van de dag, de veelbesproken Côte du Cap Blanc-Nez, trok INEOS Grenadiers opeens vlot door. Meteen alle hens aan dek bij de sprinters, maar de echte push moest nog komen. Die kwam er van Jumbo-Visma. Nathan Van Hooydonck nam op de heuvel met de witte neus verschroeiend over en deed meteen een hoop renners de rol lossen. Na Van Hooydonck was het de beurt aan Benoot, die uiteindelijk Van Aert als een ware gele raket kon lanceren.

Waanzinnig nummertje van Van Aert – foto: Cor Vos

Van Aert reed zodoende de laatste tien kilometer binnen met een beperkte voorsprong. De Belg kroop in tijdritmodus en begon aan een gevecht tegen het aanstormende peloton. De sprintersploegen probeerden nog alles wat ze konden, maar er was die dag niks te doen tegen Jumbo-Visma en Van Aert. De overwinning zelf was al zeer knap. Dat Van Aert het in zijn gele trui deed, maakte het ongetwijfeld nog mooier en specialer. Wat een etappe, wat een dominantie, wat een overwinning.

Tour de France – Etappe 8

Van Aert was tijdens etappe acht geen leider meer in de Ronde van Frankrijk. Die eer was ondertussen weggelegd voor de Sloveense klimmer Tadej Pogacar. Niet getreurd, want Van Aert mocht als beste sprinter van de Tour in de groene trui fietsen. In rit acht kreeg hij een nieuwe kans om een gooi te doen naar de zege, al was het zeker niet vanzelfsprekend.

Dat laatste had alles te maken met de lastige finish in Lausanne. In de absolute slotfase ging het continu bergop, waardoor de pure sprinters niet in aanmerking kwamen voor de zege. Na een aantal demarrages waren het Lennard Kämna en Rafal Majka die het tempo verzorgden. De twee reden nét hard genoeg om een late uitval uit te sluiten.

Van Aert moest zijn tenen uitkuisen om Matthews nog te kunnen kloppen – foto: Cor Vos

Een sprint was met andere woorden onvermijdbaar in Lausanne. Van Aert was de enige sprinter die kon overleven, maar zat wel slecht gepositioneerd. De renner van Jumbo-Visma zag Michael Matthews aangaan en moest zich vanuit een quasi verloren positie terug zien te knokken naar het wiel van de Australiër. Dat deed Van Aert uiteindelijk toch, en hoe. Met een imposante sprint remonteerde hij Matthews en knalde hij naar zijn tweede ritwinst in de Tour. Op voorhand was het misschien wel te verwachten, maar de manier waarop, was ontzettend knap.

Tour de France – Etappe 20

Jumbo-Visma en Van Aert trokken met een zeer goed gevoel naar de voorlaatste etappe van de Tour de France. Jonas Vingegaard leek meer dan op weg naar de eindoverwinning in de grote ronde en Van Aert zijn groene trui was ook al zo goed als binnen. Met twee ritzeges van Van Aert en Vingegaard en ook een mooie dagzege van Laporte was de Nederlandse formatie dé winnaar van de Tour. Toch was Van Aert nog zeer gemotiveerd om in de 40,7 kilometer lange tijdrit naar Rocamadour voor de laatste keer zijn duivels te ontbinden in de belangrijkste rittenkoers van het jaar.

Van Aert was echter niet de enige die gemotiveerd was om zich nog een keer te tonen. Zo wilden ook tijdritkanonnen Filippo Ganna en Geraint Thomas maar al te graag een etappe veroveren in de Ronde van Frankrijk. De twee reden beiden een goede tijdrit, maar waren niet goed genoeg voor het podium. De derde plaats die dag was weggelegd voor Pogacar, die nog acht seconden verloor op Vingegaard. Laatstgenoemde reed een uitstekende tijdrit, maar na een zeer risicovol momentje in de afdaling haalde hij dan toch zijn voet van de gashendel.

Van Aert kan alles – foto: Cor Vos

Dat doet echter niets af aan de prestatie van Van Aert. De Belg reed een fantastische tijdrit na een ontzettend zware Tour, waar hij niet alleen zelf ritten won, maar ook een meer dan belangrijke rol speelde in de eindoverwinning van Vingegaard. Dat hij dan, op de voorlaatste dag van een rittenkoers van drie weken, zo’n prestatie kan neerzetten, is heel erg knap. Van Aert won de tijdrit uiteindelijk met negentien seconden voorsprong.

Stem hier op jouw favoriet!