Materiaalzone 
Fietstoerisme 
zaterdag 9 mei 2015 om 09:35
Jan Boven: “Zullen het plan lichtelijk moeten wijzigen”
LottoNL-Jumbo begint met één man minder aan de Ronde van Italië. George Bennett heeft een te lage cortisolwaarde en mag daarom volgens de MPCC-regels niet starten. “George was samen met Steven Kruijswijk onze beste klimmer”, baalt ploegleider Jan Boven op Radio 1. “Dat is dus een aderlating.”
In de regels van de beweging voor een geloofwaardig wielrennen staat dat een renner met een te lage cortisolwaarde preventief acht dagen niet mag worden opgesteld. “Dat kan namelijk duiden op vermoeidheid”, verklaart de ploegleider. De UCI-regels laten niet toe om een vervanger op te roepen.
Boven benadrukt dat Kruijswijk in de bergetappes nog kan rekenen op Martijn Keizer. “Hij kan ook goed bergop. Maar we zullen het plan lichtelijk moeten wijzigen en enkele dagen op een andere manier moeten koersen. Samen met Frans Maassen zullen we dag per dag bekijken hoe we dat het beste kunnen aanpakken.”
Als een prof medicijnen mag nemen omdat zijn longen een beetje belabberd zijn, waarom mag ik dan geen steroids nemen omdat mijn spieren van nature niet zo geschikt zijn voor topsport? We zouden allebei zonder moeten kunnen toch?
Geen speld tussen te krijgen.
Overigens complimenten voor je vasthoudendheid in deze discussie!
Dank u, het is echt kloteweer hier.
Op het oog interessante (nieuwe) discussie, maar helaas vrij makkelijk dicht te timmeren met een dooddoener (tenzij ik nu een hele grove feitelijke kennis-fout maak): Omdat het één wel op de dopinglijst staat en het andere niet.
Als de discussie meer bedoelt is als: 'waarom staat het een wel op de lijst en het andere niet?', dan is te verwijzen naar de specifieke regels bij het opstellen van de lijst. Om op de lijst te komen moet een middel aan minstens twee van de volgende drie criteria voldoen: a) het middel is in potentie prestatieverhogend, b) het middel is potentieel schadelijk voor de gezondheid en/of c) het middel is 'tegen de geest van de sport'.
Je zou kunnen stellen dat een medicijn tegen astma in potentie prestatieverhogend is. Dat een medicijn in potentie schadelijk is voor de gezondheid lijkt me dan weer stug. Blijft dus criterium C over. 'Niet in de geest van de sport' is natuurlijk lastig en subjectief, 'bevrijding' zit hem in mijn ogen in je laatste zin: 'we zouden allebei toch zonder moeten kunnen?'. Je kan moeilijk stellen dat iemand die daadwerkelijk problemen met zijn longen heeft (en daar wordt bij de sporters met astma vanuit gegaan) in het dagelijks leven maar gewoon even zonder medicijnen kan. Als je het gebruik van het middel daarmee vervolgens als 'breder dan de sportcontext' classificeert wordt het heel lastig hard te maken dat het gebruik 'tegen de geest van de sport is' aangezien je het niet specifiek voor je sport gebruikt (op papier).
Kortom: Aan criterium A wordt mogelijk gedaan, B zeer waarschijnlijk niet en C is simpelweg niet hard te maken. Dan komt een middel dus niet op de lijst.
Duidelijk. Althans uw verhaal. Regel C daarentegen....
Klopt, is een wat wat vreemde regel. In deze bron staat het echter letterlijk zo aangegeven: http://www.clinchem.org/content/55/8/1456.full (onderaan 6e alinea). Een tijd geleden ben ik tijdens mijn afstudeeronderzoek ook op meerdere plekken (ook de WADA-site) deze formulering tegengekomen. Hoe het echter per middel bepaald wordt...
Het is overigens misschien ook wel interessant dat men van oorsprong begonnen is doping georganiseerd te bestrijden puur en alleen vanwege de gezondheidsrisico's (die overigens bij de meeste middelen niet mis zijn!). Het heeft relatief lang geduurd voor dat het 'oneerlijkheids-aspect' er bij kwam. De meeste middelen op de lijst voldoen dan ook gewoon aan criteria A en B. C lijkt me met name een 'uitweg' om die middelen die niet schadelijk zijn en alleen prestatieverhogend, tóch uit de sport te kunnen weren wanneer ze heel duidelijk alleen voor dat doeleinde gebruikt worden. Hiervoor kan kan je niet simpelweg terugvallen op A, want dan zou 'trainen' ook niet toegestaan zijn.