Julian Alaphilippe heeft voor de derde keer in zijn carrière de Waalse Pijl achter zijn naam gezet. Op de steile Muur van Hoei wist hij in de slotfase nog voorbij te gaan aan Primož Roglič, die met een lange sprint de koers naar zijn hand probeerde te zetten.

Achttien jaar. Zolang was het al geleden dat de Waalse Pijl voor het laatst vóór de Muur van Hoei werd beslist. Toentertijd wist een kopgroep stand te houden, waarna Igor Astarloa kon winnen. In de jaren daarna wachtten de toppers steeds op de laatste passage van de steile helling in Hoei. Werd dat patroon dit seizoen doorbroken, of kwam wederom alles op de slotklim aan? Charleroi kreeg voor het eerst sinds jaren de start van de wedstrijd toegewezen. Van daaruit trok de route in oostelijke richting naar Hoei, waar twee plaatselijke ronden, over de Côte d’Ereffe, de Chemin des Gueuses en de Muur van Hoei van elk 31,8 kilometer, de koers moesten beslissen.

Geen UAE Emirates na positieve coronatests
Marc Hirschi verdedigde zijn titel niet. Zijn team UAE Emirates maakte ’s ochtends bekend dat het zich terugtrok voor de klassieker, nadat Diego Ulissi en een medewerker een positieve coronatest hadden teruggekregen. Naast de Zwitser en de Italiaanse veteraan stond dus ook Tadej Pogačar, die op voorhand bij de favorieten werd gerekend, niet aan het vertrek. Om kwart over elf werd in het sportpaleis Dôme het startsein gegeven voor de 85e Waalse Pijl en gelijk werd er aangevallen. Onder meer Loïc Vliegen, Arne Marit en Mathijs Paasschens probeerden een ontsnapping op te zetten, maar het peloton was onwillig om hen weg te laten rijden.

foto: Cor Vos

Na twintig kilometer werd de vlucht van de dag gevormd. WorldTour-renners Alex Howes, Sylvain Moniquet, Sander Armée en Maurits Lammertink en ProTour-coureur Julian Mertens sloegen de handen ineen en zij zagen even later Diego Rosa, Louis Vervaeke en Simone Velasco aansluiten. De kopgroep mocht vijf minuten wegrijden van het peloton, waar INEOS Grenadiers, Movistar, Jumbo-Visma en DQS samenwerkten om het gat onder controle te houden. Na halfkoers begon het verschil terug te lopen en op de eerste beklimming van de Muur van Hoei, op zestig kilometer van de streep, reden de acht vluchters nog drie minuten vooruit.

Howes moest door materiaalproblemen de kopgroep even laten gaan, maar met een nieuwe fiets kon de Amerikaanse kampioen terugkeren. Op de eerste omloop rond Hoei liep de voorsprong van de vluchters verder terug tot een minuut op de tweede beklimming van de Muur van Hoei. Daar losten Rosa, Velasco en Mertens uit de ontsnapping. Vanuit het peloton ging Simon Geschke in de tegenaanval met onder meer Tao Geoghegan Hart en Mauri Vansevenant, maar de andere teams waren alert. Ook Tim Wellens kwam net na de Muur van Hoei niet weg. Vanaf dat moment was het nog dertig kilometer naar de streep.

Favoriet Tom Pidcock betrokken bij een val
De nervositeit in het peloton nam toe, waarbij ook werd gevallen. Met nog 28 kilometer te gaan waren Thomas Pidcock, zondag tweede in de Amstel Gold Race, Valentin Madouas en Philippe Gilbert bij een crash betrokken. Iedereen kon weer op de fiets klimmen en voortrijden. Met nog veertig seconden begonnen de overgebleven vluchters aan de Côte d’Ereffe, waar Howes moest lossen. Daardoor bleven Moniquet, die ondanks zijn 23 jaar indruk maakte, Vervaeke, Armée en Lammertink vooraan over. Groupama-FDJ, dat met Madouas, David Gaudu en Rudy Molard met meerdere troeven aan de start stond, leidde het peloton over de Ereffe.

foto: Cor Vos

De aanloop naar de Chemin des Gueues was voor het peloton een lange sprint, waarbij AG2R Citroën en INEOS Grenadiers naar voren kwamen. Wellens viel aan de voet van de klim opnieuw aan, waarmee hij de koers probeerde te ontbranden. De Belg van Lotto Soudal kreeg Omar Fraile en Ilan Van Wilder mee, maar zij werden op de top bijgehaald. Op dat moment reed alleen Maurits Lammertink nog vooruit. De Nederlander bleek de sterkste van de vroege vlucht en bewees zijn ploeg Intermarché-Wanty-Gobert mooie reclame. Pas aan de voet van de laatste beklimming van de Muur van Hoei werd hij ingerekend.

AG2R Citroën voerde op dat moment het peloton aan, waarna Mikkel Frølich Honoré samen met Jan Tratnik de boel probeerde te ontregelen. Toch begon een grote groep aan de steile helling. Michał Kwiatkowski leidde het pak op de eerste meters van de klim, terwijl de favorieten zich in de sprints van de koers positioneerden. Kwiatkowski reed op het steile deel van de klim nog altijd op kop. Met nog 350 meter te gaan probeerde Primož Roglič met een gewaagde aanval de rest te verschalken, maar de Sloveen kon zijn inspanning niet tot aan de aankomst doortrekken. Julian Alaphilippe slaagde erin om erbij te komen en sprintte in de laatste tientallen meters naar zijn derde overwinning in Hoei. Het is voor het eerst sinds Cadel Evans in 2010 dat een renner in de Ardense klassieker als wereldkampioen zegeviert.