Interview Julien Van den Brande (24) reeg vorig jaar de overwinningen aaneen. Dat verzilverde hij met een eenjarig contract bij het continentale Tarteletto-Isorex van Peter Bauwens. “Ik wil bewijzen dat ik niet zomaar één jaar de pannen van het dak reed”, vertelt de ambitieuze renner aan WielerFlits.

Het duurde lang voor Van den Brande duidelijkheid kreeg over zijn toekomst. Pas op 17 oktober 2018 kondigde Peter Bauwens, teammanager van het continentale Tarteletto-Isorex, de komst van de 24-jarige Oost-Vlaming aan. Er was eerst sprake van een overstap naar een niet nader genoemd procontinentaal team. “Die deal sprong op het laatste moment af, dus ben ik opgelucht dat ik alsnog de kans krijg om mij als profrenner te bewijzen in deze ploeg”, vertelt Van den Brande.

Vijftien overwinningen
Die interesse werd concreet na de knappe resultaten die de Schoonaardenaar week na week behaalde. Hij mag spreken van een echt boerenjaar met vijftien overwinningen. “Ik was eerstejaars elite zonder contract en reed gemiddeld twee tot drie wedstrijden per week. Als je regelmatig prof-  en 1.2-wedstrijden rijdt, dan kan je makkelijker het verschil maken in de kermiskoersen. Het ging heus niet vanzelf, hoor”, beweert de renner van Tarteletto-Isorex. “Ik moest koers na koers alles uit de kast halen om eventueel beloond te worden met een profcontract. Zelfs na het overlijden van mijn grootvader ben ik nog drie weken doorgegaan om er alles uit te halen.”

Het liep lang niet altijd op wieltjes voor de halfbroer van Jérôme Baugnies. In 2017 gooiden een knieoperatie en een elleboogbreuk roet in het eten. Ook in zijn eerste drie jaar als belofterenner waren de uitslagen niet zoals verhoopt. “Ik maakte meteen na de junioren de overstap naar een continentaal team. Ik had niet veel aanbiedingen op zak en toen leek het mij de beste keuze om bij het continentale Josan – To Win Cycling Team van Willy Teirlinck te rijden. Dat was natuurlijk heel lastig, want ik had geen mogelijkheid meer om tussen mijn leeftijdsgenoten te rijden. Dan pas leerde ik wat voor harde stiel het wielrennen is, dat ik mijn mannetje moest kunnen staan als ik op een dag prof wilde worden.”

WK Firenze
Het was opvallend dat er weinig ploegen geïnteresseerd waren ondanks een geslaagde juniorencampagne. Met een vijfde plaats in La Philippe Gilbert, een heuvelklassieker in de Ardennen en een derde plaats in de Omloop Mandel-Leie-Schelde behoorde Van den Brande tot de Belgische top bij de junioren. Het leverde hem een selectie op voor het WK in Firenze. “Ik weet nog dat er twee beklimmingen op het parcours waren: een steile beklimming en een loper. Ik moest toen passen op twee of drie ronden van het einde. De enige Belg die vooraan eindigde was Laurens De Plus en het was Mathieu van der Poel die de koers domineerde zoals hij dat tegenwoordig ook doet. Dat moment zal ik altijd koesteren, maar het zette me wel terug met de voeten op de grond.”

Als semiprof heeft Van den Brande veel opgestoken van zijn halfbroer en profrenner Jérôme Baugnies. “We zijn samen opgegroeid en koerstactisch heeft hij me veel bijgebracht. Er zijn al zoveel dagen geweest dat hij kwaad was omdat ik een domme fout maakte in koers”, vertelt hij al lachend. “Het zijn de momenten waarop je in een goede conditie verkeert dat je aan die tips kan denken en misschien wel het verschil kan maken. Het zijn kleine zaken zoals ‘rijd ik het gat dicht of laat ik de anderen de kastanjes uit het vuur halen. Maar ze kunnen wel cruciaal zijn als het om winst of verlies gaat.”

Brothers on Bikes
Met zijn broer Baugnies heeft hij ook een project met als naam: ‘Brothers on Bikes’. Een supportersclub die uitgegroeid is tot een wielertoeristenclub. “In de winter komen wij wekelijks samen om een tochtje te fietsen voor al wie dat wil. Je hoeft daarom nog geen competitieve wielrenner zijn. We stellen ons open voor alle fietsers uit de streek die graag met de koersfiets rijden. Sinds vorig jaar organiseren we ook een wielerwedstrijd in Pollare voor profrenners en elites zonder contract. Onze grootvader organiseerde vroeger ook allerlei koersen en daarmee willen we hem eren”, aldus Julien Van den Brande.