Andreas Leknessund heeft de slotrit en het eindklassement van de Arctic Race of Norway gewonnen. De 23-jarige Noor zat op de laatste dag mee met de ontsnapping van de dag, loste zijn twee medevluchters op dertig kilometer van de streep en soleerde vervolgens naar de overwinning. Hij hield genoeg tijd over om ook de eindzege naar zich toe te trekken.

De organisatie van de Arctic Race of Norway schotelde de renners op de slotdag een pittige etappe voor. De eerste pakweg zeventig kilometer waren nog redelijk vlak, maar daarna begon ‘pret’. Eerste moesten twee klimmetjes van de tweede categorie (1,9 km aan 7,7% en 1,7 km aan 4,7%) bedwongen worden en vervolgens wachtten er vijf lokale rondes ter afsluiting.

Op deze lokale omloop van goed zes kilometer doemde telkens nog een klimmetje naar de 126 meter hoge Tyholttårn (radiotoren) in Trondheim op. Deze helling is 1,4 kilometer lang en heeft een gemiddeld stijgingspercentage van 7,7%. Eenmaal over de top van de laatste passage van deze klim, was het nog goed vijf kilometer tot de streep.

Neutralisatie
De rit kende een attractieve openingsfase, want veel renners vlogen erin. Zelfs sprinter Dylan Groenewegen was in de vuurlinie te zien. Een tijdlang bleven te aanvallen doorgaan, totdat de wedstrijd op een zeker moment stil werd gelegd vanwege protesten. Na een korte neutralisatie konden we echter weer verder. Opnieuw waren er de nodige demarrages, waardoor het lang duurde voordat een uiteindelijke kopgroep wegreed.

Deze kopgroep bestond uit drie renners: Alessandro Verre (Arkéa-Samsic), Fabien Grellier (TotalEnergies) en Andreas Leknessund (Team DSM), ritwinnaar in de meest recente Ronde van Zwitserland. Zij kregen een voorsprong van ruim twee minuten. In het peloton bepaalde Cofidis, dat klassementsleider Victor Lafay in de gelederen had, het tempo. Het gat bleef stabiel, waardoor de koplopers met nog altijd twee minuten aan de lokale ronden begonnen.

Thomas Gloag
Eenmaal op dit circuit, had Leknessund geen behoefte meer aan gezelschap. Hij reed zijn medevluchters er bergop af en ging alleen door. In het peloton kwam ondertussen een reactie van drie renners: Martin Urianstad (Uno-X), Embret Svestad-Bardseng (Coop) en Thomas Gloag (Trinity Racing). Laatstgenoemde staat momenteel als stagiair ingeschreven bij Jumbo-Visma, de ploeg die hem in 2023 definitief overneemt van Trinity Racing. Voor deze ploeg kwam de jonge Brit de afgelopen week uit.

Het drietal reed een tijdlang tussen Leknessund en het peloton in, maar werd uiteindelijk weer gegrepen. Dat gebeurde allereerst door Nicola Conci. De Italiaan van Alpecin-Deceuninck reed even in een niemandsland, maar al snel sloten zes renners zich bij hem aan. Naast ploeggenoten Jason Osborne en Kristian Sbaragli, waren dit Max Poole (Team DSM), Alex Zingle (Cofidis), Dries De Pooter (Intermarché-Wanty-Gobert) en Hugo Houle (Israel-Premier Tech), de nummer drie van het klassement. Klassementsleider Victor Lafay en Kévin Vauquelin – tweede in de algemene rangschikking – zaten niet mee.

Leknessund slaat dubbelslag
Op de laatste beklimming spatte de achtervolgende groep volledig uiteen. Dat gebeurde door toedoen van Conci, die zijn medevluchters over boord gooide. Op de top had hij het gat met de koploper flink gereduceerd. We kregen zo een rechtstreeks duel tussen Leknessund en Conci. Niet alleen voor de ritzege, maar ook voor het klassement. Zowel de Noor als de Italiaan maakten namelijk nog kans om Lafay te onttronen.

De Fransman kreeg in de achterhoede nog wel steun van de mannen van Intermarché-Wanty-Gobert, maar pakte niet genoeg tijd terug op Leknessund. Conci deed ook niet, evenmin als Hugo Houle. Zodoende won de Noor, die tot op de meet doorreed, niet alleen de rit, maar ook het eindklassement. Houle werd in de algemene rangschikking tweede, Conci derde. Lafay zakte verder terug.