Tim Merlier wist na een lange sprint de overwinning in de Bredene Koksijde Classic naar zich toe te trekken. In de koers, die meermaals in waaiers uiteenviel, kreeg de sprinter van Alpecin-Fenix de zege niet cadeau. “We hebben eigenlijk de hele dag achter de feiten aangereden.”

“In het begin was ik echt niet goed”, vertelde Merlier na de finish. “De benen verzuurden direct toen het in waaiers uiteenviel. Op de eerste passage van de Kemmelberg dacht ik dat ik goed gepositioneerd zat, maar blijkbaar zat ik toch veel te ver. Toen dacht ik, oei, de koers is gedaan. Toen hoorde ik dat we toch iemand mee vooraan hadden. En bij de tweede keer Kemmel wist ik, ik moet nu goed gepositioneerd zitten. Als er nu iets wegrijdt, kan het weleens gedaan zijn.”

Bij de tegenaanval met zestien man was de voormalige Belgische kampioen vervolgens mee. “Ik dacht dat we toen vrij rap naar de kopgroep zouden rijden, maar we hebben er bijna honderd kilometer over gedaan om erbij te komen. Ik wist wel dat als we zouden aansluiten, ik nog wel de benen zou hebben. We hadden eigenlijk wel een grotere groep en het draaide niet altijd zoals het moest. Maar ik kom liever van achteruit, dan dat ik daar de hele dag voorin had gezeten.”

Dat hij na een lange sprint Pedersen en Sénéchal wist af te houden, verraste hem. “Omdat het van ver was en we de wind niet helemaal in het gat hadden. Ik moest wel aangaan, want ik wist niet of die lead-out van Deceuninck-Quick-Step de benen ging stilhouden of niet. Als ze dan op snelheid van achteren zouden komen, was het zeker gedaan. Nu was ik vol aangegaan. Ik zag dat ik een paar lengtes had, ben ik nog dieper gaan liggen en hoopte ik dat de finish snel kwam.”