Youri IJnsen

• zaterdag 19 juni 2021 om 15:38

Interview Amy Pieters kroonde zich zaterdagmiddag op de VAM-berg in Drenthe voor het eerst in haar carrière tot Nederlands kampioene op de weg. De 30-jarige renster van SD Worx rondde het ploegenspel perfect af met een splijtende demarrage op twee rondes van het einde. “Winnen went nooit. Het is altijd iets bijzonders”, vertelt ze aan WielerFlits.

Er mogen tijdens het NK tweeduizend toeschouwers aanwezig zijn op de VAM-berg. Een groot aantal daarvan zag Pieters kampioen worden. Na afloop waren er dan ook diverse handtekeningenjagers en mensen die met haar op de foto wilden. Eventjes wennen, maar stiekem toch ook wel leuk gaf ze toe.

Laten we beginnen bij de wedstrijd. Ik zag Anna van der Breggen al in de eerste ronde aanvallen en dacht: da’s vroeg! Wat was het plan vooraf?
“We wilden vooral een harde koers creëren. Daarvoor is Anna ideaal. Zij kan gewoon heel erg hard demarreren (lacht). Het fijne is ook dat iedereen daar altijd op reageert, ook al is het in de eerste ronde. Het doel was om na een hard begin te kijken wie er dan van ons op kop kwam te zitten. Vandaag was ik dat, maar dat had net zo goed iemand anders kunnen zijn.”

Je blijft in de finale uiteindelijk over met vijf vrouwen. Wanneer voelde jij dat je de beste was van dat vijftal?
“Toen ik over de finish kwam (lacht). Zonder gekheid: op een gegeven moment zei mijn ploegleider Danny Stam dat ik het een keer moest proberen. Ik nam toen wat afstand om mezelf te lanceren en ben toen gegaan. Voor mijn gevoel duurde het heel lang voordat het gat groot werd. Ik dacht toen: ‘oh, shit! Als het nu niet lukt, wat dan?’ Maar die keuze moet je soms maken. Vandaag lukte het!”

Maar het was wel een risico. Op papier ben jij immers ook de snelste van die vijf.
“Ja, al is dit natuurlijk wel een aparte aankomst. Bergop weet je het nooit. Daarom wilde ik het ook proberen, al zou ik het zelf nooit zo snel doen. Het was dat Danny zei dat ik het moest proberen. Als het niet zou lukken, kon ik mezelf de laatste ronde alsnog sparen voor een sprint. Maar dat was gelukkig niet nodig. Het was heel mooi om het op deze manier te doen, dat maakt het extra bijzonder.”

Felicitaties van wereldkampioene Anna van der Breggen – foto: Cor Vos

Met SD Worx hadden jullie de koers van start tot finish onder controle. In hoeverre naderde de ploegentactiek in deze wedstrijd de perfectie?
“Zo lijkt het, hè (lacht). Op dit parcours is het echt heel moeilijk om te controleren. Het is super snel, draaien, keren. Door die verbreding is het wel mooier dan vorig jaar. Maar we konden wel op elkaar vertrouwen. We hadden hier als ploeg maar één doel en dat was die trui in het team houden. Het maakte niet uit wie hem zou pakken. Dat was onze kracht.”

Je wilde al jaren heel graag die rood-wit-blauwe trui hebben, op de baan heb je die al eens gehad. Went dat nou, zo’n trui dragen?
“Nee, winnen went nooit! Het is altijd iets heel bijzonders. Deze heb ik ook nog nooit gehad, op de baan is dat toch anders dan op de weg.”

Hoe lekker is deze zege in aanloop naar de Olympische Spelen, waar jij je focust op de baan?
“Het is een beetje dubbel, want ik rijd helemaal niet zo veel wegkoersen meer (lacht)! Het is een mooie opsteker. De voorbereiding op de baanwedstrijden is allang begonnen. Dan is het fijn dat je met deze zege weet dat het de goede kant op gaat. Nu eerst nog even genieten van deze zege.”

Pieters wint na een solo van ruim 15 kilometer – foto: Cor Vos