De Universiteit van Gent heeft een onderzoek gedaan bij 120 profwielrenners, voornamelijk uit België, maar ook uit Frankrijk en Nederland, met de vraag hoe zij met de coronacrisis omgaan. Conclusie: ondanks het wegvallen van de klassiekers, blijven onze profs gemotiveerd. 

“Heel wat renners gaven in verschillende media aan dat het moeilijk was om gemotiveerd te blijven in deze coronaperiode, waarin de ene na de andere koers geannuleerd wordt en ze ook niet in groep kunnen trainen. Deze crisis is vervelend, maar het was een unieke kans om net nu de motivatie te onderzoeken”, vertelt onderzoeker Sofie Morbée van de vakgroep Ontwikkelings-, Persoonlijkheids- en Sociale Psychologie aan persagentschap Belga.

Zoeken naar uitdaging
De enquête werd gestart op 17 maart en afgesloten op 1 april. In totaal namen bijna 200 renners deel: 177 mannen en 19 vrouwen. Daaruit werden uiteindelijk 120 wielerprofs gekozen, de verdeling is zo’n 93 à 94% mannen, zo’n 6 à 7% vrouwen. Het gaat niet alleen om Belgische profs, maar ook renners uit bijvoorbeeld Frankrijk en Nederland.  Renners uit negen verschillende World Tour teams, 13 ProTeams en uit 22 continentale ploegen. De renners werden gecontacteerd via sociale media en namen vervolgens deel aan een online onderzoek.

“De resultaten van deze studie tonen aan dat het gelukkig nog goed zit met de motivatie van de renners,” aldus Morbée. “De meeste renners proberen positief met de situatie om te gaan. Het digitale alternatief voor de Ronde Van Vlaanderen is hier een mooi voorbeeld van: renners zoeken naar uitdaging en willen het plezant houden. Je blijft gemotiveerd als je het voor jezelf leuk probeert te houden, boeiend en zinvol, je naar uitdagingen zoekt. Niet alleen met die digitale ronde, maar bijvoorbeeld ook door op Strava KOM’s te proberen pakken, Zwift-rides te doen.”

‘Moetivatie’
“We zien toch in de resultaten dat profrenners in het algemeen meer trainen omdat ze er zin in hebben dan vanuit ‘moetivatie’, dat het van moeten is. Ze oefenen hun beroep graag uit en vinden het ook persoonlijk belangrijk en zinvol om te blijven trainen. Dit is belangrijk”, benadrukt de onderzoekster. “Want vorig onderzoek toonde al aan dat het type motivatie om te sporten een sleutelfactor vormt voor de beleving, volharding en de mentale vermoeidheid van sporters.”

“Uiteraard hebben sommigen het moeilijker om zichzelf op te laden om te blijven trainen”, gaat ze verder. “Dat is gevaarlijk, want als profwielrenners minder gemotiveerd zijn of doorgaans meer ‘moetivatie’ ervaren, dan blijken ze zichzelf in deze periode meer druk op te leggen. Ze maken gebruik van dwingende zelfmotiverende strategieën. Ze krikken hun motivatie op door te denken dat anderen teleurgesteld zouden zijn of zij zich schuldig zouden voelen als ze hun training niet of onvolledig zouden afwerken en dat is geen goede zaak, want dat leidt tot verveling, men gaat nog minder inzien wat het nut is om nog verder te trainen.”

“Gelukkig gebruiken renners veel vaker strategieën om de situatie uitdagend en plezierig te houden”, eindigt ze. “We raden wielrenners dan ook aan om zich in deze tijden geen druk op te leggen, maar naar manieren te zoeken om het trainen boeiend en zinvol te houden. Dat werkt bevrijdend.”