Kerckhoffs Raymond

• zaterdag 2 april 2022 om 09:50

Analyse Voor het eerst sinds vele jaren is het wolvengehuil op de Vlaamse wegen nauwelijks angstaanjagend. Wanneer de Wolfpack van Patrick Lefevere in Vlaanderen acteert, is het een roedel die steevast de koersen in hun achterland als een prooi aanvalt. Tenminste dat was tot het voorjaar 2022 zo… Wilde je voorheen de Ronde van Vlaanderen of Parijs-Roubaix winnen, dan moest je met de manschappen van Quick-Step afrekenen. Dit jaar lijkt de hegemonie van de wolven doorbroken.

“Real Madrid wint ook niet elk jaar de Champions League”, gaf Yves Lampaert na Gent-Wevelgem reeds aan. Om er vier dagen later na Dwars door Vlaanderen aan toe te voegen: “Het is ons voorjaar niet.”

Natuurlijk kan er gewezen worden naar het aantal zieke renners in de afgelopen weken. Er zijn liefst elf renners ziek geweest. Sommigen zijn intussen weer gezond, maar zijn fysiek nog altijd niet voor de volle honderd procent hersteld. De helft van de vaste klassieke kern zat de afgelopen weken in de ziekenboeg. Wanneer je het juist van het collectief moet hebben, dan zijn de gevolgen desastreus. En als je in de hoek zit waar de klappen vallen, dan krijg je ook net iets meer te maken met tegenslagen in de koers.

“We kunnen niet met gelijke wapens strijden”, concludeerde ploegleider Wilfried Peeters al na de E3 Saxo Bank Classic op de dominantie van Jumbo-Visma. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat het ‘Nederlandse’ geel-zwart momenteel ook voor het Vlaamse werk een surplus aan kwaliteit heeft tegenover de Belgische formatie.

Achter de feiten
De laatste generale voor de Ronde strooide afgelopen woensdag nog extra zout in de wonden bij Lefevere. Bij afwezigheid van kopman Kasper Asgreen faalde de hele ploeg. Alleen de Duitser Jannik Steimle zat namens Quick-Step Alpha Vinyl in een van de eerste drie groepen van in totaal 24 renners. Uitgerekend in Waregem, ongeveer het thuis van hun sponsoren Quick-Step en Renson, was het blauw-wit onzichtbaar. Voor de zoveelste keer dit voorjaar holde de ploeg achter de feiten aan.

foto: Cor Vos

In 2003 stapte Quick-Step als hoofdsponsor in de wielerploeg van Patrick Lefevere. In die 20 jaar wist het team liefst 37 Vlaamse voorjaarsklassiekers te winnen. En in Parijs-Roubaix stond er liefst 13 maal een renner uit het collectief op het podium. Niet voor niets moest Lefevere zelf diep in zijn geheugen graven voordat hij zich een voorjaar kon herinneren waarbij zijn ploeg ook tegenvallend presteerde in het Vlaamse voorjaar. Dat was 2001 toen Domo-Farm Frites nog de sponsoren waren, maar zijn renners in Parijs-Roubaix alsnog de rug rechtten met (in deze volgorde) Servais Knaven, Johan Museeuw en Romans Vainsteins op het podium.

Ziektes en tegenslagen lijken echter niet de enige reden voor de mindere prestaties dit voorjaar. Misschien zijn de dagen dat Quick-Step het enige en dominante blok in het voorjaar was wel definitief voorbij. Bewust heeft Lefevere de afgelopen jaren immers andere keuzes gemaakt. Er werd minder dan voorheen in de voorjaarskern geïnvesteerd.

Nieuw in 2020: Davide Ballerini, Bert Van Lerberghe, Jannik Steimle en Stijn Steels. Nieuw in 2021: Josef Černý. Nieuw in 2022: Stan Van Tricht. Al de rest van de aanwinsten van de laatste jaren heeft geen betrekking op de voorjaarskern. Logischerwijs komt de vraag naar voren of er niet te laat is doorgeselecteerd?

Nee, het is een bewuste keuze van Lefevere geweest. Sinds hij ‘wonderkind’ Remco Evenepoel in 2019 heeft aangetrokken is er juist meer geïnvesteerd in een ploeg voor het rondewerk. Nieuw in 2020: Mauri Vansevenant, Andrea Bagioli, Fausto Masnada en João Almeida (in 2022 alweer vertrokken). Nieuw in 2021: Ilan Van Wilder. Nieuw in 2022: Louis Vervaeke en Mauro Schmid.

Julian Alaphilippe en Remco Evenepoel – foto: Cor Vos

Daarmee heeft Lefevere zijn strategie veranderd. Bij Quick-Step was het rondewerk altijd ondergeschikt aan de eendagskoersen. Juist ook omdat het team in het tijdperk van epo en bloeddoping wist dat er in de rondewerk de grootste risico’s werden genomen. Verstandig speelde Lefevere in die jaren op safe. De nadruk lag op het eendagswerk in het voorjaar, terwijl de ploeg in de grote rondes met een sprinttrein en met vrijbuiters op jacht ging naar dagsuccessen.

Klassementstrein
Met de komst van Evenepoel heeft QuickStep echter een derde doelstelling binnen de ploeg. Naast de voorjaarskern en de sprintersgroep is er nu een zogenaamde klassementstrein samengesteld. Niet alleen voor de grote rondes, waarin de ploeg toch ooit hoopt te scoren met Evenepoel, maar nu ook al in de kleinere rittenkoersen waarin de pas 22-jarige Belg heeft bewezen tot de wereldtop te behoren. Een keuze die Lefevere geen windeieren heeft gelegd. Juist dankzij de contractverlenging van Evenepoel tot eind 2026 wist hij vorig jaar mei ook zijn hoofdsponsor Quick-Step te overtuigen om het contract te verlengen tot 2027.

Met het veiligstellen van de toekomst van zijn ploeg lijkt de Quick-Step-Alpha Vinyl ploeg echter een deel van de focus op het voorjaar te hebben verloren. Het betaalt nu ook de rekening van de mindere investeringen in de Vlaamse kern. De twee belangrijkste uithangborden van de ploeg Julian Alaphilippe en Remco Evenepoel komen door een bewuste programmakeuze dit jaar niet uit in het Vlaamse werk.

Daardoor mist het team ook het sexappeal dat het al die voorgaande jaren wel had met kopmannen als Tom Boonen, Johan Museeuw, Paolo Bettini en Julian Alaphilippe. Met Kasper Asgreen heeft het een steengoede renner, maar de Deen geeft de ‘Wolfpack’ niet de uitstraling waarmee het de afgelopen jaren zo’n onaantastbare reputatie heeft opgebouwd.

Toch mag je de ploeg van Patrick Lefevere nooit afschrijven. Ook met mindere kwaliteit in huis kunnen ze nog altijd terugvallen op hun ervaring. Het blijven wolven die door de sluwste vos van het peloton worden geleid…