foto: Sirotti

“Ik denk dat de Vuelta-organisate ‘Eye Of The Tiger’ maar de theme song van deze editie moet maken”, was getekend Philip Deignan. En de Ier heeft recht van spreken, naar eigen zeggen dan, want niet alleen Gianluca Brambilla en Ivan Rovny hadden deze Vuelta last van losse handjes. Nota bene podiumkandidaat Joaquim Rodriguez deed niet voor hen onder.

“Zondag reed ik op de voorlaatste klim met mijn kopman Chris Froome aan mijn wiel naar de Tinkoff-Saxo-trein vooraan het peloton, waarbij ik volkomen in mijn recht stond”, schrijft Deignan op Independent.ie. “Terwijl we met zo’n 50 km/u door de regen suisden, duwde Rodriguez me een beetje naar buiten. Dus ik bleef waar ik was en duwde terug.”

“Toen we doorreden, draaide hij zich plotseling om en sloeg hij me vol in het gezicht, waardoor mijn lip spleet en ik zowel verbijsterd als ziedend achterbleef. Gelukkig kon ik mijn eerste drang om hem terug te slaan, binnenhouden, want dat zou alleen maar meer gevaar hebben opgeleverd. De rest van het peloton reageerde met geroep en ik maakte Rodriguez duidelijk dat ik hem na de rit nog wel even kwam opzoeken.”

“Na de finish wilde ik niets liever dan hem vinden en even laten zien wat ik heb opgestoken van enkele jaren Letterkenny Boxing Club”, vervolgt de Ier. Later realiseert hij zich echter dat dit weinig oplost, en bovendien wordt Purito de volgende ochtend door zijn ploegleider langs gestuurd om zijn verontschuldigingen aan te bieden. “Dus ik slikte mijn trots in en liet het gaan.”

Katusha: per ongeluk
Volgens de ploeg zelf was er geen sprake van opzet. “[Rodriguez] maakte alleen een handgebaar als in ‘waar ben je mee bezig?’ nadat Deignan zijn stuur met zijn eigen stuur raakte, en raakte hem daarbij per ongeluk”, e-mailt de ploeg aan Cyclingnews. “Hij heeft ’s avonds en ’s ochtends zijn excuses aangeboden. Hij wilde hem niet raken.”