Tadej Pogacar schreef zondag op indrukwekkende wijze de Ronde van Vlaanderen op zijn naam. De Sloveense renner van UAE Emirates knalde verschroeiend weg op de Oude Kwaremont en reed vervolgens solo naar Oudenaarde. “Vanaf de tweede keer Oude Kwaremont was ik meer ontspannen”, vertelde Pogacar na afloop op de persconferentie aan onder meer WielerFlits.

De nieuwe edtie van RIDE Magazine is nu verkrijgbaar! Onze nieuwe 188 pagina’s dikke voorjaars-editie staat vol met schitterende wielerverhalen over o.a. Mathieu van der Poel, Lotte Kopecky, Demi Vollering, Sepp Kuss en Matej Mohoric. Verzeker je van jouw exemplaar en bestel hem nu online voor slechts € 9,95. Wil je RIDE extra voordelig ontvangen? Neem dan nu een abonnement en ontvang 20% korting!

• 

  2 apr

  Lees ook Indrukwekkende Pogacar klopt Van der Poel na titanenduel in Ronde van Vlaanderen

  2 apr

Er reed voor de finale een grote groep weg met heel wat sterke outsiders. Op een gegeven moment hadden ze drie minuten voorsprong. Dacht je toen dat je kans op een zege weg was?
“Ja, dat was wel even moeilijk. Ik heb nog niet heel erg veel ervaring in dit soort koersen, dus ik vind het moeilijk om in te schatten hoe groot de gaten zijn en wat dat dan betekent. Omdat wij Matteo Trentin in die eerste groep hadden, had ik wel op geen enkel moment stress. Het was het plan om met hem te anticiperen, dus dat was een goede situatie.”

Was de tweede beklimming van de Oude Kwaremont het cruciale punt vandaag?
“De lead-out die ik daar kreeg van Mikkel Bjerg was waarschijnlijk de beste lead-out die ik ooit heb gekregen. Ik was daar echt door verrast. Daardoor kon ik op de Oude Kwaremont de race ook heel hard maken. We zijn echt al sprintend daar naar boven gereden.”

“Dat was ook het moment dat ik meer ontspannen kon zijn. Ik wist dan dat ik goede benen had en dat dit wel eens een dag voor mij kon zijn. Ik voelde me gewoon echt goed. Nadat ik even later met Mathieu van der Poel en Wout van Aert op pad ging, keek ik naar hen. Ze zagen er nog goed uit, maar elke kilometer telt in deze wedstrijd. Ik was op het einde gelukkig de renner met de sterkste benen.”

Pogacar op de kasseien van de Ronde van Vlaanderen – foto: Cor Vos

Waarom is deze koers zo speciaal voor jou?
“Dat vind ik moeilijk om te zeggen. Het is gewoon echt een heel speciale wedstrijd. Het is waarschijnlijk de beste en grootste eendagskoers van de wereld. Het parcours is zeer interessant en de sfeer op de klimmetjes is echt ongelooflijk. Daarnaast zijn ook de beste renners van de wereld altijd aanwezig hier.”

Twee weken geleden kon Van der Poel je lossen op de Poggio, nu doe jij hetzelfde met hem op de Oude Kwaremont. Wat is het verschil?
“Ik heb volgens mij dezelfde vorm als twee weken geleden. Vandaag is gewoon een totaal verschillende wedstrijd. Milaan-San Remo is een perfecte wedstrijd voor Mathieu. Dat is een inspanning van zes minuten. Ook die afdaling speelt in zijn voordeel, zijn skills op dat vlak zijn veel beter dan die van mij. Vandaag is dan weer een koers die mij beter ligt dan Milaan-San Remo. Mathieu was vandaag ook nog erg goed hoor. Tot de laatste kilometers bleef hij kans maken op de overwinning.”

Wat heb je geleerd uit je vorige deelname in de Ronde van Vlaanderen?
“Eerst en vooral moeten de benen gewoon goed zijn op zo’n dag. Het belangrijkste wat ik echter mee heb genomen uit vorig jaar, is dat ik solo moet aankomen in Oudenaarde. Dat maakt het wel heel moeilijk, dus ik denk niet dat dit nog vaak gaat lukken. Daarom zal ik ook echt genieten van deze overwinning.”

Wat met Parijs-Roubaix? Waarom zou je in deze vorm die wedstrijd niet rijden volgende week?
“Je kan die wedstrijd niet vergelijken met deze koersen. Ik heb Parijs-Roubaix eens gedaan als junior en ik kan me niet inbeelden hoe zwaar het dan wel niet moet zijn als elite. Je ervaart een totaal andere manier van pijn. Het lijden op de kasseien is echt pijnlijk. Als je klimt op kasseien, is dat toch anders.”

“Om die wedstrijd te winnen, moet ik ook nog wat kilo’s aankomen. Het gaat lastig worden. Momenteel denk ik dat ik nog te licht ben. Laten we Roubaix dus bewaren voor de toekomst.”

Pogacar in Oudenaarde – foto: Cor Vos