Tadej Pogacar heeft zijn derde ritzege in de Ruta del Sol binnen. De Sloveen was op een pittige aankomst in Inznájar te sterk voor Enric Mas, die als tweede eindigde. De derde plaats ging naar Lorenzo Rota.

De vierde etappe van de Ruta del Sol begon pittig en eindigde pittig. In het tweede deel van de rit lagen de Cerro de San Cristobal (2,8 km aan 6,6%), Alto de El Jaramillo (4,8 km aan 7,3%), El Higuerai (2,6 km aan 6,6%) en Fuentes de Cesna (4,3 km aan 4,7%). Na die laatste klim ging het bijna tien kilometer bergafwaarts, maar in de ultieme slotfase volgden nog twee venijnige puisten. Eerst ging het 900 meter aan 5,8% omhoog, daarna 700 meter aan 12%.

Gevecht voor de vlucht van de dag
In het eerste deel van de etappe was de Puerto de Algámites (5,8 km aan 3,1%) het voornaamste obstakel. Hier zagen we verschillende uitvalspogingen, maar een vroege vlucht kwam nog niet tot stand op deze helling. Dat gebeurde evenmin in de daaropvolgende kilometers. Een groepje met onder meer Matej Mohoric, Omar Fraile en Hugo Houle reed even voor het peloton uit, maar ook zij kregen niet de zegen. Later slaagden achttien renners – onder wie Tim Wellens, Jack Haig en Jhonathan Narvaéz – er eveneens niet in om weg te komen.

Met nog een kleine honderd kilometer te gaan, was het dan toch raak. Edvald Boasson Hagen (TotalEnergies), Matteo Sobrero (Jayco AlUla), Ruben Gueirreiro, Gonzalo Serrano (Movistar), Dion Smith (Intermarché-Circus-Wanty), Edoardo Zambanini (Bahrain Victorious), Pavel Sivakov (INEOS Grenadiers), Lionel Taminiaux (Alpecin-Deceuninck), Jefferson Alveiro Cepeda (Caja Rural – Seguros RGA) en Nederlands kampioen Pascal Eenkhoorn (Lotto Dstny) vormden de uiteindelijke kopgroep.

Het was koers in de openingsfase! – foto: Cor Vos

Sivakov (eventjes) virtueel leider
Sivakov was de bestgeklasseerde renner vooraan. Hij stond aan het begin van de etappe op twee minuten en 52 seconden van leider Tadej Pogacar, maar was op een zeker moment de virtuele leider. Aan de voet van de Cerro de San Cristobal lagen de vluchters namelijk drie minuten voor op het peloton, waar UAE Emirates het tempo bepaalde.

Op deze Cerro de San Cristobal dunde de kopgroep een eerste keer uit. We hielden vooraan zes renners over: Eenkhoorn, Guirreiro, Sobrero, Cepeda, Hagen en Sivakov, die ook nog zes bonificatieseconden meesnoepte bij een tussensprint. Veel zou dat echter niet uitmaken: door het werk van UAE Emirates was de voorsprong met nog dertig kilometer te gaan al gezakt tot onder de minuut.

Eenkhoorn in de kopgroep – foto: Cor Vos

Pogacar geeft er een lap op
Wellicht ging het Sivakov niet snel genoeg, want op de Alto de El Jaramillo ging hij er alleen vandoor. Cepeda keerde later nog even terug, maar met nog zo’n twintig kilometer te gaan, op El Higuerai, ging de Ecuadoriaan definitief overboord. Hij begon als enige koploper – met een marge van een halve minuut – aan de klim naar Fuentes de Cesna.

Op die beklimming zagen we Jack Haig enkele speldenprikken uitdelen in het uitgedunde peloton. De eerste twee keer reageerde Pogacar, maar daarna leek hij zich koest te houden. Dat duurde echter niet lang, want plots versnelde de Sloveen op indrukwekkende wijze van achteruit. Enkel Enric Mas was in staat om te reageren. De twee ging op en over Sivakov en kwamen samen boven. Met iets meer dan tien seconden begonnen ze aan de afdaling.

Mas versus Pogacar
De achtervolgende groep hield het duo in zicht en met nog drie kilometer te gaan, kon Matej Mohoric als eerste terugkeren. De rest van de groep maakte ook bijna de aansluiting, toen Carlos Rodríguez een bocht miste. De Spaans kampioen kwam goed weg en was snel weer onderweg. Ondertussen hadden Pogacar en Mas wel weer een bres geslagen. Mikel Landa, Lorenzo Rota en Andreas Kron konden de sprong nog maken voorafgaande aan de slotkilometer.

In die laatste kilometer waren het opnieuw Pogacar en Mas die het uitvochten. Mas ging als eerste aan, maar hij kreeg de tweevoudig Tourwinnaar er niet af. De Sloveen had in de laatste honderden meters nog wat over en wist zijn concurrent te breken.

Pogacar zag dat het goed was – foto: Cor Vos