Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Voorbeschouwing: GP de Montréal 2023 – Nu wel een strijd tussen de puncheurs?
De Canadese WorldTour-koersen in Québec en Montréal zijn normaal twee belangrijke ijkpunten richting de wereldkampioenschappen wielrennen, nu staan deze wedstrijden vooral op zichzelf. Dit doet gelukkig weinig af aan de allure van – in dit geval – de Grand Prix Cycliste de Montréal. WielerFlits wikt en weegt de kansen van de favorieten!
De nieuwe edtie van RIDE Magazine is nu verkrijgbaar! Onze nieuwe 188 pagina’s dikke voorjaars-editie staat vol met schitterende wielerverhalen over o.a. Mathieu van der Poel, Lotte Kopecky, Demi Vollering, Sepp Kuss en Matej Mohoric. Verzeker je van jouw exemplaar en bestel hem nu online voor slechts € 9,95. Wil je RIDE extra voordelig ontvangen? Neem dan nu een abonnement en ontvang 20% korting!Historie
Montréal en topsport: we kunnen er een boek over schrijven. De Canadese stad heeft al voor de geboorte van de Grand Prix Cycliste de Montréal een rijkgevulde sporthistorie. De wielerfans denken dan meteen aan de wereldkampioenschappen wielrennen in 1974, het jaar dat Eddy Merckx naar zijn derde en laatste regenboogtrui reed, maar Montréal was in 1976 natuurlijk ook gaststad van de Olympische Zomerspelen. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de jaarlijkse F1-autoraces en de nieuwe WK-plannen.
En daar bleef het dus niet bij, met dank aan de UCI. De internationale wielerunie kwam in zijn streven naar verdere mondialisering van de wielersport uit op Canada, en het toevoegen van wielerwedstrijden op het hoogste niveau in Québec en Montréal. In 2010 was het dan eindelijk zover: in dat jaar stond de eerste editie van de GP de Montréal op de kalender. Robert Gesink was destijds op overtuigende wijze de eerste winnaar in Montréal, door solo naar de zege te vlammen.
Robert Gesink won in 2010 de allereerste editie van de GP de Montréal – foto: Cor Vos
Het bleek een schot in de roos, die eerste editie van GP de Montréal, en tegenwoordig is de combinatie Québec-Montréal zeer gewaardeerd onder klassiekerspecialisten. Voor eendagscoureurs is het een hoogtepunt in het najaar, en normaal (maar dus niet dit jaar) ook een ijkpunt richting de wereldkampioenschappen. “Het zijn twee wedstrijden die de mannen van de jongens scheiden. Een niet-prof houdt het hier niet langer dan vijf rondjes vol”, aldus koersdirecteur Charly Mottet.
De Franse ex-prof, die in zijn carrière onder meer de Ronde van Lombardije, Ronde van Romandië, het Kampioenschap van Zürich en liefst drie keer het Critérium du Dauphiné wist te winnen, heeft gelijk. Winnen in de Grand Prix Cycliste de Montréal, dat is niet iedereen gegeven. Dat Montréal een koers is voor klimmers, heuvelspecialisten en puncheurs, blijkt uit de erelijst. Denk aan Peter Sagan, Tim Wellens, Greg Van Avermaet en Michael Matthews.
In de eerste jaren wist geen renner zijn winst te prolongeren, maar Simon Gerrans werd in 2014 wel de eerste coureur die in één seizoen zowel Québec als Montréal op zijn naam schreef. Vier jaar later wist ook zijn landgenoot Michael Matthews de ‘dubbel’ te realiseren. Maar er was tot dat moment nog niemand die twee keer wist te winnen in Montréal, maar daar kwam in 2019 verandering in. Greg Van Avermaet zette zijn naam in 2019 voor een tweede keer op de erelijst.
Peter Sagan was de sterkste in 2013 - foto: Cor Vos
Greg Van Avermaet boekte zijn eerste zege in 2016 - foto: Cor Vos
Michael Matthews staat ook op de erelijst - foto: Cor Vos
De Belg, die aankomende zondag voor de allerlaatste keer aan de start zal verschijnen van ‘zijn’ Grand Prix Cycliste de Montréal, moest vervolgens drie jaar wachten op een opvolger. In 2020 en 2021 gooide de coronacrisis namelijk roet in het eten, vanwege reisbeperkingen, quarantaineverplichtingen en andere logistieke problemen. Deze problemen waren in 2022 echter weer van de baan, en dus zag het aanwezige wielerpubliek hoe Tadej Pogacar zich tot opvolger van Van Avermaet wist te kronen. Maar over de winst van de Sloveen, komen we nog te spreken.
Laatste winnaars Grand Prix Cycliste de Montréal
2022: 
Tadej Pogacar
2021: Niet verreden vanwege coronacrisis
2020: Niet verreden vanwege coronacrisis
2019: 
Greg Van Avermaet
2018: 
Michael Matthews
2017: 
Diego Ulissi
2016: Greg Van Avermaet
2015: Tim Wellens
2014: Simon Gerrans
2013: 
Peter Sagan
Laatste editie
Voor de start van de GP de Montréal 2022 waren de meeste ogen gericht op Tadej Pogacar en Wout van Aert en de twee wereldtoppers zouden elkaar ook tegenkomen in de finale. Maar voor de koers echt losbarstte op het lokale circuit in Montréal, maakte een kopgroep van zes renners het mooie weer. Florian Vermeersch (Lotto Soudal), Antoine Duchesne (Groupama-FDJ), Théo Delacroix (Intermarché-Wanty-Gobert), Eddy Finé (Cofidis), Andreas Leknessund (Team DSM) en Antonio Nibali (Astana Qazaqstan) reden een maximale voorsprong bijeen van goed zes minuten.
Vermeersch en co. hadden echter nooit uitzicht op de overwinning, al deed Leknessund nog zijn best om uit de greep te blijven van de grote kanonnen. De Noor ging op een gegeven moment solo verder, maar werd met nog 24 kilometer te gaan bijgehaald door een al flink uitgedund peloton. Door het strakke tempo van de mannen van UAE Emirates en Jumbo-Visma vond er al snel een eerste schifting plaats, en gingen de mindere renners onherroepelijk overboord.
De elitegroep met Van Aert en Pogacar – foto: Raymond Kerckhoffs
Met het inrekenen van Leknessund begon ook de echte finale. Simone Velasco (Astana Qazaqstan) en Frederik Wandahl (BORA-hansgrohe) gooiden de knuppel in het hoenderhoek en liepen een veertigtal seconden uit op de achtervolgende groep, en begonnen met deze voorgift aan de slotronde. Daniel Felipe Martínez opende daarachter de finale op de Côte Camillien-Houde. Zijn versnelling werd gevolgd door Tadej Pogačar, die in een ruk naar de kop reed met Van Aert en Andrea Bagioli in zijn wiel.
Op een daaropvolgende helling trok Adam Yates vervolgens door en dit bleek bijna funest voor de winstkansen van Van Aert. De Belgische topfavoriet kraakte, maar kon op de top toch aansluiten bij een groepje met Yates, Pogačar, Bagioli en David Gaudu. Deze vijf kleppers wisten een gat te slaan van meer dan 30 seconden, omdat er vanuit de achtervolgende groep goed afstopwerk verricht werd, en mochten uiteindelijk gaan sprinten voor de overwinning.
Niet Van Aert, maar Pogacar sprint naar de zege in Montréal – foto: Cor Vos
Van Aert werd in de laatste kilometer, vlak voor de eindsprint, de kop op gedwongen. Op de hellende aankomststrook leek de kopman van Jumbo-Visma in het voordeel, maar dat was buiten Pogacar gerekend. Gaudu ging als eerste de sprint aan, maar werd al snel gepasseerd door de Sloveen, met in zijn wiel Van Aert. Die laatste zat in de ideale positie om Pogacar nog te remonteren, maar er bleek geen kruid gewassen tegen de tweevoudige Tourwinnaar. Met een machtige sprint verwees hij Van Aert en Bagioli naar de meest ondankbare ereplaatsen.
Uitslag Grand Prix Cycliste de Montréal 2022
1. Tadej Pogacar (UAE Emirates) in 5u59m38s
2. Wout van Aert (Jumbo-Visma) z.t.
3. Andrea Bagioli (Quick-Step Alpha Vinyl) z.t.
4. 
Adam Yates (INEOS Grenadiers) z.t.
5. 
David Gaudu (Groupama-FDJ) z.t.
Parcours
De Grand Prix Cycliste de Montréal is een omloop door de Canadese stad Montréal met daarin enkele hellingen. Maar liefst achttien keer moeten de renners de inmiddels bekende omloop van 12,3 kilometer afleggen met daarin 269 hoogtemeters. Dat zorgt voor een totaal van 221,4 kilometer, met bij elkaar 4.842 hoogtemeters. Pittige kost, die conclusie kunnen we wel trekken na een eerste blik op het parcours.
Kort na de passage aan start-finish loopt de weg omhoog op de Côte Camillien-Houde (1,8 km aan 8%) in het Parc du Mont-Royal, gevolgd door een bijna twee kilometer lange afdaling over brede wegen. Als de omloop bijna zes kilometer onderweg is, moet er op de Côte de Polytechnique (780 meter aan 6%) weer worden geklommen. Op deze klim loopt het wegdek over 200 meter bovendien aan 11% op.
Wat volgt is een korte afdaling over een hobbelig wegdek, waarna vaart gemaakt wordt richting de korte Pagnuelo (535 meter aan 7,5%). De top van deze heuvel ligt een kleine drie kilometer voor de finish. De finale speelt zich af op Avenue du Parc, waar ook werd gestart. Eerst wordt de straat afgedaald, waarna aan de overzijde terug moet worden geklommen naar de aankomststreep. De laatste 560 meter lopen aan een gemiddeld stijgingspercentage van 4%.
Zondag 10 september, GP de Montréal: Montréal – Montréal (221,4 km)
Start: 
10.00 uur / 
16.00 uur
Finish: tussen 16.30 en 16.45 uur / tussen 22.30 en 22.45 uur
Favorieten
De Canadese wedstrijden in Québec en Montréal zijn normaal gesproken twee belangrijke evenementen richting de wereldkampioenschappen wielrennen, maar dit jaar is alles anders. Nu het WK al is verreden, staat de GP de Montréal nu wat meer op zichzelf. Dat is ook wel te zien aan de deelnemerslijst. Er staan nog altijd genoeg toppers aan het vertrek, maar de écht grote kanonnen in dit werk – denk aan Mathieu van der Poel, Wout van Aert en Tadej Pogacar – zijn er niet bij.
Dit mag de pret echter niet drukken en het zorgt misschien ook wel voor een verrassend koersverloop, in de wetenschap dat er geen echte topfavoriet is. Veel renners zullen zich met andere woorden goede kansen toedichten. Neem nu Valentin Madouas, de Franse kampioen van Groupama-FDJ. De 27-jarige heuvelspecialist steekt momenteel in een zeer goede conditie, wat in de Bretagne-Classic resulteerde in een prachtige overwinning voor eigen volk. Madouas zal zijn goede vorm maar wat graag willen doortrekken en krijgt in Montréal een parcours op maat voorgeschoteld.
Valentin Madouas – foto: Cor Vos
Madouas zal dan eerst wel ‘even’ moeten afrekenen met het ijzersterke blok van UAE Emirates. De formatie uit het Midden-Oosten brengt met Marc Hirschi, Adam Yates, Tim Wellens én Diego Ulissi vier kanshebbers aan het vertrek. Yates was vorig jaar al een van de hoofdrolspelers in Montréal, maar eindigde na een aanvallende koers net naast het podium. Hirschi liet zich afgelopen zondag dan weer nadrukkelijk zien met een zesde plaats in de Bretagne Classic. Wellens won dan weer de Renewi Tour en was in het verleden – net als Ulissi – als eens de sterkste in Montréal. Met deze kleppers aan boord, kan UAE Emirates het over een aanvallende boeg gooien.
AG2R Citroën zal met Benoît Cosnefroy, Ben O’Connor en de afscheidnemende Greg Van Avermaet ook op de aanval mikken. Cosnefroy was vorig jaar nog de sterkste in de GP de Québec en zal dit jaar maar wat graag de dubbel willen realiseren. Winnen in Montréal, dat deed Van Avermaet al twee keer in zijn carrière. Het is sowieso wel goed om even stil te staan bij zijn resultaten in de Canadese klassiekers, want die zijn ronduit indrukwekkend. Van Avermaet eindigde maar liefst zes(!) keer op het podium van de GP de Qúebec, maar wist ook zes keer bij de eerste tien te finishen in Montréal. Straffe kost!
Marc Hirschi en Diego Ulissi zijn twee belangrijke speerpunten namens UAE Emirates – foto: Cor Vos
Vanuit Belgisch oogpunt is het zeker uitkijken naar Van Avermaet, maar we schuiven ook graag Ilan Van Wilder naar voren als een van de kanshebbers op de overwinning. De renner van Soudal Quick-Step moest lang wachten op zijn eerste profoverwinning(en), maar afgelopen maand was het dan eindelijk raak in de Deutschland Tour. Van Wilder won niet alleen een rit, maar kroonde zich tevens tot eindwinnaar. Nu er een sportieve last van zijn schouders is gevallen, sluiten we niet uit dat hij blijft winnen. De 23-jarige renner heeft er de kwaliteiten voor: Van Wilder beschikt namelijk over een goede punch en sprint, vooral na een zware koers.
Een goede sprint, daar kan ook Alex Aranburu op terugvallen na een pittig koersverloop. De Baskische renner, uitkomend voor Movistar, liet dit al meerdere keren zien in eigen land, maar wacht nog altijd op die écht grote zege op WorldTour-niveau. Misschien dat hij in de GP de Montréal wel voor de doorbraak kan zorgen. De voorbije weken reed hij al naar ereplaatsen in de Clásica San Sebastián (zevende), Deutschland Tour (vijfde) en de Bretagne-Classic, maar volgt nu ook die uitschieter? Binnen zijn ploeg Movistar is het tevens uitkijken naar Matteo Jorgenson, al is de Amerikaanse voorjaarsrevelatie pas net terug na een blessureperiode.
Ilan Van Wilder – foto: Cor Vos
Een renner die geen last heeft van fysieke ongemakken en blaakt van het vertrouwen is Matej Mohoric. De Sloveen is bijzonder goed uit de Tour de France gekomen en dit resulteerde de voorbije weken al in de eindoverwinning van de Ronde van Polen en ritwinst in de Renewi Tour. Mohoric lijkt de vermoeidheid van een pittig seizoen nog niet te voelen en dus schrijven we hem ook op voor de Canadese klassiekers. De koers in Montréal ligt de renner van Bahrain Victorious misschien niet honderd procent, gezien het vele klimwerk, maar een goede Mohoric moet toch zeker kunnen meestrijden om de zege.
Misschien komt Mohoric in de finale wel Michal Kwiatkowski tegen. De Pool is dit jaar – na een mindere periode vol blessureleed – weer opgebloeid in het tenue van INEOS Grenadiers. In de voorbije Tour de France maakte de oud-wereldkampioen nog indruk met onder meer een ritzege in de Alpen. Beschikt Kwiatkowski nu nog over zijn Tourbenen? Dat is afwachten, maar een goede Kwiatkowski heeft de kwaliteiten om te schitteren op een parcours als dat in Montréal. Je wint tijdens je carrière niet ‘zomaar’ Milaan-San Remo, de Clásica San Sebastián, twee keer Strade Bianche en tweemaal de Amstel Gold Race.
Er zijn al aardig wat renners de revue gepasseerd, maar de grootste favoriet rijdt misschien wel voor Lidl-Trek. We mogen Mattias Skjelmose wel bestempelen als een van de revelaties van 2023. De Deense klassiekerspecialist kan terugkijken op een uiterst succesvol seizoen, met zijn eindzege in de Ronde van Zwitserland en een tweede plek in de Waalse Pijl als sportieve uitschieters. En Skjelmose is zeker nog niet uitgefietst, want afgelopen zondag won hij nog op indrukwekkende wijze de Maryland Cycling Classic, door zijn concurrenten op meer dan twee minuten te fietsen. Schrijf hem dus maar op voor de GP de Montréal!
Mattias Skjelmose – foto: Cor Vos
Over een indrukwekkende erelijst gesproken: Julian Alaphilippe is de grootste naam aan de start, als we kijken naar zijn palmares. Alleen: met een erelijst alleen win je geen wielerkoersen. De Fransman van Soudal Quick-Step toont nog altijd veel goede wil, maar is toch niet meer de renner van weleer. Vroeger speelde Alaphilippe bergop met de tegenstand, tegenwoordig is het de tweevoudig wereldkampioen die afziet als andere renners doortrekken. De vraag is of de dubbele wereldkampioen in de GP de Montréal nog iets van zijn oude klasse kan etaleren. Het is misschien ijdele hoop, maar het is en blijft Julian Alaphilippe.
Verder kijken we uit naar de verrichtingen van Ben Healy. De Ier van EF Education-EasyPost wist zich in het voorjaar te ontpoppen tot een van de revelaties in het klassieke werk, maar na zijn ritzege in de Giro d’Italia werd het allemaal wat minder. Kan hij zich in de Canadese klassiekers weer eens echt onderscheiden? Het is dan wel te hopen dat hij geen last heeft van zijn val in de Bretagne-Classic. We noteren dan ook meteen de naam van zijn ploeggenoot Magnus Cort. De Deense allrounder – die volgend jaar zal uitkomen voor Uno-X – is moeilijk te peilen, maar is op een goede dag tot veel in staat.
Wat mogen we na zijn zege in Québec verwachten van Arnaud De Lie? – foto: Cor Vos
Intermarché-Circus-Wanty rekent dan weer op Biniam Girmay, die niet in de beste fase van zijn carrière zit, terwijl Bahrain Victorious met Pello Bilbao nog een tweede topper kan uitspelen. Jumbo-Visma trekt met Christophe Laporte en Tiesj Benoot als kopmannen naar Montréal. Arnaud De Lie en Maxim Van Gils zijn dan weer de speerpunten van Lotto Dstny. Van Gils verwachten we zeker op dit parcours, voor De Lie lijkt het toch echt wat te zwaar. De Belg won vrijdag echter wel op een imponerende wijze de GP de Québec en sluit een goede klassering zelf toch niet helemaal uit. “Je weet het nooit in de koers. Ik ben in vorm en misschien is er iets mogelijk.”
INEOS Grenadiers rekent overigens niet alleen op Kwiatkowski, maar ook op de vertrekkende klimmers Daniel Felipe Martínez en Pavel Sivakov. Let eveneens op Simon Yates en oud-winnaar Michael Matthews (al derde in Québec) namens Jayco AlUla, maar ook op thuisrijder Hugo Houle en Corbin Strong bij Israel-Premier Tech. Die laatste won vrijdag bijna de GP de Québec, maar werd nog overvleugeld door een ijzersterke De Lie. De Israëlische ploeg heeft – met Michael Woods en Derek Gee – nog twee sterke Canadezen in de selectie, die maar wat graag willen schitteren voor eigen volk.
Verder noteren we de namen van Brandon McNulty (UAE Emirates), Alberto Bettiol, Neilson Powless (EF Education-EasyPost), Frederik Wandahl, Jai Hindley (BORA-hansgrohe), Toms Skujiņš (Lidl-Trek), Mauro Schmid (Soudal Quick-Step), Quinten Hermans (Alpecin-Deceuninck), Lorenzo Rota (Intermarché-Circus-Wanty), Italiaans kampioen Simone Velasco (Astana Qazaqstan), Clément Champoussin, Warren Barguil (Arkéa-Samsic), Axel Zingle, Victor Lafay, Guillaume Martin (Cofidis), Kevin Vermaerke (Team dsm-firmenich) en Alexander Kamp (Tudor Pro Cycling).
Wat kan Michael Woods voor eigen volk? – foto: Cor Vos
Favorieten volgens WielerFlits
**** Mattias Skjelmose
*** Valentin Madouas, Marc Hirschi
** Ilan Van Wilder, Tim Wellens, Matej Mohoric
* Adam Yates, Michael Matthews, Benoît Cosnefroy, Pello Bilbao
Website organisatie
Deelnemerslijst
Weer en TV
De voorbije week was het in Montréal en omstreken zeer warm met temperaturen boven de dertig graden Celsius, maar zondag is het een stuk koeler met maximale tempetaturen van 21 à 22 graden. Het lijkt ook niet droog te blijven tijdens de koers: er zijn namelijk regenbuien op komst. De wind zal zondag geen rol van betekenis spelen.
De Grand Prix Cycliste de Montréal is ook dit jaar weer live te volgen via Eurosport. Op haar online kanalen begint de uitzending al om 16.00 uur en vanaf 18.15 uur is de wedstrijd ook te zien op Eurosport 2. Voor meer informatie kun je altijd terecht in onze tv-gids Wielrennen op TV.
Om te reageren moet je ingelogd zijn.