Koen Middendorp

• vrijdag 9 september 2022 om 17:30

De Canadese WorldTour-klassiekers in Québec en Montréal zijn na drie jaar terug van weggeweest! We beginnen aankomende vrijdag met de elfde editie van de Grand Prix Cycliste de Québec, ook wel de GP Québec genoemd. Met kleppers als Wout van Aert, Tadej Pogačar, Michael Matthews en Biniam Girmay aan de start, belooft het een spetterende editie te worden. WielerFlits blikt vooruit!

Historie

Voor de UCI was het toevoegen van wielerwedstrijden op het hoogste niveau in Canada, meer specifiek in Québec en Montréal, een verdere en vooral belangrijke stap in het streven naar mondialisering van de wielersport. De eerste editie van de Grand Prix Cycliste de Québec zag in 2010 het levenslicht. Met de toenmalige Franse wegkampioen Thomas Voeckler kreeg de organisatie een gedenkwaardige maar bovenal mooie eerste winnaar. Voeckler bleef na een sterke finale nipt uit de greep van de eerste achtervolgers. Edvald Boasson Hagen en Robert Gesink strandden op de plekken twee en drie.

Gilbert won in zijn wonderjaar 2011 ook de GP Québec – foto: Cor Vos

Tegenwoordig is de combinatie Québec-Montréal een vast gegeven in het peloton, als we de coronapandemie even buiten beschouwing laten, en is het voor veel renners een ideale voorbereiding op het WK wielrennen. Ook dit jaar vormt de combi weer een ideale opmaat naar de mondiale titelstrijd in het Australische Wollongong, maar daar komen we nog over te spreken. De toppers vonden al snel hun weg naar Canada en in 2011 ging de zege in Québec naar Philippe Gilbert, die in zijn wonderjaar ook kwam huishouden aan de andere kant van de plas. De Belgische veelwinnaar bleef na een felle strijd Gesink voor.

De naam van Robert Gesink is nu al twee keer voorbijgekomen in deze voorbeschouwing. De Nederlander heeft een bijzondere band met de Canadese klassiekers, niet in de eerste plaats omdat hij er vele successen wist te boeken. In 2010 en 2011 stond hij dus al op het podium van de GP Québec, maar wel op het verkeerde treetje. In 2013 stonden de sterren wél goed voor de Nederlandse klimmer en bleef hij met een langgerekte en machtige sprint Arthur Vichot, Greg Van Avermaet en Peter Sagan voor. Het was ook meteen de laatste keer dat de Varssevelder op het podium stond van de GP Québec.

Robert Gesink schreeuwt het uit: hij wint de GP Québec – foto: Cor Vos

Bij het afstruinen van de erelijst, valt op dat Simon Gerrans, Peter Sagan en Michael Matthews deze koers twee keer wisten te winnen. Gerrans deed dit in 2012 en 2014. De pijlsnelle klassiekerspecialist uit Australiër was in 2012 te snel voor Greg Van Avermaet en Rui Costa, in 2014 versloeg hij Tom Dumoulin en Ramunas Navardauskas in de sprint. Sagan won de wedstrijd twee keer als wereldkampioen. In 2016 verwees hij Van Avermaet en Anthony Roux naar de meest ondankbare ereplaatsen en een jaar na zijn eerste zege wist hij Van Avermaet andermaal een hak te zetten.

Matthews won dan weer de laatste twee edities van de GP Québec, telkens door in een sprint af te rekenen met zijn naaste rivalen. De Australiër is ook dit jaar weer van de partij en kan met een derde zege alleen recordhouder worden. Matthews is niet de enige die vrijdag een stukje wielergeschiedenis kan schrijven: ook Sagan maakt kans op een derde zege. De vraag is alleen of de Slowaak nog over de vorm beschikt om ook écht een serieuze gooi te doen naar winst.

Laatste winnaars Grand Prix Cycliste de Québec
2021: Niet verreden wegens de coronacrisis
2020: Niet verreden wegens de coronacrisis
2019: Michael Matthews
2018: Michael Matthews
2017: Peter Sagan
2016: Peter Sagan
2015: Rigoberto Urán
2014: Simon Gerrans
2013: Robert Gesink
2012: Simon Gerrans

Vorige editie

In 2019, de laatste keer dat de GP Québec werd verreden, maakte een kopgroep van zes aanvankelijk het mooie weer. Daarbij zaten met Julien Bernard (Trek-Segafredo) en Lluís Mas (Movistar) twee WorldTour-renners. Zij kregen Guy Sagiv (Israel Cycling Academy), Gavin Mannion (Rally UHC), Evan Burtink en Adam Roberge (Canadese selectie) mee in de aanval. In het peloton waren het BORA-hansgrohe, CCC, Team DSM en Bahrain Merida, de ploegen van Peter Sagan, Greg Van Avermaet, Michael Matthews en Sonny Colbrelli, die de controle hadden.

De maximale voorsprong van de zes vluchters bedroeg op een gegeven moment acht minuten, maar van paniek was geen sprake. Op 65 kilometer van het einde kwam er wat beweging in het peloton. Onder meer Vincenzo Nibali toonde zich in de afdaling op het parcours door Québec. Geen van die aanvallen kreeg echter de ruimte, maar de voorsprong van de koplopers dook hierdoor wel snel onder de twee minuten.

Er stond geen maat op Michael Matthews in de sprint – foto: Cor Vos

Veertig kilometer voor het einde vond Mas het peloton te dichtbij komen en dus besloot hij aan de boom te schudden, waarna hij samen met Mannion overbleef aan kop van de koers. Het bleek een laatste stuiptrekking van Mas, die niet veel later bij de lurven werd gegrepen, en ook de Amerikaan Mannion werd op 26 kilometer van de streep ingerekend door het peloton. Vervolgens waren het Team Sunweb en Team Ineos die het tempo hoog hielden bij het ingaan van de laatste twee rondes.

Stan Dewulf probeerde het daarna op de voorlaatste klim van de korte maar steile Côte de la Potasse. De Belg sloeg een gaatje, maar werd nog voor de slotronde begon weer gegrepen. De ene aanval volgde de andere op, met onder meer Michał Kwiatkowski, (andermaal) Nibali en Nathan Earle in het offensief, maar ook die aanvallen werden vakkundig onschadelijk gemaakt.

Op de Côte de la Montagne trok Dries Devenyns vervolgens vol door in dienst van zijn kopman Julian Alaphilippe. Hij trok het peloton daarmee op een lint in de lastige slotfase. Op twee kilometer van de finish ging de Fransman zelf aan op de laatste passage van de Côte de la Potasse. Hij kreeg Peter Sagan, Greg Van Avermaet, Diego Ulissi en Jack Haig met zich mee. De vijf toppers sloegen een gat, maar keken in de slotkilometer vooral naar elkaar.

Matthews geniet overduidelijk op het podium – foto: Cor Vos

Door het gepoker vooraan konden de achtervolgers in het zicht van de haven terugkeren. Alaphilippe besloot in de sprint als eerste aan te zetten, maar het was de opkomende Michael Matthews die met een ferme versnelling de rest voorbijstak. Sagan en Van Avermaet doken nog in het kielzog van Bling, maar die kon al vroeg binnen met juichen. En wist zichzelf zo op te volgen als winnaar van de GP Québec.

Uitslag Grand Prix Cycliste de Québec 2019
1. Michael Matthews (Team Sunweb) in 5u13m01s
2. Peter Sagan (BORA-hansgrohe) z.t.
3. Greg Van Avermaet (CCC Team) z.t.
4. Diego Ulissi (UAE Emirates) z.t.
5. Jasper Stuyven (Trek-Segafredo) z.t.

Parcours

De Canadese organisatie is dus terug op de kalender en houdt vast aan zijn beproefde recept in Québec, want het traject van dit jaar is identiek aan dat van 2019. Zestien rondes van 12,6 kilometers, goed voor een afstand van 201,6 kilometer met daarin bijna 3.000 hoogtemeters.

Na de start op de Grande Allée Ouest gaat het eerste gedeelte van de wedstrijd door het stadspark Parc de Champs-de-Bataille. Deze fase is nog relatief vlak, maar na vier kilometer gaat het in dalende lijn richting de oever van de Saint Lawrence-rivier. Via de Boulevard de Champlain zet het peloton opnieuw koers richting het stadshart.

Wanneer het parcours daar van het water wegdraait, volgen er in het historische centrum drie lastige kilometers met kronkelende wegen die voortdurend op en af gaan. Na negen kilometer vormt de Côte de la Montagne een 375 meter lange venijnige puist, waarop het stijgingspercentage oploopt tot 13%. Het peloton rijdt in deze fase kort over de stadswallen, met uitzicht op de haven.

Tijdens de beklimming van de Côte de la Potasse (420 meter aan 9%) gaat het wegdek opnieuw omhoog. Na een korte afdaling passeren de renners het stadhuis en volgt met de Montée de la Fabrique (190 meter aan 7%) een nieuwe hindernis. Na het ronden van de top rijdt het peloton langs het karakteristieke Château Frontenac, een grand hotel met de uitstraling van een kasteel.

Hierna gaat het in oplopende lijn richting de finish. De slotkilometer op de Grande Allée kent een gemiddeld stijgingspercentage van 4 procent en nodigt uit tot een onvervalste machtssprint.

Vrijdag 9 september, Grand Prix Cycliste de Québec: Québec – Québec (201,6 km)
Start: 11.00 uur / 17.00 uur
Finish: tussen 16.15 en 16.30 uur / tussen 22.15 en 22.30 uur

Favorieten

Heel wat WK-gangers kiezen ervoor om de Canadese klassiekers in Québec en Montréal te betwisten in aanloop naar de mondiale titelstrijd in Wollongong, Australië. Het is de reden dat we onder meer Wout van Aert, Biniam Girmay en Tadej Pogačar aan de start mogen verwachten. Verder is de Grand Prix de Qúebec een belangrijke koers voor ploegen die strijden tegen degradatie uit de WorldTour: denk aan Lotto Soudal, Israel-Premier Tech en EF Education-EasyPost. Aan de streep in Québec liggen weer de nodige UCI-punten voor het oprapen, die voor veel ploegen schaars zijn.

In deze voorbeschouwing kijken we echter vooral naar de favorieten voor de overwinning. We hoeven niet lang naar de deelnemerslijst te kijken om de grootste kanshebber aan te duiden. Met Wout van Aert staat er namelijk een absolute topfavoriet aan het vertrek, vrijdag in Québec. De Belg is na een uiterst succesvol maar ook veeleisend seizoen nog altijd niet uitgeblust. De alleskunner van Jumbo-Visma nam na een gedenkwaardige Tour een broodnodige rustperiode, maar wist de competitie te hervatten met een tweede plaats in de BEMER Cyclassics en pakte in de Bretagne Classic de draad weer helemaal op.

Wout van Aert – foto: Cor Vos

De manier waarop Van Aert rondreed in Bretagne, was ronduit indrukwekkend. De 27-jarige coureur moest in de finale als topfavoriet het nodige vuile werk opknappen, liet zich verder ook niet onbetuigd tijdens de koers, maar won vervolgens doodleuk de sprint van een uitgedunde elitegroep. Van Aert lijkt met andere woorden nu al klaar voor het WK en zal in Canada zijn vorm en vertrouwen nog wat verder willen opkrikken. Het parcours in Québec ligt hem als gegoten, met meerdere korte maar bovenal steile klimmetjes als mogelijke breekpunten in koers en een finish die stevig omhoog loopt. Spek naar de bek van Van Aert.

Mocht Van Aert het om de een of andere reden niet kunnen afronden, dan heeft Jumbo-Visma met de sterke en snelle Christophe Laporte nog een tweede troef achter de hand. De Fransman is bezig aan een uitmuntend seizoen, vaak in dienst van anderen maar af en toe ook voor zichzelf, en won nog niet zo lang geleden de Ronde van Denemarken.

Michael Matthews – foto: Cor Vos

Wie goed naar de laatste edities van de Grand Prix Québec heeft gekeken, ziet dat de koers vaak werd beslist na een sprint met een uitgedunde (elite)groep. En dat Michael Matthews wel erg vaak op het podium stond. De rappe Australiër van BikeExchange-Jayco heeft een speciale band met de Canadese klassiekers en de GP Québec in het bijzonder. Matthews is namelijk een tweevoudig winnaar van deze koers: zowel in 2018 als in 2019 snelde hij naar de overwinning. Verder eindigde hij in 2015 (tweede achter de ontsnapte Rigoberto Urán) en 2017 (derde na toenmalig wereldkampioen Peter Sagan en Greg Van Avermaet) bij de eerste drie.

Het maakt van Matthews bijna automatisch een van de topfavorieten voor de zege in 2022, al is het wel de vraag hoe goed Bling zich op dit moment voelt. In de voorbije koersen kwam hij namelijk niet in het stuk voor: een DNF in de Clásica San Sebastián, 27ste in de Bretagne Classic en 23ste in de Maryland Cycling Classic. Dat geeft toch te denken over zijn fysieke staat van paraatheid. Binnen de ploeg van BikeExchange-Jayco is het eventueel ook uitkijken naar Nick Schultz. Waarom? De 27-jarige Aussie is bezig aan een uitstekend seizoen, beschikt over de nodige explosiviteit bergop en is zeker niet traag na een zware koers.

Biniam Girmay – foto: Cor Vos

Wie ook niet traag is na een lastige wedstrijd, is Biniam Girmay. Wat heet, de nog altijd maar 22-jarige Eritreeër won dit jaar Gent-Wevelgem en een etappe in de Giro d’Italia door in een sprint af te rekenen met Christophe Laporte en Mathieu van der Poel. Dat zijn toch niet de minsten als het aankomt op sprinten.  De voor Intermarché-Wanty-Gobert uitkomende Girmay hoopt ook in Québec zijn snelle benen uit te spelen. De rappe man, die tevens in volle voorbereiding is op het WK, hoeft normaal ook geen schrik te hebben van het lastige parcours. De vele korte klimmetjes moeten hem – als springveer – perfect liggen.

Matthews stond in zijn loopbaan al vier keer op het podium van de GP Québec, maar er is één renner in het peloton die nóg beter doet. Greg Van Avermaet won dan wel nooit in Québec, de inmiddels 37-jarige Belg eindigde in acht eerdere deelnames maar liefst zes(!) keer bij de eerste drie. Om het nog straffer te maken: Van Avermaet finishte nog nooit buiten de top-10, want in 2014 en 2015 werd hij respectievelijk vijfde en tiende. Zijn overige uitslagen? derde in 2013 en 2019 en tweede in 2016, 2017 én 2018. Een duizelingwekkend rijtje en dus kunnen we Van Avermaet niet zomaar aan de kant schuiven.

Greg Van Avermaet – foto: Cor Vos

Van Avermaet lijkt – op basis van de voorbije weken – bovendien in de vorm te verkeren om opnieuw een rol van betekenis te spelen. Vijfde in de Tour de Wallonie, negende in het Circuit Franco-Belge, derde in de Tour du Limousin en vierde in een etappe in de Ronde van Duitsland: het is toch een indicatie dat het crescendo gaat met de olympische kampioen van Rio de Janeiro. Van Avermaet zal het kopmanschap wel moeten delen met Benoît Cosnefroy, toch ook een van de kanshebbers op de overwinning. Verder is het binnen het kamp van AG2R Citroën uitkijken naar Stan Dewulf, die onlangs nog werd geselecteerd voor het WK.

Over de vorm van Tadej Pogačar valt weinig zinnigs te zeggen. De Sloveen keerde afgelopen week in de Bretagne Classic terug in koers, maar eindigde ver in de achterhoede. Nu hoeft dit weinig te betekenen voor de GP Québec, aangezien Pogačar enorm goed is in het pieken naar bepaalde wedstrijden. De Sloveen hoopt eind september te schitteren op het WK, maar zal in aanloop daarnaartoe toch ook wat vertrouwen willen opdoen. Een goede prestatie in Québec kan de coureur van UAE Emirates een boost geven richting Wollongong. Over zijn kwaliteiten hoeven we niet te twijfelen: Pogačar beschikt over de wapens om te schitteren op Canadese bodem.

Tadej Pogačar – foto: Cor Vos

Of zal de tweevoudige Tourwinnaar als een soort bliksemafleider dienen voor de andere renners binnen zijn ploeg? UAE Emirates legt zeker niet al zijn eieren in het mandje van Pogačar, met ook Diego Ulissi, Davide Formolo, Rui Costa en Alessandro Covi aan het vertrek. Met name Ulissi presteerde in het verleden al erg goed in de Canadese klassiekers. Zijn uitslagen in Québec liegen er niet om: zesde in 2012, vijfde in 2015, zevende in 2016, elfde in 2017 en 2018 en vierde in 2019. Verder zijn we benieuwd naar het presteren van Covi: de talentvolle Italiaan is met zijn kwaliteiten zeker een renner om in de gaten te houden.

Voor Movistar staan de komende weken en koersen in het teken van het sprokkelen van zoveel mogelijk UCI-punten, om zo degradatie uit de WorldTour af te wenden. De gevallen Spaanse grootmacht is er veel aan gelegen om te scoren in Canada en dus trekt de formatie met een sterke selectie naar Québec. Met Alex Aranburu heeft Movistar een kandidaat-winnaar in de gelederen. De 26-jarige Baskische puncheur, die bovendien erg snel is aan de meet, is bezig aan een goede periode. Hij won enkele weken geleden nog de Tour du Limousin en werd twaalfde in de Bretagne Classic. Zijn ploeg rekent verder op Iván García, drie jaar geleden nog derde in de GP Montréal.

Wat kan Sagan, in 2016 en 2017 winnaar in Québec, nog? – foto: Cor Vos

Ook bij EF Education-EasyPost is de degradatiestress inmiddels voelbaar. De Amerikaanse formatie staat voorlopig op een veilige positie in de World Team-ranking, maar mag de komende weken zeker niet verslappen. In Québec rekent de ploeg van Jonathan Vaughters op onder meer Alberto Bettiol, Magnus Cort, Ruben Guerreiro en Neilson Powless. We kijken vooral uit naar het optreden van de zo onvoorspelbare Bettiol. De ongrijpbare Italiaan toonde in de voorbije Ronde van Duitsland zijn hoogvorm: zelfs in de koninginnenrit – gewonnen door topklimmer Adam Yates – hield hij knap stand.

Met de eerder genoemde Michael Matthews en Peter Sagan staan er vrijdag twee oud-winnaars aan de start van de GP Québec. Matthews behoort ook dit jaar weer bij de topfavorieten, Sagan is anno 2022 niet meer dan een outsider. De Slowaak van TotalEnergies, in 2016 en 2017 nog glansrijk triomfator in Québec, lijkt op dit moment niet goed genoeg om aanspraak te maken op de overwinning. Het is binnen zijn ploeg misschien nog wel meer uitkijken naar klassiekerspecialist Anthony Turgis, dit jaar al tweede in Milaan-San Remo en op het Frans wegkampioenschap en klimmer Pierre Latour.

Sep Vanmarcke (rechts) op het BK in Middelkerke – foto: Cor Vos

We zijn er nog niet: we hebben bijvoorbeeld nog niks gezegd over de kansen van Trek-Segafredo. De Amerikaanse formatie hoopt met Jasper Stuyven, Alexander Kamp en in mindere mate Tony Gallopin te scoren. Quick-Step-Alpha Vinyl komt niet met een échte kopman aan de start, maar is met Andrea Bagioli, Mauro Schmid, Mikkel Honoré en Mauri Vansevenant wel erg sterk in de breedte. BORA-hansgrohe heeft dan weer vertrouwen in rasaanvaller Ide Schelling en Patrick Konrad. Intermarché-Wanty-Gobert komt met Girmay aan het vertrek, maar rekent ook op Andrea Pasqualon en Georg Zimmermann.

Bahrain Victorious hoopt met Pello Bilbao, Jan Tratnik en Matej Mohorič een vuist te kunnen maken in de finale, terwijl de selectie van Team DSM wordt aangevoerd door Søren Kragh Andersen, Romain Bardet en Andreas Leknessund. De Franse klimmer David Gaudu is de vooruitgeschoven pion bij Groupama-FDJ en Warren Barguil is de grootste naam in de selectie van Arkéa-Samsic.

Lotto Soudal hoopt met Florian Vermeersch en Sylvain Moniquet zo veel mogelijk UCI-punten te vergaren. Israel-Premier Tech heeft eenzelfde doel voor ogen met Sep Vanmarcke, Giacomo Nizzolo en Jakob Fuglsang. Andere renners om in de gaten te houden, zijn Fabio Felline (Astana Qazaqstan), Guillaume Martin en Ion Izagirre (Cofidis) en Daniel Felipe Martínez en Adam Yates (INEOS Grenadiers).

	Wout VAN AERT
	Michael MATTHEWS, Biniam GIRMAY
	Alberto BETTIOL, Christophe LAPORTE
	Tadej POGAČAR, Benoît COSNEFROY, Diego ULISSI, Greg VAN AVERMAET

Website organisatie
Deelnemerslijst

Weer en TV

De renners hoeven zich vrijdag geen zorgen te maken over het weer. In Québec is het namelijk zomers warm met temperaturen van ruim 25 graden Celsius. Verder blijft het de hele koers droog en is er sprake van een zeer matige tot zwakke wind. De Grand Prix de Québec is vrijdag vanaf 16.30 uur live te volgen via de Eurosport Player en GCN+. Eurosport 2 schakelt om 19.45 uur in voor de finale.