Voorbeschouwing: Ronde van Romandië 2018
Na de afsluiter van het klassieke voorjaar met Luik-Bastenaken-Luik op zondag, staat er dinsdag alweer een nieuwe WorldTour-koers op de agenda. De Ronde van Romandië dient voor sommige renners nog als een laatste voorbereiding op de Giro d’Italia. Voor anderen begint hier de preparatie op de Tour de France. In zes dagen worden de mooiste stukjes van Franstalig Zwitserland aangedaan. Wie volgt Richie Porte op? WielerFlits blikt vooruit.
De Ronde van Romandië wordt dit jaar voor de 72e keer verreden. Op de erelijst prijken namen waar menig koers jaloers op kan zijn. Door de jaren heen hebben onder meer thuisrijders Ferdi Kübler en Hugo Koblet, Gino Bartali, Eddy Merckx, Joop Zoetemelk en Bernard Hinault victorie gekraaid. De eerste editie in 1947 kwam op naam van een Belg, Désiré Keteleer. Hij won de allereerste uitgave door latere winnaars Bartali en Kübler voor te blijven. Voor de Zwitser was het een jaar later wel raak, waarmee hij de eerste rijder uit Zwitserland was die de thuisronde wist te winnen. Ook Stephen Roche heeft de Ronde van Romandië op zijn palmares staan. Driemaal maar liefst, waarmee hij zich recordwinnaar mag noemen. Er zijn een aantal renners die tot twee keer toe de eindzege opeisten, waarvan Chris Froome nog de enige actieve renner is. Hij zal de Tour de Romandie dit jaar echter niet rijden.
Zwitserland is niet het land wat de meeste winnaars afvaardigt, die eer komt Italië toe met dertien eindzeges. Dit is er één meer dan Confederatio Helvetica. Beide landen moeten al wel weer een stukje terug in de tijd voor de laatste overwinning. Voor Zwitserland was dit Laurent Dufaux in 1998 en voor Italië gaan we terug naar Dario Frigo in 2002. Nederland staat in deze ranglijst op een vijfde plaats, met evenzoveel winnaars. De allereerste Nederlandse zege dateert van 1952. In dat jaar was Wout Wagtmans de sterkste in Romandië. Eer dat hij een opvolger kreeg, waren we ruim twintig jaar verder. Joop Zoetemelk stond in 1974 op het hoogste schavotje van het podium. Vervolgens hielden Johan van der Velde (1978), Gérard Veldscholten (1988) en Thomas Dekker (2007) de Nederlandse eer hoog.
In de meest recente editie was Richie Porte de primus. De Australiër legde de basis voor zijn eindzege in de koninginnenrit door daar tweede te worden achter Simon Yates. Vervolgens was hij in de tijdrit ook veel sneller dan de Brit en wist hij het verlies op Primož Roglič te beperken, waardoor hij zich eindwinnaar mocht noemen. De ritzeges gingen vorig jaar naar Fabio Felline, die verrassend de proloog op zijn naam schreef, Michael Albasini, Stefan Küng, Elia Viviani, Yates en Roglic.
Laatste tien winnaars
2008: Andreas Klöden
2009: Roman Kreuziger
2010: Simon Spilak
2011: Cadel Evans
2012: Bradley Wiggins
2013: Chris Froome
2014: Chris Froome
2015: Ilnur Zakarin
2016: Nairo Quintana
2017: Richie Porte
Parcours
De Ronde van Romandië kenmerkt zich ieder jaar weer met eenzelfde verdeling qua parcours. De WorldTour-wedstrijd begint met een proloog, bevat een aantal hellende sprints, een koninginnenrit met de nodige hoogtemeters en een individuele tijdrit. Ook dit jaar wordt door de organisatie niet van deze tendens afgeweken.
Proloog, dinsdag 24 april: Fribourg – Fribourg (4,0 km)
De eerste leiderstrui in de Ronde van Romandië wordt uitgedeeld na een proloog van net iets meer dan vier kilometer door Fribourg. Deze kenmerkende middeleeuwse stad kenschetst zich door de enorme gotische St. Nicholas-kathedraal. Met de middeleeuwse uitstraling van de stad moet de proloog prachtige beelden opleveren. Het parcours zelf kent weinig hoogtemeters en zal voornamelijk de echte proloog- en/of tijdritspecialisten aanspreken. Zij kunnen op techniek het verschil maken op het bochtige parcours.
Start: 15:13
Finish: 17:30
Etappe 1, woensdag 25 april: Fribourg – Delemont (166,6 km)
In de eerste rit in lijn wordt Fribourg verlaten om in noordelijke richting te vertrekken. Via 2481 hoogtemeters en vier gecategoriseerde klimmen komt het peloton 166,6 kilometer verder aan in Delemont. Na 107,5 kilometer wordt de finish in Delemont al voor een eerste maal bereikt. Maar voordat de renners daadwerkelijk voor de zege kunnen strijden, dient er nog tweemaal een lokaal parcours afgelegd te worden. In deze omloop zitten twee beklimmingen: Le Sommet (4,5 km aan 7,3%) en Le Rond Pre (0,8 km aan 7,0%). De top van de laatste bevindt zich op een kleine tien kilometer van de finish. De winnaar van vandaag moet dus goed kunnen klimmen en sterk kunnen dalen om aanspraak op de zege te kunnen maken. Deze etappe biedt al gelijk kans om in de proloog opgelopen achterstand goed te maken.
Start: 13:20
Finish: 17:15
Etappe 2, donderdag 26 april: Delemont – Yverdont-les-Bains (173,9 km)
De tweede etappe biedt kansen voor de sprinters die een lastiger parcours kunnen overleven. Types als Michael Albasini. De bijna 174 kilometer lange rit kent onderweg een aantal beklimmingen, waarvan twee gecategoriseerd, maar in de finale is het parcours niet zwaar genoeg om grote verschillen te kunnen realiseren. Op 139,5 kilometer wordt de finish reeds voor een eerste keer aangedaan, waarna er nog een lokale ronde rondom de finishplaats volgt. Vervolgens wordt er na 173,9 kilometer gefinisht aan het meer van Neuchâtel.
Start: 13:10
Finish: 17:12
Etappe 3 (ITT), vrijdag 27 april: Ollon – Villars (9,9 km)
De organisatie van de Ronde van Romandië heeft dit jaar geopteerd voor een heuse klimtijdrit. De voorbije jaren was de tijdrit vaak wel over heuvelachtig parcours, maar een klimtijdrit hebben we al lang niet meer gezien in Zwitserland. De chrono is 9,85 kilometer lang en kent een gemiddeld stijgingspercentage van 7,9% met uitschieters tot 11%. Het parcours wordt gekenmerkt door een aantal typisch Zwitserse haarspeldbochten. De tijdrit leent zich voor klimmers die ook een goede tijdrit in de benen hebben. Hier zal voor het klassement groot verschil gemaakt kunnen worden.
Start: 14:28
Finish: 17:30
Etappe 4, zaterdag 28 april: Sion – Sion (149,5 km)
Op zaterdag volgt de koninginnenrit van en naar Sion. Er moet maar liefst 3684 meter geklommen worden, verdeeld over vijf beklimmingen. Van deze vijf beklimmingen zijn er drie van de eerste categorie: Ovronnaz (8,8 km aan 9,5%), Vercorin (9,8 km aan 8,1%) en Les Collons (13,3 km aan 6,4%). De top van de Les Collons, de laatste beklimming van de dag, ligt op een kleine dertig kilometer van de streep. Na een lange afdaling is er een vlakke aanloop naar de finishlijn, welke wederom een beetje oploopt. Geen finish bergop in deze Ronde van Romandië.
Start: 13:25
Finish: 17:10
Etappe 5, zondag 29 april: Mont-sur-Rolle – Genève (182,7 km)
De laatste rit van Mont-sur-Rolle naar Genève voert het peloton over een parcours wat continu op en neer gaat, maar uiteindelijk niet heel veel hoogtemeters maakt. Het merendeel van de kilometers gaan zelf in dalende lijn. Deze rit is naar alle waarschijnlijkheid weggelegd voor de aanwezige sterke sprinters. Vorig jaar wist Viviani op een enigszins vergelijkbaar parcours de ritzege te pakken. Ook dit jaar staat de Italiaan aan de start, favoriet voor deze laatste etappe?
Start: 10:35
Finish: 14:45
Favorieten
De Ronde van Romandië kent traditiegetrouw een zeer mooi deelnemersveld. Een variatie aan renners die nog de laatste puntjes op de i zetten voor de Giro d’Italia, en renners die hun voorbereiding op de Tour de France hier een vervolg geven. Als gekeken wordt naar de winnaars van de vorige jaren, deden zij het vaak goed in de Tour de France. Beste voorbeelden hierbij zijn de Britten Chris Froome en Bradley Wiggins die de dubbel Ronde van Romandië/Tour de France realiseerden.
De grote favoriet van dit jaar luistert naar de naam Primož Roglič. De voormalig skischansspringer is bezig aan een zeer indrukwekkend jaar waarin hij al drie zeges wist te boeken, waaronder de eindzege in de Ronde van het Baskenland. In deze Spaanse rittenkoers reed de Sloveen elke rit, met uitzondering van de rit die eindigde in een sprint, bij de eerste tien. Zowel bergop als in de afdaling maakte de renner van LottoNL-Jumbo grote indruk. Daarnaast is zijn zeer sterke tijdrit ook een enorm wapen in deze Ronde van Romandië. De voorgaande gegevens gecombineerd maakt hem de te kloppen man.
Een renner voor wie de Tour de France vorig jaar in een nachtmerrie eindigde is Ion Izagirre. De Spanjaard kwam in de openingstijdrit al direct zwaar ten val en moest een streep zetten over de rest van zijn 2017. In 2018 is de klassementsrenner ijzersterk teruggekomen. In de Ronde van het Baskenland werd hij derde, en in Parijs-Nice eindigde hij als vierde. Bovendien eindigde de renner van Bahrain Merida in zijn vorige drie deelnames telkens in de top-10 van het klassement. Kan hij zichzelf dit jaar nog verder verbeteren?
Geraint Thomas heeft dit jaar nog maar weinig koersen gereden, maar beide etappekoers die hij uitreed eindigde de Brit op het podium. In zowel de Volta ao Algarve (2e) als de Tirreno-Adriatico (3e) lukte hem dit. De Sky-renner kan leunen op een ijzersterke tijdrit, getuige zijn zege in de tijdrit in Portugal, en staat bergop ook zijn mannetje. Deze combinatie levert hem net als Roglič grote kans op om in Genève uiteindelijk de beste te zijn. Tevens brengt zijn team, Sky, een ijzersterke formatie aan de start om hem optimaal te kunnen ondersteunen.
Je hebt renners die traditioneel goed zijn in een bepaalde koers. Simon Spilak heeft dat met de Ronde van Romandië. De Sloveen van Katusha-Alpecin wist hier al viermaal op het podium te eindigen en driemaal een etappe te winnen. De enige keer dat hij de eindzege pakte dateert alweer van 2010. Al kreeg hij de eindzege destijds omdat de nummer één, Alejandro Valverde, uit de uitslagen werd geschrapt vanwege zijn betrokkenheid bij Operación Puerto. Toch kan de Sloveen niet uitgevlakt worden in ‘zijn’ Zwitserland. Rondes van een week met tijdritkilometers en geen extreem zware beklimmingen liggen hem perfect.
Naast Spilak staat er nog een andere voormalig winnaar aan de start, namelijk die van vorig jaar: Richie Porte. De Australiër kwakkelt dit jaar een beetje met zijn gezondheid, maar een goede Porte mag nooit uitgevlakt worden. De renner van BMC behoort tot de wereldtop als het aan komt op rondes van een week. De Ronde van Romandië zal hij rijden ter voorbereiding op de Tour de France, waar hij een gooi naar de eindzege wil doen. Binnen zijn ploeg heeft hij met Rohan Dennis, Tejay van Garderen, Kilian Frankiny en Joey Rosskopf uitstekende ondersteuning bergop.
Marc Soler kende vorig jaar al een sterk seizoen, maar beleeft dit jaar zijn echte doorbraak als klassementsrenner. De Spanjaard heeft bij Movistar ‘de grote drie’ voor zich te dulden, maar weet ondertussen de kansen die hij krijgt met beide handen vast te grijpen. Zo werd hij derde in de Ruta del Sol, eerste in Parijs-Nice en vijfde in de Volta Ciclista a Catalunya. In die laatste wedstrijd deed hij dit tevens in dienst van kopmannen Alejandro Valverde en Nairo Quintana, die beiden nog boven hem eindigden. Bovenop zijn klimcapaciteiten laat de renner van Movistar dit jaar zien flink aan zijn tijdrit te hebben gewerkt. In beide ritten tegen de klok die hij tot dusver reed, eindigde Soler bij de eerste vijf. Een geduchte tegenstander in Zwitserland dus.
Ploeggenoot van de eerder genoemde Soler, Andrey Amador, kan ook prima uit de voeten op het door de organisatie voorgeschotelde parcours. De Costa Ricaan van Movistar kan als geen ander tijdrijden, getuige zijn tweede plaats in de tijdrit in de Ruta del Sol. Bovendien is Amador een meer dan prima klimmer. Zo heeft hij al meerdere ereplaatsen in meerdaagse koersen op zijn palmares staan, waaronder een knappe vierde plaats in de Giro d’Italia van 2015. De aanwezigheid van Soler hoeft voor hem ook geen probleem te zijn. Bij Movistar kunnen ze prima omgaan met meerdere kapiteins op hetzelfde schip.
Gorka Izagirre reed tot vorig jaar ook bij Movistar, maar de oudste van de Izagirre-broers maakte de overstap naar Bahrain Merida. Sinds zijn overstap lijkt het alsof Izagirre bevrijd is. De 30-jarige Spanjaard reed in al zijn etappekoersen van dit jaar bij de beste tien, behalve in de Ronde van het Baskenland waar pech zijn klassement om zeep hielp. Vanaf de Tour Down Under verkeert de Spanjaard al in topvorm, en elke keer als je denkt dat het nu toch eens gedaan moet zijn met zijn vormpeil, dan schudt hij weer een sterk resultaat uit de mouw. Kortom: staat Gorka Izagirre in een meerdaagse aan de start dit jaar? Reken er maar op dat je hem van voren zult zien.
Ook Jakob Fuglsang lijkt bevrijd, niet vanwege de switch van ploeg, maar omdat Fabio Aru bij Astana vertrokken is. De Deen is nu vrijwel overal waar hij start kopman en betaalt dit vertrouwen tot nu toe zeker uit. Zijn ploeg verkeert sowieso in topvorm: Astana boekte dit jaar al twaalf zeges. Fuglsang wist zelf nog niet te winnen, maar was er al wel meerdere keren dichtbij. Zijn tijdrit is wel wat zwakker dan die van de andere klassementsrenners, maar in een klimtijdrit verliest de Deen mogelijk niet zoveel.
Het zit dit jaar nog niet mee voor Rui Costa. De Portugees toonde zich al meermaals voorin de koers, maar werd vervolgens door pech teruggeworpen. Zo kon hij in de eerste rit van de Ronde van het Baskenland al een streep zetten door zijn klassementsambities. Uiteindelijk wist hij toch nog twaalfde te worden in het eindklassement door een sterk tweede deel van de etappekoers. De 31-jarige voormalig wereldkampioen stond in Romandië al eens op het podium. Kan die nu alle pech achter zich laten en deze prestatie verbeteren?
Outsiders
Nederland kent geen favoriet voor de Ronde van Romandië, maar heeft met Steven Kruijswijk wel een sterke outsider aan het vertrek. De kopman van LottoNL-Jumbo focust zich net als Roglič op de Tour de France en gebruikt de Zwitserse koers als voorbereiding hierop. Van de 30-jarige klimmer zijn we gewend dat hij in zijn voorbereiding geen hele denderende resultaten te rijden, om er vervolgens in zijn doel wel te staan. Vandaar dat een topnotering voor Kruijswijk wellicht te chauvinistisch gedacht is.
Waar LottoNL-Jumbo met twee kopmannen van start gaat, heeft BMC er in potentie zelfs drie. Zo staan naast Porte ook nog Tejay van Garderen en Rohan Dennis aan het vertrek. Na de periode van ziekte van de Australische kopman, is het nog maar afwachten hoe het met zijn vorm zal zijn. Het is voor de Amerikaanse formatie wel een luxe dat ze dan eventueel kunnen terugvallen op twee van zulke sterke renners. Beide heren kunnen ook meer dan prima tijdrijden, Dennis heeft zelfs van de proloog een doel gemaakt.
Tevens starten er enkele Franse outsiders. Zo staan onder meer David Gaudu (Groupama-FDJ), Guillaume Martin (Wanty-Groupe Gobert), Pierre Rolland (EF Education First-Drapac) en Pierre Latour (AG2R La Mondiale) aan de start. Martin liet de afgelopen weken zien in goede vorm te zijn, door onder meer de Circuit Cycliste Sarthe op zijn naam te schrijven. Latour maakte vooral indruk in de Ronde van Catalonië, door daar derde te worden achter Movistar-duo Valverde en Quintana.
Verder zijn er nog voldoende ploegen die een tweede troef achter de hand hebben. Zo brengt Sky Jonathan Castroviejo aan de start en komt Astana met onder meer Jesper Hansen en Tanel Kangert. Movistar heeft naast de twee eerder genoemde renners ook nog Jaime Roson en Ruben Fernández aan het vertrek staan. EF Education First-Drapac beschikt naast Rolland ook nog over de diensten van de jonge Hugh Carthy en Daniel Felipe Martinez. UAE Emirates beschikt naast Costa ook nog over de diensten van Daniel Martin.
Favorieten volgens WielerFlits
**** Primož Roglič
*** Ion Izagirre, Geraint Thomas
** Marc Soler, Richie Porte, Simon Spilak, Jakob Fuglsang
* Andrey Amador, Gorka Izagirre, Rui Costa, Pierre Latour
Update zondag 22 april: Movistar heeft enkele wijzigingen doorgevoerd in de selectie, waardoor Soler niet zijn opwachting zal maken in Zwitserland. Tevens maakt Egan Bernal zijn rentree in koersverband namens Sky.
Weer en TV
Volgens de laatste voorspellingen zijn de renners net op tijd klaar met koersen om het droog te kunnen houden. Voor de gehele duur van de wedstrijd wordt bewolkt weer met een gematigd zonnetje voorspeld. Het kwik zal gedurende de week tussen de 20 en 25 graden Celsius hangen.
Voor de wielervolger thuis is er dit jaar één optie minder. Sporza heeft besloten om de Ronde van Romandië niet uit te zenden. Hierdoor is alleen Eurosport, op Eurosport 1, er dagelijks bij vanaf 16:00. Hoe laat de laatste rit aanvangt is op dit moment nog niet bekend. Voor mensen met de Eurosport Player is de koers ook dagelijks via een livestream te bekijken.
Links
Website organisatie
Parcours
Volledige deelnemerslijst (ProCyclingStats)
[poll id=”783″]
Matig veld trouwens vergeleken met voorgaande jaren, ook niet voor het eerst in een WT-ronde dit jaar. Dat krijg je ervan als de UCI in enkele jaren tijd de helft van de koersen promoveert van .1 naar .HC of van .HC naar .WT, dat die waarderingen weinig meer zeggen. Hoewel Tour of the Alps ook gewoon de aantrekkelijkere koers is deze periode imo.
http://www.tissottiming.com/2018/tdr/nl-nl/Default/Stage/1
@redactie In de klimtijdrit zit een aantal typische Zwitserse haarspeldbochten. Dat vergt toch wel enige toelichting. Wat is er zo typisch dan? Verder is de voorbeschouwing perfect (niet te lang).
Ben benieuwd hoe goed Thomas is.
Bij Kruijswijk staat er "... dat hij in zijn voorbereiding geen hele denderende resultaten te rijden", volgens mij moet "te rijden" daar rijdt zijn
Olivier zelf zegt, dat hij op hoogtestage is gegaan in de USA om zich voor te bereiden op ToC.
Dus die kan Roglic niet helpen.
Deelnemersveld een beetje van het niveau van Parijs - Nice of misschien net wat hoger. Kan een heel aantrekkelijk rondje worden.
Ik ben benieuwd of Ion Izaguirre ver komt. Baskenland was goed, het 3- luik in de Ardennen ronduit slecht van zijn kant.