De UCI Nation’s Cup U23 gaat komend weekend verder met de Ronde van Vlaanderen voor beloften. De mini-variant van het wielermonument brengt jaarlijks de beste renners onder de 23 jaar naar Oudenaarde, waar zij de iconische Vlaamse hellingen moeten bedwingen. Welke jonge snaken moeten we dit jaar in de gaten houden? WielerFlits blikt vooruit!

Historie

Net als bij de profs kent ook de Ronde van Vlaanderen U23 een rijke historie. Voor de invoering van de beloftencategorie in 1996 ging deze koers door het leven als De Ronde voor amateurs. Daardoor is de wedstrijd in 2019 toe aan haar 75^ste editie. Onder meer Eric Vanderaerden (1981) en Edwig Van Hooydonck (1986) sieren die erelijst. Sinds 1996 is deze wedstrijd dus uitsluitend toegankelijk voor U23-coureurs. Er is er slechts één die sindsdien twee keer wist te winnen: Ludovic Capelle deed dat meteen in de eerste twee uitgaves.

Ludovic Capelle als Belgisch kampioen in de Tour de France 2001 – foto: Cor Vos

Pas in 2008 werd de Ronde van Vlaanderen U23 toegevoegd aan de UCI Nation’s Cup. In de tussentijd hadden bekende namen als Kevin Hulsmans, Bobbie Traksel, de toen nog voor Nederland uitkomende Roy Sentjes, Nick Nuyens, Giovanni Visconti, Kevyn Ista en de Moldaviër Alexandre Pliuschin gewonnen. Ander schoonvolk dat die jaren op het podium stond: Stijn Devolder (1999), Sebastian Langeveld (2005), Michael Mørkøv en Sep Vanmarcke (beiden in 2007). Opvallend detail: alle winnaars van deze koers werden prof.

Na het toetreden tot de UCI-competitie werd de erelijst een stuk internationaler. Gatis Smukulis was de eerste winnaar, de overige tien vind je hier zo dadelijk onder. Wat opvalt: niet meteen de grootste namen, Dylan Groenewegen buiten beschouwing gelaten. Op het podium sindsdien wel: John Degenkolb (2009), Michael Matthews (2010), Toms Skujiņš (2011), Sean De Bie (2012), Magnus Cort (2013), Tiesj Benoot (2014), Gianni Moscon (2015) en Jasper Philipsen (2017). Overeenkomst: vaak snelle mannen die achter solisten eindigden.

Laatste tien winnaars Ronde van Vlaanderen U23
2018: James Whelan
2017: Edward Dunbar
2016: David Per
2015: Alexander Edmondson
2014: Dylan Groenewegen
2013: Rick Zabel
2012: Kenneth Vanbilsen
2011: Salvatore Puccio
2010: Marko Kump
2009: Jan Ghyselinck

Vorig jaar

De Ronde van Vlaanderen voor beloften van 2018 kenmerkte zich door een constant veranderende koerssituatie. De Sloveen Jon Božič en Patrick Gamper uit Oostenrijk kleurden de eerste uren van de wedstrijd. Na ruim honderd kilometer sloten vervolgens Mathias Norsgaard (Denemarken) en Szymon Sajnok (Polen) aan. Met de Paterberg en de Oude Kwaremont in het vooruitzicht, besloten onder meer Aurélien Paret-Peintre (Frankrijk), Gino Mäder (Zwitserland) en Cyrus Monk (Australië) de sprong naar voren te maken.

Na de illustere twee beklimmingen staken nog meer renners over. Maar het mocht niet baten: op de Wolvenberg vloeide alles terug samen. Niet lang daarna poogde de onbekende James Whelan een aanval. Hij kreeg niemand mee, maar de jonge Australiër sloeg wel direct een gat van een halve minuut. Topfavoriet Jasper Philipsen kreeg daarna af te rekenen met materiaalpech, waardoor de jacht in het peloton stokte. In de slotkilometers kwam de meute nog akelig dicht, maar Whelan hield stand. Max Kanter won daarachter de sprint.

Ronde van Vlaanderen U23 2019
1. James Whelan in 4u07m57s
2. Max Kanter + 6s
3. Robert Stannard – allen zelfde tijd
4. Kamil Małecki
5. Andreas Stokbro
6. Marc Hirschi
7. Sean Bennett
8. Damien Touzé
9. Filippo Rocchetti
10. Cyrus Monk
Volledige uitslag

Parcours

De beloften krijgen dit jaar een iets gewijzigd parcours voorgeschoteld. Waar vorig jaar de Eikenberg in de finale al was geschrapt, is de helling nu helemaal uit het parcours verdwenen. De organisatie kiest – net als in de grote Ronde van Vlaanderen – voor de buurvrouw: Ladeuze. De wedstrijd is twee kilometer langer dan vorig jaar door een iets andere route na de Muur-Kapelmuur; de Steenbeekdries ontbreekt dit jaar dan weer. Maar de laatste vijftien kilometer zullen ook nu de doorslag geven en een springplank vormen.

De start en finish is op dezelfde plek, voor het zwembad Sportoase. Van daaruit trekt het peloton naar Gavere, waar na nog geen tien kilometer met de Lange Munte de eerste kasseistrook wacht. Binnen het eerste wedstrijduur volgen ook de Lippenhovestraat en de Paddestraat, om kort daarna de Haaghoek aan te vangen. En wie daaraan denkt, weet dat daarna vaak meteen de Leberg komt. Dat is ook hier het geval. Daarna volgen de Berendries en Tenbosse, na ruim zeventig kilometer gevolgd door de Muur van Geraardsbergen.

Jarno Mobach op de Paterberg in de editie van 2018 – foto: Cor Vos

Als de eerste kruitdampen zijn opgetrokken, volgt een relatieve wapenstilstand tot aan de ravitaillering op de Pottelberg – die niet opgenomen is in het roadbook, maar wel degelijk op het programma staat. Na honderd kilometer koers volgt de Kanarieberg. Vijftien kilometer verder begint de finale. Binnen een tijdsbestek van 25 kilometer staan achtereenvolgens de hellingen Oude Kwaremont, Paterberg, Kortekeer, Mariaborrestraat (kasseistrook), Taaienberg, Ladeuze, Boigneberg en Wolvenberg op het menu. Hier volgt de eerste schifting.

Na de laatste beklimming is het nog steeds 25 kilometer tot aan de meet. De mannen op achterstand krijgen hier de kans om terug te keren en de aanhakers kunnen hier hun wonden likken. De renners die deze fase relatief makkelijk overleefd hebben, krijgen in de laatste vijftien kilometer nog op drie hellingen de kans om een bres te creëren. Eerst volgt de Achterberg, daarna nog eens de Boigneberg en de Wolvenberg. Op de top van die laatste klim is het nog ruim zes (van de in totaal 167,5) kilometer tot aan de streep in Oudenaarde.

Start: 12.35 uur
Finish: 16.29-16.53 uur

Favorieten

De organisatie van de Ronde van Vlaanderen voor beloften kan – ondanks het ontbreken van grote landen als Australië en de Verenigde Staten – weer teren op een fantastisch deelnemersveld. Er doen enkele (WorldTour-)profs mee, aangevuld met een aantal van de beste U23-renners ter wereld. Doordat meerdere renners de voorbije weken teken gaven van goede vorm, belooft het een prachtige editie te zijn. Net als de laatste jaren is het zoeken naar solisten en aanvallers, kort gevolgd door de sterkere snelheidsduivels in dit pak.

Een van de sterkste blokken die zich veelvuldig zal laten zien, is Groot-Brittannië. Zo is Brits U23-kampioen Robert Scott de laatste weken op dreef. Ee 20-jarige coureur uit Yorkshire werd al vierde in Gent-Wevelgem. Ook de grote favoriet huist bij de Britten: Tom Pidcock. De beloftenwereldkampioen veldrijden is in uitstekende vorm, getuige zijn prestaties in Le Triptyque. Daar bleef hij tijdens de tweede rit met een late uitval in de slotkilometer de sprinters voor. Gezien zijn tijdritcapaciteiten, kan hij een solo succesvol afronden.

Thomas Pidcock op de Kemmelberg – foto: Cor Vos

Maar ook in een sprintje met een uitgedunde groep is Pidcock allesbehalve kansloos. Maar als Jake Stewart er dan nog aanhangt, zal Groot-Brittannië op hem gokken. Ook de 20-jarige sprinter van Groupama-FDJ U23 is in goeden doen en kan ver komen. Buurland Ierland rekent dan weer op Micheal O’Loughlin, ploeggenoot van Pidcock en Scott bij Wiggins-Le Col. De Iers kampioen tijdrijden bij de beloften reed eveneens een goede Le Triptyque des Monts et Châteaux en zou als relatief onbekende kunnen gokken op het Whelan-scenario.

Waar Australië – naar verluidt door een gebrek aan overheidssteun voor het ontwikkelingsprogramma op de weg – schittert door afwezigheid, is Nieuw-Zeeland er als Angelsaksisch land wel bij. Ze brengen meteen een van de favorieten aan de start. De 21-jarige James Fouché – zowel nationaal kampioen op de weg als in de tijdrit bij de elite – steekt namelijk in blakende vorm. Fouché pakte in alle drie de rittenkoersen die hij reed het bergklassement en hij werd zesde in Gent-Wevelgem. De concurrentie is gewaarschuwd.

Mikkel Bjerg – foto: Jan Brychta/Vredeskoers 2018

De Britten krijgen als blok serieuze tegenstand van Denemarken. Toptalent Mikkel Bjerg (Hagens Berman Axeon) staat namelijk aan de start. Als de 20-jarige U23-wereldkampioen tijdrijden in de laatste tien kilometer vertrokken is, is-ie ribbedebie. Hij kan bovendien als bliksemafleider dienen voor Julius Johansen, nog zo’n sterke beer die een solo kan afwerken. Ook tijdrijder Mathias Norsgaard is een gevaarlijke outsider. En anders hebben ze nog de pijlsnelle Andreas Stokbro achter de hand; hij wist vorig jaar te overleven en werd vijfde.

De Scandinavische landen doen het vaak goed in deze leeftijdscategorie. Zo had Noorwegen tijdens Gent-Wevelgem/Kattekoers nog twee renners in de top-10. Een van hen was Tobias Foss. Dat is opvallend, omdat hij vooral excelleert in het rondewerk. Maar als de jonge Noor eenmaal in positie komt, is hij sterk genoeg om de finale te overleven. Door zijn goede tijdrit is een solo in de slotkilometers niet ondenkbaar. Met Håkon Lunder Aalrust en Torjus Sleen heeft hij twee sterke ploegmaats bij zich. Zweden rekent op outsider Jacob Eriksson.

Brent Van Moer – foto: Cor Vos

De Belgische selectie herbergt ook drie outsiders: Brent Van Moer en de piepjonge Ilan Van Wilder moeten de aanval zoeken, terwijl rappe man Jens Reynders een goed gevolg wil geven aan zijn derde stek in Gent-Wevelgem. Maar de grootste troef huist in de Vlaamse selectie: Cédric Beullens. De 22-jarige coureur beschikt over een uitstekende conditie. Hij werd afgelopen weekend tiende in Le Triptyque en eindigde in Gent-Wevelgem als vijfde. Vorig jaar eindigde hij hier nog als twaalfde. Beullens heeft bovendien een sterk eindschot.

Beullens heeft met de sterke sprinters Arne Marit en Alex Colman twee goede ploegmaats bij zich. Ook de Waalse selectie kan met Jonas Castrique en Laurenz Rex terugvallen op twee outsiders. Datzelfde geldt voor Nederland. Bondscoach Adriaan Helmantel rekent op laatstejaars belofte Marten Kooistra en vooral Jarno Mobach. Volgens Helmantel moet de laatste in staat zijn om de beste mannen in koers te volgen. Marijn van den Berg, Nils Eekhoff, Daan Hoole en Daan van Sintmaartensdijk moeten de kopmannen bijstaan.

Marten Kooistra tijdens de editie van vorig jaar – foto: Cor Vos

In tegenstelling tot de oranje KNWU-brigade, heeft de Duitse keuzeheer wel een aantal hoge troefkaarten in handen. Wat te denken van Jonas Rutsch? Hij reed heel de dag in de aanval tijdens Gent-Wevelgem/Kattekoers en vond aan het eind nog de energie om Andreas Leknessund te verslaan. Ook de rappe Niklas Märkl verwacht deze koers aan te kunnen. Maar het is vooral uitkijken naar man in vorm Georg Zimmermann. Hij won afgelopen weekend Trofeo PIVA in Italië. Vorig jaar overleefde hij de forcing, nu moet hij aanvallen.

Bij buurland Zwitserland zullen ze ook een plannetje smeden. Met Robin Froidevaux en Mario Spengler hebben ze twee mannen die goed in conditie zijn en ook de sterke Stefan Bisegger zal zijn partij meeblazen. Maar het heetste ijzer in hun vuur is toch wel Gino Mäder. De jonge klimmer van Dimension Data viel de voorbije weken niet echt op, maar het zou niet de eerste keer zijn dat een WorldTour-renner uit het niets met de zege gaat lopen. Met zijn daalcapaciteiten lijkt de laatste keer Wolvenberg de ideale springplank.

Update 20.30 uur: Mäder laat weten niet te starten. Hij is nog herstellende van zijn val in de Ronde van Catalonië.

Georg Zimmermann – foto: Cor Vos

De traditionele wielerlanden Frankrijk, Italië en Spanje hebben hier enkel outsiders. Bij de Fransen geldt Alexys Brunel als een groot talent voor dit soort werk, maar hij zoekt nog naar hoogvorm. Total Direct Energie-prof Mathieu Burgaudeau moet dit werk ook aankunnen. Spanje hoopt dan weer op Francisco Galván, Iñigo Elosgui en sprinter Manuel Peñalver. De Squadra Azzura beschikt over Paolo Baccio, Samuele Battistella, Alessandro Covi, Daniele Smarzaro, Matteo Sobrero en sprinter Alberto Dainese, die allen in goede vorm steken.

Update 21.00 uur: Sobrero is toegevoegd aan de sterren en de poll. Hij neemt de plek in van Mäder, die tot dan toe vier stemmen had. Sobrero werd dit seizoen derde tussen de profs in de Trofeo Laigueglia en won vorige maand Strade Bianche voor beloften. Daarnaast werd hij zesde in de lastige vierde rit van de Internationale Wielerweek Coppi & Bartali.

Verder is het uitkijken naar enkele mannen bij Slovenië (Žiga Jerman, Jaka Primožič), Luxemburg (Groupama-FDJ-prof Kevin Geniets, twee jaar geleden zesde), Oostenrijk (de drie broertjes Florian, Mario en vooral Patrick Gamper) Estland (Karl Patrick Lauk) en Rusland (Gazprom-RusVelo-prof Alexandr Kulikovskiy). De grootste dark horse huist echter in de selectie van Polen. De 19-jarige Filip Maciejuk staat vooral te boek als een uitstekende tijdrijder, maar staat ook in het eendagswerk zijn mannetje. Vorig jaar was hij al 23^ste.

Samuele Battistella – foto: Jan Brychta/Vredeskoers 2018

Favorieten volgens WielerFlits
**** Tom Pidcock
*** Mikkel Bjerg, Andreas Stokbro
** Cédric Beullens, Tobias Foss, James Fouché
* Georg Zimmermann, Jake Stewart, Gino Mäder, Matteo Sobrero, Filip Maciejuk

Deelnemerslijst
Website organisatie

Weer en tv

De beloften krijgen zaterdag in Oudenaarde een relatief koude dag voor de kiezen. Het kwik stijgt nooit boven de negen graden Celsius. De wind waait met drie Beaufort uit het noordoosten. Het is wel bewolkt en er is daardoor een kleine kans op regen. Wie het geweld in deze beloftenkoers eens wil meemaken, kan ervoor gaan zitten. Organisator Flanders Classics heeft haar partner Proximus weten te strikken voor een livestream. Die begint om 13.30 uur op Facebook. Bespreek het wedstrijdverloop in de Volg Hier op WielerFlits.