Wout Poels mag zich eindwinnaar noemen van de Ruta del Sol 2022. De Limburger kwam in de lastige slotrit, met aankomst bergop, niet meer in de problemen en wist zijn leiderstrui vrij eenvoudig vast te houden. De slotrit werd gewonnen door de Duitser Lennard Kämna. De beloftevolle Duitser was de sterkste renner uit een omvangrijke kopgroep.

Na de knappe dubbelslag van Wout Poels in de voorlaatste rit naar Baza, stond vandaag de slotetappe in de Ruta del Sol op het programma. Heel makkelijk ging de Nederlandse klassementsleider van Bahrain Victorious het niet krijgen, want de laatste rit kende een aankomst bergop. Het startschot klonk in Huesa en vervolgens ging het over de Puerto Fuente del Gallo (6,7 km aan 5,9%), Puerto de Tiscar (5,4 km aan 5,9%), La Iruela (2,2 km aan 9%) en de Alto de Iznatoraf (2,6 km aan 8,4%) naar de voet van de slotklim. Op de top van de Chiclana de Segura-klim (goed zeven km aan goed 5%) viel het eindklassement in een definitieve plooi.

Omvangrijke kopgroep met interessante namen 
Om 11.00 uur klonk het startschot en was het wachten op een eerste, vroege vlucht. Al vrij snel probeerden verschillende renners een ontsnapping op touw te zetten en na de nodige schermutselingen wisten liefst negentien coureurs weg te rijden uit het peloton. Met Jhonatan Narvaéz, Biniam Girmay, Simon Clarke, Benoît Cosnefroy, Stefano Oldani en Lennard Kämna liep de kopgroep over van kwaliteit, en dat was misschien ook wel de reden waarom Bahrain Victorious en de overige klassementsteams de boel controleerden in het peloton. Het verschil bleef zo schommelen rond de minuut, veel meer kregen de negentien avonturiers niet.

foto: Cor Vos

In het peloton was het inmiddels alle hens aan dek en door het zeer hoge tempo moesten de mindere goden onherroepelijk overboord. Ook vooraan werd het kaf van het koren gescheiden en bleven er met Clarke, Kämna, Oldani en Senne Leysen nog maar vier renners over. De overige vluchters werden, met nog tachtig kilometer te gaan, bij de lurven gegrepen door een eerste groep met daarin de belangrijkste favorieten voor de eindzege. Na een nieuwe versnelling in het eerste peloton kwam er ook een einde aan het avontuur van de laatste overblijvers van de vroege vlucht. De hergroepering was een feit.

Nieuwe ontwikkelingen 
Een nieuwe kopgroep liet echter niet lang op zich wachten: dit keer trokken zeventien renners in het offensief. Clarke, Oldani, Girmay en Kämna waren andermaal van de partij, net als voormalig geletruidrager Alessandro Covi, diens UAE-ploeggenoten Matteo Trentin en Jan Polanc, ritwinnaar Magnus Sheffield, Gonzalo Serrano, Emanuel Buchmann, Floris De Tier, Lorenzo Fortunato en Daniel Navarro. Om waar wat namen te noemen. In het peloton was het aan de mannen van Bahrain Victorious om de vluchtgroep binnen schootsafstand te houden. Mikel Landa cijferde zich andermaal weg en knapte het vuile werk op voor Poels.

Met meesterknecht Landa aan kop van het peloton bleef de voorsprong van de zeventien aanvallers schommelen rond de anderhalve minuut. De gele trui van Poels kwam niet direct in gevaar. Covi, de best geplaatste renner in de kopgroep, volgde voor aanvang van de slotetappe al op meer dan zes minuten van de Nederlandse klassementsleider. Toch kregen de koplopers weinig ruimte en dus voelden de mannen van BORA-hansgrohe nattigheid. De Duitse formatie besloot daarom de koe bij de horens te vatten en al op de voorlaatste klim van de dag, de Alto de Iznatoraf, de kopgroep uiteen te ranselen.

foto: Cor Vos

Kämna sterkste vluchter in Chiclana de Segura
Buchmann, in 2019 nog vierde in de Tour de France, gooide de knuppel in het hoenderhok. Fortunato en Jimmy Jannssens schoven mee met de Duitse klimmer, de overige koplopers konden of wilden niet beter. De poging van Buchmann, Fortunato en Janssens was echter geen lang leven beschoren en met nog dertig kilometer op de teller was alles weer bijeen. In het peloton besloot Bahrain Victorious intussen wat te temporiseren en dat speelde de kopgroep in de kaart, waardoor we een strijd op twee fronten kregen op de slotklim. De ritzege ging naar een van de koplopers, daarachter zagen we een gevecht om de eindoverwinning.

Op de Chiclana de Segura-klim trok Nelson Oliveira, na een laatste kopbeurt van Trentin, eens stevig door. De Portugees raakte niet weg en ook een aanval van Kämna had weinig om het lijf. Movistar probeerde zijn overwicht in de kopgroep uit te spelen door slag om slinger te demarreren, maar de groep spatte pas echt uiteen na een tweede versnelling van Kämna. De beloftevolle Duitser reed weg bij zijn medevluchters en begon met een beperkte voorsprong aan de laatste drie kilometer. Het bleek een beslissend moment in de koers, want Kämna was ontketend en wist zijn voorsprong alsmaar uit te breiden.

De renner van BORA-hansgrohe keek niet meer achterom en boekte in Chiclana de Segura zijn eerste zege van het seizoen. En misschien nog wel belangrijker: Kämna lijkt na een moeilijke periode, gekenmerkt door fysieke en mentale problemen, weer helemaal terug aan het wielerfront. Fortunato spurtte in de schaduw van Kämna naar de tweede plaats, Covi werd derde.

Succes voor Lennard Kämna in de Ruta del Sol – foto: Cor Vos

Poels eindwinnaar 
In de groep der favorieten was het lang wachten op vuurwerk, maar in de laatste kilometer ontspon zich een interessant duel om de eindzege. Carlos Rodriguez wist de favorietengroep in de steile slotkilometer stevig uit te dunnen, maar Poels lossen bleek een onmogelijke missie. De Limburger beet op zijn tanden en wist uiteindelijk toch vrij eenvoudig de eindzege veilig te stellen. Poels finishte in het spoor van Simon Yates, nog voor zijn grootste concurrenten voor de eindzege. Dertien jaar na de overwinning van Joost Posthuma (2009) kennen we opnieuw een Nederlandse eindwinnaar van de Ruta del Sol.