Fiets aan de wilgen 2015: Jérôme Gilbert en Sébastien Rosseler

Voor het vierde jaar op rij kijkt WielerFlits terug op de carrières van coureurs die tijdens of na afloop van dit seizoen hun koersfiets aan de spreekwoordelijke wilgen gehangen hebben. In aflevering vier kijken we terug op de profjaren van twee Belgen uit Verviers, die elk een eigen verhaal kennen: Jérôme Gilbert en Sébastien Rosseler.

Jérôme Gilbert
Het ‘broertje van’ zijn. Juraj Sagan weet hoe het voelt, evenals David van der Poel, Mike Terpstra, Boy van Poppel, Dayer Quintana, Antonio Nibali, Mario Costa en natuurlijk Prudencio Indurain. Jérôme Gilbert is zo iemand. Net als zijn anderhalf jaar oudere broer Philippe zag hij het levenslicht in het Waalse Verviers. Waar Phil in zijn jeugdjaren alle koersen won die hij kon winnen en al op zijn twintigste bij Française des Jeux aan de slag kon, moest Jérôme tot zijn 28e levensjaar wachten tot hij een profcontract tekende. Een jongensdroom kwam uit.

Jérôme Gilberts jongensdroom komt uit bij Accent.Jobs (foto: Sirotti)

April 2012. Jérôme zette zijn handtekening bij het Belgische Accent.jobs-Willems Verandas. Om het te vieren ging hij direct met zijn broer fietsen. “Dat doe ik wel vaker, maar voor het eerst beoefen ik officieel hetzelfde beroep als hij!”, lachte de Waal destijds. Hij wist dat hij ‘het broertje van’ was, maar wilde daardoor geen voorrang. “Ik zal zeker niet verkondigen dat ik zijn broer ben en dat ze voor mij moeten rijden. Neen, ik zal mijn werk doen voor de ploeg en wil me zo snel mogelijk integreren.”

Dat integreren lukte. De ploegleiding hield hem drie jaar binnenboord bij de equipe die doorgroeide naar Wanty-Groupe Gobert. Tot een toptienklassering kwam het echter nooit in zijn drie profjaren. Wel mocht hij twee keer in ‘zijn’ Luik-Bastenaken-Luik starten, samen met zijn broer. Beide keren wist hij La Doyenne niet uit te rijden. Gilberts avontuur bij Wanty-Groupe Gobert duurde slechts een seizoen, waarna hij een stap terugdeed en amateur werd. Bij Verandas Willems ging hij als Elite zonder contract verder, maar daar kon hij zich niet nestelen. “Ik heb niet meer de motivatie en de goesting om urenlang te trainen en risico’s te nemen om 50 euro te verdienen”, klonk het na een halfjaar. “Geleidelijk aan merkte ik dat de goesting om te koersen verdween.”

Mede daardoor besloot ‘het broertje van’ op 19 juni zijn fiets aan de haak hangen.

In zijn laatste jaar als prof reed Gilbert bij Wanty-Groupe Gobert (foto: Sirotti)

Jérôme Gilbert
Naam: Jérôme Gilbert
Geboortedatum: 22 januari 1984 (31)
Geboorteplaats: Verviers
Nationaliteit: Belgisch
Website: geen
Twitter: @JeromeGilbertt

Ploegen
2012: Accent.jobs-Willems Verandas
2013: Accent.jobs-Wanty
2014: Wanty-Groupe Gobert
2015: Verandas Willems

Aantal profzeges: 0

Belangrijkste overwinningen
Geen

Grote rondes: Geen

Sébastien Rosseler op zijn favoriete, en meest succesvolle onderdeel: tijdrijden (foto: Sirotti)

Sébastien Rosseler
In tegenstelling tot Jérôme Gilbert was Sébastien Rosseler wel een topper in de jeugd. Die sticker wordt vaker geplakt op jonge coureurs die later niet uit de verf komen of niet uitgroeien tot de grootse toekomst die hen voorspeld werd. Rosseler was gebouwd voor de Vlaamse klassiekers en verdiende daarmee de bijnaam ‘de stier van Stoumont’. Hij kreeg de kans zich in 2002 te bewijzen tussen renners als Johan Museeuw, Franck Vandenbroucke en Richard Virenque, waarna hij een seizoen reed voor de nieuwe ploeg QuickStep-Davitamon. Het jaar daarna vertoefde hij met zeven landgenoten tussen de Spanjaarden van Relax-Bodysol, waarna hij toch telefoon weer kreeg van Patrick Lefevere.

Ondertussen had Rosseler zich naast klassiekerrenner ook bewezen als tijdritspecialist. Met zijn sterke benen behaalde hij vele ereplaatsen tegen de klok. Het resulteerde in 2007 in de eerste profoverwinning op de palmares van Rosseler. Tussen Sittard en Geleen was hij de snelste. Deze zege was de opmaat voor een sterk seizoen in 2008, waarin hij podiumplaatsen behaalde in de Eneco Tour en het Circuit Franco-Belge. In de laatstgenoemde koers wist hij de slotetappe naar zijn hand te zetten ten koste van Juan Antonio Flecha. Het jaar erop zou zijn laatste onder de vleugels van Lefevere zijn, maar dat weerhield Rosseler er niet van om niet alles uit de kast te halen. Twee tijdritzeges, in de Vierdaagse van Duinkerke en de Ronde van België, kleurden zijn seizoen. De kers op de taart ontbrak; hij greep naast het goud op het BK tijdrijden.

Lance Armstrong wist Rosseler te overtuigen in 2010 voor zijn nieuwe ploeg RadioShack te gaan rijden. De Amerikaanse formatie wilde met enkele Belgen een rol spelen in het voorjaar. Ook Gert Steegmans maakte de overstap naar het rode team van LA. Twee keer mocht de champagne ontkurkt worden, waarvan de eerste een hele speciale was. Zijn winst in de Volta ao Algarve betekende de allereerste RadioShack-zege ooit. De klassiekers waren echter geen succes dat jaar voor de Waal, maar toch wist hij zich weer op te richten. In de Brabantse Pijl toonde hij zich het beste van een trio vroege vluchters. Halverwege het seizoen liep Rosseler – alsof het zo moest zijn – het ongeluk weer tegen het lijf. Eerst werd hij aangereden op training, waarna hij zijn zilveren plak op het BK tijdrijden prolongeerde, om vervolgens een streep onder zijn seizoen te zetten na een nieuwe tuimelpartij in de Eneco Tour. In 2011 sprongen de Belgische meerdaagse wedstrijden eruit. In de Driedaagse van West-Vlaanderen moest hij nog genoegen nemen met plek twee, in de Driedaagse De Panne-Koksijde revancheerde hij zich met een tijdrit- en eindzege. In juni al zat zijn seizoen erop door een knieblessure; zijn laatste meters namens RadioShack waren gereden.

Rosselers einge eindoverwinning: Driedaagse De Panne-Koksijde 2011, vóór Lieuwe Westra en een jonge Michal Kwiatkowski (foto: Sirotti)

Een nieuw avontuur zette hij op bij Garmin-Cervélo (later Garmin-Sharp), maar ook hier begon het allerminst ideaal. Op training brak hij zijn sleutelbeen, waarna het voorseizoen niet uitdraaide zoals gehoopt. Het vizier werd gezet op de Giro d’Italia. Hier wist Rosseler met zijn kompanen de ploegentijdrit te winnen, maar dat was het ook voor dat seizoen. Het ging als een nachtkaars uit voor Rosseler. In 2013 hoopte hij nog een keer te schitteren in de klassiekers. Het bleef echter bij ‘hopen’ en ploegmaats bijstaan. Spectaculaire uitslagen bleven uit, waardoor Jonathan Vaughters en Rosseler beiden hun conclusies trokken. De overstap werd gemaakt naar het continentale niveau. Veranclassic-Doltcini gaf hem een contract, maar ook hier kon de ervaren Rosseler geen potten meer breken. Lichamelijke klachten en motivatieproblemen speelden hem parten, waardoor op 17 juni 2015 bekend werd dat de tweewieler van Sébastien Rosseler aan de spreekwoordelijke wilgen gehangen zou worden.

Wat zeker mist op de erelijst van de Stier van Stoumont, is een klassieker. In de jaren dat Rosseler op ‘de juiste leeftijd’ was, kampte hij in het voorjaar telkens met blessures of was hij aangewezen op knechten. Was het in 2008 nog de knie die parten speelde, een jaar gooide een polsbreuk roet in het eten. Ook in 2011 kon een half seizoen de prullenmand in vanwege een kniekwetsuur. Ook tegen het einde van zijn carrière waren blessures eerder regel dan uitzondering.

Rosseler sloot zijn carrière na dertien jaar af bij Veranclassic-Ekoi (foto: Sirotti)

Sébastien Rosseler
Naam: Sébastien Rosseler
Geboortedatum: 15 juli 1981 (34)
Geboorteplaats: Verviers
Nationaliteit: Belgisch
Website: www.sebastienrosseler.be
Twitter: geen

Ploegen
2002: Domo-Farm Frites (stagiair vanaf 1/9)
2003: QuickStep-Davitamon
2004: Relax-Bodysol
2005: QuickStep-Innergetic
2006: QuickStep-Innergetic
2007: QuickStep-Innergetic
2008: QuickStep-Innergetic
2009: QuickStep-Innergetic
2010: RadioShack
2011: RadioShack
2012: Garmin-Sharp
2013: Garmin-Sharp
2014: Veranclassic-Doltcini
2015: Veranclassic-Ekoi