Een periode zonder wielerwedstrijden geeft ons de gelegenheid om de geschiedenisboeken in te duiken. In de rubriek ‘WielerFlits Retro’ halen we dagelijks herinneringen op aan wat er op deze dag in het verleden gebeurde. We duiken in ons archief en nemen jullie mee naar memorabele momenten uit de wielerhistorie. Vandaag: Wat gebeurde er in de wielerwereld op 19 mei?

2001: Recordbreker Rik Verbrugghe pakt roze in Pescara

Verbrugghe heeft het roze beet na de snelste proloog (58,97 km/u) uit de geschiedenis – foto: Cor Vos

Rik Verbrugghe stond exact negentien jaar geleden met het nodige zelfvertrouwen aan de start van de Giro-proloog in Pescara. De hardrijder van Lotto-Adecco is bezig aan het beste seizoen uit zijn carrière en won in aanloop naar de Giro d’Italia het Internationaal Wegcriterium en de Waalse Pijl. De 26-jarige Verbrugghe is als specialist in de kortere tijdritten een belangrijke gegadigde voor de eerste roze trui, maar de Belg diende nog wel even af te rekenen met erkende tijdritkanonnen als Serghei Honchar en Abraham Olano.

Het werd een proloog om nooit te vergeten, met dank aan een die dag vliegende Verbrugghe. Het uitgetekende parcours in de straten van Pescara is biljartvlak en niet al te technisch, de ideale ingrediënten voor specialisten om duizelingwekkende snelheden te halen. Verbrugghe zet de klok stil na 7 minuten en 44 seconden en vestigt een absoluut snelheidsrecord. De ritwinnaar komt tot een gemiddelde van bijna 59 kilometer per uur; nog nooit werkte een renner zo snel een proloog af. Dario Frigo en René Andrle – de nummers twee en drie – geven respectievelijk acht en tien seconden toe.

Verbrugghe draagt uiteindelijk enkele dagen de roze trui, om het kleinood weer in te leveren op de top van Montevergine di Mercogliano. De recordbreker wist de Giro van 2001 niet uit te rijden, aangezien hij na achttien etappes de pijp aan Maarten gaf om de focus te verleggen naar de Tour de France.

Uitslag proloog Giro d’Italia 2001

2003: Mario Cipollini wint zijn 42e en laatste Giro-rit

Mario Cipollini viert zijn laatste Giro-zege -foto: Cor Vos

Het succesverhaal van Mario Cipollini in de Giro d’Italia begon in 1989 in het retroshirt van het al even klassieke Del Tongo, het sprookjeshuwelijk eindigde veertien jaar later in 2003 als wereldkampioen in Montecatini Terme. Op 19 mei 2003 boekte ‘Mooie Mario’ er zijn 42ste en laatste etappezege in de Ronde van Italië. De sprintkopman van Domina Vacanze versloeg na een sprintersvriendelijke etappe Robbie McEwen en Alessandro Petacchi, twee renners die ook uitermate succesvol waren in de 86e editie van de Italiaanse ronde.

Het is ook meteen de laatste grote zege van Cipollini. De excentrieke spurtbom boekt nog wel enkele zeges in kleinere wedstrijden, maar is definitief voorbijgesneld door zijn landgenoot en troonopvolger Petacchi. Aan alles komt een eind en dus zet de gewezen topsprinter in 2005 een punt achter zijn carrière. Drie jaar later kruipt Cipollini echter weer op de fiets om een jaartje te koersen voor Rock Racing, een bijzonder vreemdelingenlegioen waar voormalige wereldtoppers een tweede en soms derde kans krijgen. Zijn comeback draait echter uit op een fiasco.

Uitslag etappe 9 Giro d’Italia 2003

2013: Giovanni Visconti wint etappe naar de Galibier

Visconti steekt op de top van de Galibier zijn handen in de lucht – foto: Cor Vos

In 2013 besluit de organisatie van de Giro d’Italia een bezoekje te brengen aan de Franse Alpencols, met een spectaculaire ontknoping op de flanken van de Col du Galibier. Het loodzware parcours leende zich uitstekend voor een aanval op de roze trui van de tot dan toe ongenaakbare Vincenzo Nibali, maar de organisatie had (wellicht) geen rekening gehouden met de weergoden. Het was namelijk ijzig koud in het zuidoosten van Frankrijk, met temperaturen onder het vriespunt, waardoor de Alpenreuzen waren bedekt onder een dikke laag sneeuw.

Het was voor de start zelfs even twijfelachtig of de renners wel konden finishen op de flanken van de Galibier, maar uiteindelijk werd besloten om de streep vier kilometer onder de eigenlijke top te leggen, bij het monument ter ere van Marco Pantani. De ritzege ging naar vroege vluchter Giovanni Visconti. De Italiaan van Movistar reed op de Col du Télégraphe weg van zijn medevluchters en begon met een mooie voorsprong aan de voet van de wereldberoemde slotklim. De heuvelspecialist kreeg vleugels en wist zijn voorsprong van enkele minuten vast te houden.

Visconti hield aan de streep 45 seconden over op Carlos Betancur en Przemyslaw Niemiec, de eerste klassementsrenners die over de finish kwamen. De ritwinnaar mocht niet klagen over het koersverloop in de achtergrond, want buiten een paar speldenprikjes van Wilco Kelderman, Betancur en Rafał Majka keken de favorieten vooral naar elkaar. Voor Visconti was het zijn eerste van twee ritzeges in die Giro d’Italia, want enkele dagen later kwam hij als eerste over de streep in Vicenza.

Wedstrijdverslag
Samenvatting
Uitslag etappe 15 Giro d’Italia

2017: Fernando Gaviria wint vanuit ‘geslagen positie’ vierde etappe

Een nieuwe zege voor Fernando Gaviria en Quick-Step – foto: Cor Vos

Fernando Gaviria stapte eind 2015 met mooie adelbrieven over naar de profs, twee jaar later beleefde de Colombiaan zijn definitieve doorbraak als topsprinter door maar liefst vier etappes te winnen in zijn eerste grote ronde: de Giro d’Italia. De razendsnelle renner van Quick-Step Floors kreeg met hardrijder Bob Jungels, sprintvoorbereider Davide Martinelli en laatste man Maximiliano Richeze enkele gedroomde renners mee voor een sprinttrein. Het bleek ook in de praktijk een geoliede machine, wat in de etappe naar Tortona echter minder tot uiting kwam.

Na het inrekenen van enkele vroege vluchters was het aan de sprintersploegen om in een ideale positie aan de laatste kilometers te beginnen. Op vier kilometer van de streep probeerde Filippo Pozzato het nog met een ‘alles-of-niets aanval’, maar de stijlvolle Italiaan werd al snel weer opgeslokt door het peloton. De mannen van BORA-hansgrohe zaten ideaal geplaatst met nog zevenhonderd meter te gaan, terwijl topfavoriet Gaviria van bijzonder ver moest komen.

Die laatste leek uitgeschakeld voor de ritzege, maar vond op tijd een gaatje langs de rechterkant van de weg en won alsnog met ruime voorsprong zijn vierde en laatste etappe.

Wedstrijdverslag
Samenvatting
Uitslag etappe 13 Giro d’Italia

2018: Een herboren Chris Froome wint op Monte Zoncolan

Een herboren Chris Froome op weg naar de overwinning – foto: Cor Vos

Vrijwel niemand hield meer rekening met Chris Froome na goed twee weken Giro d’Italia. De Brit was geen schim van de renner die jarenlang de Tour de France in zijn greep hield en in het najaar van 2017 de Vuelta a España won. Het begon allemaal met een val vlak voor de proloog in Jeruzalem, waardoor hij al meteen meer dan een halve minuut verloor op zijn grote rivaal en titelverdediger Tom Dumoulin. Tot overmaat van ramp kon hij de beste renners niet volgen op de klim naar Gran Sasso d’Italia, waardoor hij wegzakte in het klassement.

Een teleurgestelde Froome stond voor aanvang van de veertiende etappe naar de Monte Zoncolan op een elfde plaats, op meer dan drie minuten van zijn uitblinkende landgenoot Simon Yates. Die laatste leek op weg naar de eindzege en maakte ook op de flanken van de gevreesde Dolomietenklim indruk, maar moest toch één renner laten voorgaan in de daguitslag: Chris Froome. De kopman van Team Sky wist – als een uit zijn as herrezen feniks – zijn concurrenten te lossen op de duivelse flanken van de Zoncolan en reed op zijn kenmerkende koffiemolentje steeds verder weg.

Tijdens de laatste kilometers richting de top kregen we een fascinerend duel voorgeschoteld, aangezien Yates besloot om de tegenaanval te openen. De Brit sprong weg bij de achtervolgers en kwam nog bijna bij Froome aansluiten, maar de oudste Brit ging nog eens op de pedalen staan en wist met een uiterste krachtsinspanning zijn beperkte voorsprong te verdedigen. Yates deed wel uitstekende zaken in de strijd om de eindzege, maar aan het einde van de Giro was het toch echt Froome die met de roze trui mocht pronken als eindwinnaar van de ronde.

Wedstrijdverslag
Samenvatting
Uitslag etappe 14 Giro d’Italia 2018 

En verder:

1991: Jean-Paul van Poppel wint slotrit Vuelta in Madrid
1995: Fondriest verslaat rozetruidrager Rominger in Terme Luigiane
1997: Russisch onderonsje in San Marino: Tonkov klopt Berzin
2000: Dimitry Konychev houdt Blijlevens van ritzege in Vasto
2002: Rik Verbrugghe soleert naar overwinning in Versiglia
2005: Nieuwe sprintzege Alessandro Petacchi in Rovereto
2006: Trouwe knecht Horrach houdt Engels van ritzege in Sestri Levante
2007: Alessandro Petacchi klopt Hushovd in Scarperia
2010: Evgeny Petrov zegeviert in knotsgekke etappe naar L’Aquila
2011: Mark Cavendish snelt naar zege in Ravenna
2012: Andrey Amador klimt naar ritoverwinning in Cervinia
2015: Nicola Boem laat in Forlì Italianen juichen met mooiste zege uit zijn carrière
2019: Primož Roglič sterkste in regenachtige tijdrit naar San Marino