Youri IJnsen

• dinsdag 1 maart 2022 om 08:00

Interview Kuurne-Brussel-Kuurne hoort volgens de klassiekerrenners niet bij de grootste wedstrijden, maar daar zijn de snelle mannen het niet mee eens. Fabio Jakobsen is een van hen, die deze klassieker al een aantal jaren najaagt. “Dit is eentje die je als sprinter op je palmares wilt hebben”, beschrijft de 25-jarige Nederlander van Quick-Step-Alpha Vinyl het gevoel dat hij bij deze koers heeft. Jakobsen neemt na afloop ruim de tijd om alle vragen te beantwoorden.

“Het Openingsweekend is belangrijk voor onze ploeg, maar ook voor een spurter. Ik ben erg blij met deze overwinning. Ook al omdat we zaterdag een preek van onze baas Patrick Lefevere hebben gehad. Ik zal niet te veel in detail treden over wat daar is besproken. Maar het was geen vrolijk gesprek. We werden met onze neus op het feit gedrukt dat we onzichtbaar waren in Omloop Het Nieuwsblad. Hij wilde dat we zouden laten zien dat wij een team zijn. Ik denk dat we zaterdag niet de ploeg waren die we moeten zijn. Dat heeft hij met West-Vlaamse woorden in onze hoofden geprent”, antwoordt de Nederlander daarop.

‘Ik begrijp het dialect niet, maar verstond het wel degelijk’
Op de vraag wat dat dan was, antwoordt Jakobsen lachend: “Dat dialect begrijp ik niet, maar ik verstond het wel degelijk! Zelfs ik zat oncomfortabel op mijn stoel, terwijl ik Omloop Het Nieuwsblad niet gereden heb. Als Patrick begint te praten en het is niet op de fijne manier… Maar dat is normaal, dit is topsport. Dit is ons werk. Wij móeten presteren. Als Quick-Step-Alpha Vinyl mag je niet blij zijn met een negende plek. Ik denk zelfs dat we in de koers niet in beeld zijn geweest. Nogmaals: ik ga niet in detail treden, maar het was niet fijn om erbij te zijn. Hopelijk gebeurt het niet meer dit seizoen, want dan doen we het niet goed genoeg.”

“Zondag waren we wél een team”, oordeelt Jakobsen over het optreden in Kuurne-Brussel-Kuurne. “We moesten een vlucht terughalen. Dat hebben we gedaan. Daarna was het aan mij om mijn positie te zoeken. Gelukkig was ik daartoe in staat. Uiteindelijk ben ik ook blij dat ik voor het team kon winnen. Dat was overigens heel spannend, omdat de vlucht zo lang vooruit bleef. Die kans is altijd 50-50. Voor mij maakt het niet uit, want in de laatste tien kilometer moet ik me hoe dan ook focussen op de sprint. Als dat voor de vierde plek is, is dat zo. Je weet dat ze van voren ook willen winnen en dus waarschijnlijk daar gaan pokeren.”

Snelste man op aarde
Net dat deden Taco van der Hoorn, Christophe Laporte en Jhonatan Narváez iets te lang, waardoor het peloton in de laatste vijftig meter nog langszij kwam. “Ik ben aangegaan met nog driehonderd meter te gaan. Dat is voor het mooie van te ver. Maar als je in het slipstream van zo’n groepje kunt duiken, dan bouw je nog iets meer snelheid op. Dat is ook waarom ik Caleb Ewan nog net kan afhouden. Of ik nu de snelste wielrenner ter wereld ben? Dat voelt goed, ik vind het leuk om de snelste te zijn”, lacht hij bescheiden. “Ik houd van snelheid. God heeft me een aantal sprintbenen gegeven en ik ben blij dat ik die kan tonen.”

Hij voegt daar wel een ‘maar’ aan toe. “Je bent als sprinter de snelste voor een dag. Morgen kan dat weer iemand anders zijn. Maar als ik een top-5 van sprinters moet maken, dan zou ik mezelf daar wel bij zetten. Vandaag was ik misschien de snelste. Maar ik heb mezelf nog niet kunnen bewijzen tegen de jongens die actief waren in de UAE Tour. Dat zou ik graag willen en daar kijk ik ook naar uit. Goed dan: ik denk dat ik vandaag de snelste van de wereld was. Wat ik van die druk vind? Dat hoort bij topsport, zeker bij sprinters. Je komt sneller in de positie dat een hele ploeg voor jou rijdt. Maar net dan voel ik mezelf het meest levend.”

Kantelpunt in carrière
Nu hij Kuurne-Brussel-Kuurne op zijn erelijst heeft gezet, kijkt Jakobsen alweer vooruit naar een volgend doel. Hij zet daarbij Gent-Wevelgem als stip op de horizon. “Natuurlijk is die koers wat langer dan Kuurne. Maar er zijn niet veel hellingen. Ik houd van winnen, ik houd van waaiers. In Gent-Wevelgem zijn er drie of vier punten waar je een inspanning moet doen. We gaan proberen om er daar te staan. Maar dat is wel de volgende stap in mijn ontwikkeling. Eerst moest ik deze afvinken, nu kan ik vooruitkijken. Je kunt alleen niet altijd een zes dobbelen. Zaterdag is dat in de Omloop niet gelukt, maar zondag in Kuurne wel.”

De verschrikkelijke horrorcrash in de Ronde van Polen van 2020 leek in de Vuelta a España al achter hem te liggen. Na een normale winter en in de vorm van zijn leven, beaamt hij dat: “Ik ben daar dankbaar voor. Het is niet gemakkelijk geweest om op dit punt te komen. Maar nu voel ik me weer een normale profwielrenner. Dat ik na een goede winter hier in Kuurne-Brussel-Kuurne kan sprinter voor de winst, is heel speciaal. Zeker met waar ik vandaan kom.”