foto: Marcel Koch

Wilco Kelderman had zichzelf ten doel gesteld om in de top tien van deze Giro d’Italia te eindigen. Met een voorsprong van meer dan elf minuten op nummer elf Alexis Vuillermoz, lijkt hij in die opzet te slagen. Ondanks een achterstand van slechts één minuut en acht tellen op plek drie, denkt hij niet meer aan het podium. “De renners voor me zijn gewoon net iets sterker”, vertelt hij op donderdagavond aan WielerFlits.

De jonge Belkin-renner is één van de revelaties van de Giro. Hij vindt zichzelf terug op de achtste plaats in het klassement. Tot op heden maakt hij een goede indruk, al kwam hij zichzelf donderdag even tegen: “De benen waren heel goed, de hele dag ging het lekker. Tijdens de slotklim ging het prima. Toen dacht ik: laat ik het eens proberen. Jammer genoeg gaven ze me niet echt de ruimte en kwamen ze terug op mijn wiel. Daarna blies ik mezelf een beetje op. Wel jammer, maar je probeert wat. Voor hetzelfde geld kijken ze naar elkaar en blijf ik weg. Als ik was blijven zitten had ik misschien wel meegekund en geen tijd verloren, maar af en toe moet je een gokje wagen”, verklaart hij.

Tijdens de TV-uitzending was te zien dat Belkin haar jonge kopman uitstekend afzette aan de voet van de Rifugio Penarotta. Toch kwam Kelderman daarna vrij snel geïsoleerd te zitten, maar daar heeft hij niet zo veel problemen mee: “In principe red ik het alleen prima. Misschien is het op TV niet zo goed te zien, maar Marc Goos doet wel écht heel goed werk. Op de Stelvio reed hij bijvoorbeeld ook al heel goed. Maar zoals vandaag, als er een lange slotklim is, heb ik het liefst niemand voor me. Dan rij je elkaar eigenlijk alleen maar in de weg. Je moet dan gewoon positie zoeken en kijken hoe iedereen zit. Maar zoals ik vandaag werd afgezet, is prima.”

“Ik rijd tijdens de klimtijdrit op mijn gewone fiets”

Voor het einde van de Giro aankomende zondag, staan er voor de klassementsrenners nog twee afspraken in de agenda. Te beginnen met de klimtijdrit van vrijdag. De Nederlander heeft besloten zijn tijdritfiets op stal te laten staan: “De klim is zo steil, dat een tijdritfiets niet nodig is. Ik denk dat ik niet eens met beugeltjes ga rijden. Bijna de gehele klim gaat aan 8% gemiddeld of hoger.”

“Je rijdt waarschijnlijk net twintig kilometer per uur. Dan is het zaak om een zo licht mogelijke fiets mee te nemen. Daar zijn de mecaniciens nu (donderdagavond, red.) mee bezig. Het is dan zo steil dat je eigenlijk niet in je tijdritpositie gaat zitten. Alleen de eerste vijf kilometer zijn echt vlak. Daarna loopt het al direct omhoog. Of ik overwogen heb om onderweg van fiets te wisselen? Ik denk dat je dan te veel tijd verliest. Dat heeft niet zoveel zin”, aldus de Belkin-renner.

Kelderman kijkt in ieder geval met vertrouwen vooruit, ondanks dat hij het parcours nog niet verkende. “De benen voelen nog steeds goed. Je voelt natuurlijk wel dat je al bijna drie weken onderweg bent, maar ik merk dat ik in hele goede doen ben en dat de benen ook nog altijd dik in orde zijn. Dat is voor mezelf een goed teken.”

Met vertrouwen naar Monte Zoncolan

Voor de gloriegang naar Triëste wacht de renners komende zaterdag nog de helse Monte Zoncolan. Het wordt voor Kelderman de eerste kennismaking met de steile klim. Toch is hij niet bang voor de Italiaanse reus: “Ik kijk er niet tegen op. Het is gewoon een dag zoals elke andere”, klinkt het koel uit de mond van de Bever van Barneveld.

Ondanks dat Kelderman wat minder uit de voeten kan op een steile klim, houdt hij vertrouwen. ”Ik ben meer van de wat minder steile beklimmingen, eigenlijk. Als ik vijftig kilo was geweest, dan had ik het prachtig gevonden”, lacht de jongeling. “Dan ben je namelijk wat meer in het voordeel. Feit is wel dat de Zoncolan een steile klim is. Een lopende klim ligt mij daarom beter. Maar ik was eerder deze Giro ook goed op de steilere beklimmingen, dus ik heb er wel vertrouwen in. Ik denk niet dat ik wat minder zal zijn.”

Aanvallen op Val Martello

Tijdens deze Ronde van Italië breekt Kelderman definitief door. De Nederlandse wielervolgers dichten hem al een paar jaar een mooie toekomst toe, nu maakt ook de buitenwereld kennis met hem. Afgelopen maandag zette hij op de Val Martello (foto) alle favorieten een hak: “Dat had ik echt niet verwacht. Vooraf dacht ik dat ik met moeite misschien de favorieten zou volgen. Dat ik meer zou moeten aanklampen dan zo nu en dan in de aanval te trekken en sommigen er zelfs af te rijden. Dat is wel een heel lekker en mooi gevoel.”

“Het is natuurlijk niet gemakkelijk. Op TV ziet het er misschien zo uit, maar het is afzien tot en met. Maar als ik me enigszins goed voel, probeer ik het natuurlijk”, vertelt hij, terwijl hij ook nog zijn zegje had over een voorval wat eerder in die etappe plaatsvond. Nairo Quintana, Pierre Rolland en Ryder Hesjedal trokken tijdens de afdaling van de Stelvio namelijk ten aanval. “Eigenlijk is het wel raar dat ze die jongens hebben laten doorrijden. In principe was de koers geneutraliseerd. We hebben wel kunnen zien dat Rolland heel sterk is. Maar Hesjedal heeft gewoon anderhalve minuut cadeau gekregen. En dat is dan zuur, ja.”

Met nog drie ritten te gaan staat Kelderman op een achtste plaats. Van plek drie is hij slechts een minuut en acht tellen verwijderd, maar dat speelt niet bij hem: “Ik denk niet aan het podium. De renners voor me zijn gewoon net iets sterker. Als ik die er vandaag (donderdag, red.) af had kunnen rijden, had er nog wel iets mogelijk kunnen zijn. Maar het podium wordt een moeilijk verhaal. Ik zou nog wel kunnen stijgen als ik zo fris blijf als nu, maar dat wordt ook heel lastig. We zien wel hoe het gaat. Als ik nog één of twee plaatsjes hoger kan eindigen, zou dat natuurlijk heel mooi zijn.”

Verbazing en enthousiasme

Naast Kelderman, breekt ook Fabio Aru door deze ronde. De prestaties van de 23-jarige Italiaan verbazen ook de Belkin-renner: “Ja, zeker! Ik had niet gedacht dat hij zo sterk zou zijn. Hij reed vorig jaar natuurlijk al goed in de Giro, maar dit seizoen heeft hij nog niet heel veel gekoerst. Maar de laatste drie weken rijdt hij echt super goed, dat verbaast me wel. Voor de rest rijdt iedereen eigenlijk naar mijn verwachting. Alleen Rolland verrast me een beetje, die had ik niet zo één-twee-drie verwacht. Die is natuurlijk altijd wel redelijk goed, maar nu is hij echt heel sterk.”

Vele (inter)nationale wielervolgers spelen de loftrompet voor Keldermans prestaties. En dat merkt hij: “Ja, absoluut. Op Twitter krijg ik heel veel berichten. Langs de kant van de weg zie ik ook steeds meer Nederlanders, dat is hartstikke leuk natuurlijk! Voor de rest merk je het ook aan de media-aandacht, jullie bellen nu bijvoorbeeld ook weer. Al die reacties doen mij goed, zeker”, sluit hij trots af.