Marianne Vos heeft de derde etappe van La Vuelta Femenina 2024 op haar naam geschreven. De Nederlandse bleek na een weinig enerverende rit veruit de snelste in de eindsprint. Charlotte Kool werd tweede, Olivia Baril derde. Opvallend: exact achttien jaar geleden (30 april 2006) boekte Vos haar allereerste profzege.

Opnieuw een etappe met slechts één gecategoriseerde hindernis, maar toch konden de rensters zich opmaken voor een pittige dag in het zadel. Op het profielkaartje zien we dat het bijna geen meter vlak is en dat zien we ook in het aantal te overwinnen hoogtemeters. De Fuente de Rubielos (6,1 km à 6,2%, max. 11,5%) mag dan de enige klim van de dag zijn waarop bergpunten te verdienen zijn, dat is niet het eerlijke verhaal. Bijna 2500 hoogtemeters moesten de rensters overwinnen richting de meet in Teruel. Een niet te onderschatten rit.

Eenzaam aan de leiding
De eerste aanval van de dag kwam op naam van Mireia Benito. De Spaanse van AG Insurance-Soudal Team reed in haar eentje een voorsprong van een minuut bijeen. Daarachter zagen we enkele verwoede pogingen om een tegenaanval op poten te zetten. Mischa Bredewold (SD Worx-Protime), Brodie Chapman (Lidl-Trek), Eva van Agt (Visma | Lease a Bike), Amber Kraak (FDJ-SUEZ), Yara Kastelijn (Fenix-Deceuninck) en Thalita de Jong (Lotto Dstny) wisten zich even af te scheiden, maar werden al snel weer ingerekend.

De dappere Benito reed lang alleen voorop – foto: Cor Vos

Na deze schermutselingen keerde de rust weer terug in het peloton en dit speelde Benito in de kaart. De soliste zag haar voorsprong steeds verder oplopen, tot bijna vijf minuten op de top van de Alto Fuento de Rubielos (6 km aan 6%). Op deze klim was het vergeefs wachten op spektakel, al werd er in het peloton wel stevig doorgereden. Hierdoor kwamen meerdere rensters in de problemen. Zo ging het te snel voor de ritwinnaar van maandag, Alison Jackson.

Bergkoningin Swinkels doet goede zaken
Waar Jackson in de achtergrond liep te spartelen, zag bergkoningin Karlijn Swinkels een uitgelezen kans om nog wat extra punten te sprokkelen. De Nederlandse van UAE Team ADQ kwam als tweede boven op de Alto Fuento de Rubielos, wist haar puntentotaal nog wat verder aan te dikken en verzekerde zich zo van een extra dag in de bergtrui. Het bleek een spaarzaam moment van opwinding in een verder geschiedenisloze etappe.

foto: Cor Vos

Dat moet ook Grace Brown hebben gedacht en dus besloot de Australische hardrijdster de boel wat op te schudden door in de tegenaanval te gaan. De winnares van Luik-Bastenaken-Luik pakte al snel enkele honderden meters voorsprong op het peloton, maar het bleek niet meer dan een losse flodder. Door de versnelling van Brown was het peloton wel in gang geschoten, ook al vanwege de tussensprint in Mora de Rubielos. Brown kwam er nog wel als tweede door, voor Blanka Vas, die zo haar positie als leidster wist te verstevigen.

Dit gebeurde allemaal wel op grote achterstand van Benito. De Spaanse reed met nog 35 kilometer te gaan nog altijd drie minuten voor het peloton uit. In dit peloton zagen we intussen een speldenprik van de vrouwen van SD Worx-Protime. Bredewold (andermaal) en zelfs Demi Vollering reden even met hun neus in de wind, maar kregen geen ruimte. Dit was voor Visma | Lease a Bike het sein om de koers in handen te nemen, in dienst van Marianne Vos. De Nederlandse brigade stuurde duidelijk aan op een sprint.

Demi Vollering ging nog even in de aanval – foto: Cor Vos

Hierdoor nam de nervositeit in het peloton toe en werd er jammer genoeg weer gevallen. Teniel Campbell, Daniek Hengeveld en Natalie Grinczer gingen tegen de vlakte. De eerste twee konden hun weg gelukkig weer vervolgen, maar Grinczer bleef roerloos liggen. De Britse van de Zwitserse Roland-ploeg bleek zwaar gehavend en moest zelfs worden afgevoerd naar het ziekenhuis. Het peloton knabbelde ondertussen steeds meer van de achterstand af. Benito was een vogel voor de spreekwoordelijke kat, maar liet zich niet zomaar inrekenen.

Dappere Benito redt het niet, sprintsters maken zich klaar
De koersomstandigheden waren echter niet in het voordeel van een eenzame koploopster. Het peloton werd in de finale namelijk over lange en rechte wegen gestuurd en bovendien stond de wind ook in het nadeel. Benito voelde de bui hangen en werd op goed zeven kilometer van de streep – na een hele dag in de aanval – bij de lurven gegrepen. Daarna was het aan de sprintersploegen om hun treintjes zo goed mogelijk op de rails te zetten. Zo ging het tempo met een ruk de hoogte in, op weg naar de laatste drie kilometer.

Eenmaal in de ‘veilige’ zone van de laatste drie kilometer werd het peloton nog maar eens opgeschrikt door een valpartij met onder meer Thalita de Jong, maar de schade leek dit keer mee te vallen. De rensters die voor de valpartij zaten, denderden inmiddels op hoge snelheid richting de vod van de laatste kilometer. Visma | Lease a Bike leek zijn zaakjes goed voor elkaar te hebben, al moest Vos het in de laatste honderden meters wel zelf zien te regelen.

🚴🇪🇸 | Daar is ze weer! Precies 18 jaar na haar eerste UCI overwinning is daar met overmacht de 252e zege in de loopbaan van ‘The GOAT called Fox’. #LaVueltaFemenina 🦊 🦊 🦊

📺 Koers kijk je via discovery+ pic.twitter.com/vLrNUrwyuJ

— Eurosport Nederland (@Eurosport_NL) April 30, 2024

Vos boekt een bijzondere zege
Dit bleek echter geen probleem voor de Nederlandse veelvraat. Vos wist met haar kenmerkende explosieve aanzet meteen enkele fietslengtes te pakken op de concurrentie en had alle tijd om haar 252ste(!) profzege uit haar carrière te vieren. Charlotte Kool werd op gepaste afstand tweede, de Canadese Olivia Baril eindigde namens Movistar als derde. Voor Vos is het een bijzondere overwinning, aangezien ze exact achttien jaar geleden (30 april 2006) haar eerste profzege wist te boeken.

Blijdschap bij de vrouwen van Visma | Lease a Bike – foto: Cor Vos

• 

  30 apr

  Lees ook Marianne Vos sprint nu wel naar zege in Vuelta: "We gingen opnieuw all-in"

  30 apr