Tom-Jelte Slagter kijkt met vertrouwen uit naar Luik-Bastenaken-Luik. De Nederlander begon het seizoen met een trainingsachterstand, maar in de Waalse Pijl liet hij weer een goed niveau zien. Slagter klom op de Muur van Huy naar een negende plaats. “Ik hoop in Luik ook weer met de besten mee te kunnen doen”, laat hij weten aan WielerFlits.
De renner van Cannondale-Garmin lijkt net op tijd zijn topvorm gevonden te hebben. “Dat gevoel heb ik wel. In de Amstel Gold Race kwam ik nog wat te kort. Ik weet niet waar dat aan lag, maar in de Waalse Pijl voelde ik me een stuk beter.” Slagter eindigde vorig seizoen als zesde in Luik-Bastenaken-Luik. De grote vraag is of hij dat niveau opnieuw heeft. “Dat is lastig te zeggen, maar ik hoop van wel. Je bent natuurlijk altijd op zoek naar de bevestiging en eigenlijk vond ik die woensdag pas. Daarvóór had ik niet de vorm van vorig jaar. Afgelopen seizoen had ik een stukje meer zelfvertrouwen, omdat ik in Parijs-Nice en het Baskenland steeds met de besten mee kon. Dat was dit jaar door omstandigheden helaas niet zo, maar nu voel ik me wél weer heel goed.”

De 25-jarige renner wordt door Simon Geschke (Giant-Alpecin) gezien als één van de favorieten voor La Doyenne. De Duitser beweert tegenover CyclingHUB dat Slagter in eerdere edities wat ervaring miste, maar dit keer zijn slag kan slaan. “Ik hoop dat hij gelijk heeft”, lacht Slagter. “Ik denk dat ervaring in klassiekers inderdaad erg belangrijk is. Dat vergroot absoluut je kansen. Al moet daarbij gezegd worden dat het parcours elk jaar iets verandert. Daar moet je ook op inspelen, maar in principe is de finale hetzelfde als vorig jaar.”

Het stuk daarvoor is echter wat lastiger gemaakt. “Maar voor mij maakt dat weinig uit. In ben normaal gesproken niet een renner die in zijn eentje ervan doorgaat en een solo opzet. Ik heb dat zwaardere stuk dus niet per se nodig. Als ik goede benen heb en de klimmen goed over kom, maakt het voor mij niet veel uit op hoeveel kilometer van de meet de klimmen liggen. Mijn kracht is om het te doen op het laatste klimmetje of op de aankomststrook.” De kans is daarom klein dat Slagter op dertig kilometer voor het einde een aanval zal plaatsen. “Dat zou ik niet uit mezelf doen. Het ligt er natuurlijk aan wat voor mannen dan proberen weg te rijden. Als dat vijf sterke renners zijn, bestaat de kans dat je ze niet meer terugziet. Dan moet je erbij zitten.” Voorlopig is de tactiek echter: volgen tot de laatste klim. “Ik denk dat een type renner als ik dan het beste tot zijn recht komt.”

The Pocket Rocket, zoals André Greipel hem ooit heeft genoemd, noemt geen concreet doel voor La Doyenne. “Ik ga er gewoon open in. Een klassieker is vaak anders dan je verwacht en onvoorspelbaar. Mijn doel is om zo fris mogelijk in de finale te komen.” Slagter zou alleen “als dat het maximaal haalbare is” tevreden zijn met opnieuw een zesde plek. “Als ik achteraf kan zeggen: ik was ook niet beter, dan is dat zo.” Hij weigert echter op voorhand te tekenen voor dezelfde uitslag als vorig jaar. Ambities voor een topresultaat zijn dus wel degelijk aanwezig. “Zeker! Dat moet ook voor een wedstrijd als deze. Daarom fietsen we, ten minste: ik wel. Luik-Bastenaken-Luik is één van dé doelen van het jaar. Dan moet je ook ambitie hebben.”

De Nederlander vindt zijn belangrijkste concurrenten bij buitenlandse ploegen. “Ik kijk naar Alejandro Valverde, Michal Kwiatkowski, een paar man van Katusha die sterk zijn en ook Simon Gerrans. We moeten nog afwachten hoe het met Philippe Gilbert is. Normaal gesproken hoort hij ook bij dat rijtje, maar ik weet niet hoe hij ervoor staat na zijn val.”