Slechts drie keer geen sprint in Schoten de laatste 25 jaar van de Scheldeprijs
De Scheldeprijs winnen als niet-sprinter is niet eenvoudig. De cijfers liegen er ook niet om: in de laatste 25 jaar gebeurde het maar drie keer dat de wedstrijd niet op een groepssprint eindigde. Enkel Ludovic Capelle, Thorwald Veneberg en – jawel, u herinnert zich de editie van twee jaar geleden nog wel – Alexander Kristoff wisten de jaarlijkse traditie te doorbreken. Lukt het dit jaar opnieuw iemand?
2003: Ludovic Capelle
Ludovic Capelle won in 2003 de Scheldeprijs. De voormalige Belgische kampioen maakte deel uit van een groep van vier die in de straten Schoten wist te ontsnappen. De andere namen: Steffen Radochla, Servais Knaven (eerder nog winnaar in 1998) en Jaan Kirsipuu. Die laatste speelde het met goede vriend Capelle onder één hoedje. Toen Capelle aanviel onder de rode vod, reageerde niemand. Uiteindelijk bleef het viertal maar net uit de greep van het peloton.
2005: Thorwald Veneberg
Een heel ander verhaal in 2005, de editie van Thorwald Veneberg. Het peloton had zich in de gietende regen misrekend en een vroege vlucht trok met een grote voorsprong de finale in. Veneberg bleef samen met Tomas Vaitkus voorop en de twee gingen sprinten om de zege. Hoewel de Litouwer op papier de snelste was, trok toch Veneberg het laken naar zich toe. Het zou de enige profoverwinning zijn voor de Nederlander van Rabobank.
2022: Alexander Kristoff
En dan is er nog Alexander Kristoff. Hoewel de Noor in 2015 nog in een massasprint won, probeerde hij het in de door waaiers getrokken editie van 2022 solo. En met succes, want Kristoff, toen nog in het shirt van Intermarché-Wanty, bleef buiten schot. De rest van het pak kwam in kleine groepjes over de streep, helemaal kapot.
Mogelijk heeft het weer ook dit jaar opnieuw invloed op de Scheldeprijs, want net als in 2022 voorspelt men veel regen en wind. Benieuwd of er opnieuw een renner is die de sprintersdans weet te ontlopen.
Om te reageren moet je ingelogd zijn.